Salmo 145 – HLGN & HOF

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 145:1-21

Salmo 145Salmo 145 Ang titulo sa Hebreo: Kanta sa pagdayaw nga ginsulat ni David.

Kanta sa Pagdayaw

1Dayawon ko ikaw, akon Dios nga Hari.

Dayawon ko ikaw sa wala sing katapusan.

2Adlaw-adlaw dayawon ko ikaw,

kag himuon ko ina sa wala sing katapusan.

3Gamhanan ka, Ginoo, kag takos gid nga dayawon.

Ang imo pagkagamhanan indi gid matungkad.

4Ang kada henerasyon magasugid sa masunod nga henerasyon sang imo gamhanan nga mga binuhatan.

5Pamalandungan ko ang imo pagkahalangdon kag pagkagamhanan, kag ang imo makatilingala nga mga binuhatan.

6Ipanugid sang mga tawo ang pagkagamhanan sang imo makatilingala nga mga binuhatan,

kag ibantala ko man ang imo pagkagamhanan.

7Ipanugid nila ang pagkabantog sang imo dako nga kaayo,

kag magakanta sila parte sa imo pagkamatarong.

8Ginoo, maluluy-on ka kag mabinalak-on;

mahigugmaon ka kag indi dali maakig.

9Maayo ka, Ginoo, sa tanan;

mabinalak-on ka sa tanan mo nga ginhimo.

10Pasalamatan ka, Ginoo, sang tanan mo nga ginhimo;

dayawon ka sang imo matutom nga katawhan.

11Ipanugid nila ang pagkagamhanan sang imo paghari kag ang imo gahom,

12agod mahibaluan sang tanan nga katawhan ang imo gamhanan nga mga binuhatan kag ang pagkagamhanan sang imo paghari.

13Ang imo paghari wala sing katapusan.

Matutom ka gid, Ginoo, sa imo mga promisa,

kag mahigugmaon ka sa tanan mo nga ginhimo.145:13 Matutom… ginhimo: Wala ini sa kalabanan nga kopya sang Hebreo, pero makita sa isa ka kopya sang Hebreo, sa Dead Sea Scrolls, kag sa Syriac.

14Ginabuligan mo ang tanan nga ara sa kalisod

kag ginapabakod ang tanan nga maluya.

15Ang tanan nga buhi nga tinuga nagasalig sa imo,

kag ginahatagan mo sila sang ila pagkaon sa tion nga kinahanglan nila.

16Ginahatagan mo sila sing husto kag nagakabusog sila.

17Matarong ka, Ginoo, sa tanan mo nga pamaagi,

kag mahigugmaon ka sa tanan mo nga ginahimo.

18Malapit ka, Ginoo, sa tanan nga nagapanawag sa imo sing sinsero.

19Ginahatag mo ang ginahandom sang mga nagatahod sa imo;

ginapamatian mo ang ila pagpanawag,

kag ginaluwas mo sila.

20Ginabantayan mo ang tanan nga nagahigugma sa imo,

pero ang tanan nga malaot laglagon mo.

21Dayawon ko ikaw, Ginoo.

Ang tanan nga tinuga magdayaw sa imo sa wala sing katapusan.

Hoffnung für Alle

Psalm 145:1-21

Gottes Liebe ist grenzenlos

1Ein Loblied von David.

Dich will ich ehren, mein Gott und König,

deinen Namen will ich preisen für alle Zeit!

2Jeden Tag will ich Gutes von dir reden

und deinen Namen für immer loben!

3Groß ist der Herr! Jeder soll ihn rühmen!

Seine Größe kann niemand erfassen.

4Eine Generation soll der anderen von deinen Taten erzählen

und schildern, wie machtvoll du eingegriffen hast.

5Deine Pracht und Herrlichkeit wird in aller Munde sein,

und auch ich will stets über deine Wunder nachdenken.

6Immer wieder wird man davon sprechen,

wie ehrfurchtgebietend dein Handeln ist.

Auch ich will verkünden, welche gewaltigen Taten du vollbringst.

7Wenn die Menschen deines Volkes zurückdenken,

werden sie deine unermessliche Güte besingen.

Über deine Gerechtigkeit werden sie jubeln und rufen:

8»Gnädig und barmherzig ist der Herr;

groß ist seine Geduld und grenzenlos seine Liebe!

9Der Herr ist gut zu allen

und schließt niemanden von seinem Erbarmen aus,

denn er hat allen das Leben gegeben.«

10Darum sollen dich alle deine Geschöpfe loben.

Jeder, der dir die Treue hält, soll dich rühmen

11und weitersagen, wie großartig dein Königtum ist!

Sie alle sollen erzählen von deiner Stärke,

12damit die Menschen von deinen gewaltigen Taten erfahren

und von der herrlichen Pracht deines Reiches!

13Deine Herrschaft hat kein Ende,

von einer Generation zur nächsten bleibt sie bestehen.

Auf das Wort des Herrn kann man sich verlassen,

und was er tut, das tut er aus Liebe.145,13 Vers 13b ist eine Ergänzung nach einigen alten Handschriften und Übersetzungen.

14Wer keinen Halt mehr hat, den hält der Herr;

und wer am Boden liegt, den richtet er wieder auf.

15Alle schauen erwartungsvoll zu dir,

und du gibst ihnen zu essen zur rechten Zeit.

16Du öffnest deine Hand und sättigst deine Geschöpfe;

allen gibst du, was sie brauchen.

17Der Herr ist gerecht in allem, was er tut;

auf ihn ist immer Verlass!

18Der Herr ist denen nahe,

die zu ihm beten und es ehrlich meinen.

19Er erfüllt die Bitten der Menschen, die voll Ehrfurcht zu ihm kommen.

Er hört ihren Hilfeschrei und rettet sie.

20Der Herr bewahrt alle, die ihn lieben,

aber wer mit ihm nichts zu tun haben will, den lässt er umkommen.

21Ich will den Herrn loben,

und alles, was lebt, soll seinen heiligen Namen preisen,

jetzt und für alle Zeit!