Salmo 141Salmo 141 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat ni David.
Pangamuyo para sa Proteksyon sang Dios
1Ginoo, nagapanawag ako sa imo; buligi ako gilayon.
Pamatii ang akon pagpanawag sa imo.
2Batuna ang akon pangamuyo bilang insenso.
Batuna ang pagbayaw sang akon mga kamot sa pagpangamuyo bilang pangsirom nga halad.141:2 pangsirom nga halad: Ginahimo ini sang pagsalop na sang adlaw.
3Ginoo, buligi ako nga indi ako makahambal sing malain.
4Ilikaw ako sa paghimo sing malain kag sa pag-intra sa mga ginahimo sang mga malaot.
Ilikaw ako sa pagpakigbahin sa ila mga punsyon.
5Batunon ko kon magsabdong ukon magsaway sa akon ang matarong nga tawo;
indi ko ina pagbalibaran kay ginahimo niya ina sa pagpakita sang iya paghigugma kag pagbaton sa akon.141:5 pagbaton sa akon: sa literal, daw sa ginabutangan niya sang lana ang akon ulo.
Pero sa malaot nga mga tawo permi ako nagapangamuyo kontra sa ila malaot nga ginahimo.
6Kon ihaboy na ang ila mga manugdumala sa pil-as, magapati sila nga ang akon mga pulong matuod.
7Magasiling sila, “Magalalapta sa lulubngan ang aton mga tul-an pareho sa mga bato nga nagguluwa sang pag-arado sa duta.”141:7 pareho sa mga bato… duta: ukon, pareho sa kahoy nga ginbial kag ginpang-utod-utod.
8Ginoong Dios, sa imo gid ako nagadangop;
sa imo ako nagapangayo sang proteksyon,
gani indi pag-itugot nga mapatay ako.
9Ilikaw ako sa mga siod nga ginbutang sang mga malaot para sa akon.
10Kabay pa nga sila mismo ang masiod sa ila kaugalingon nga mga siod, samtang ako makalikaw sini.
Tiens-moi dans ta main !
1Psaume de David.
Eternel, ╵je t’ai appelé ! ╵Viens en hâte à mon secours !
Prête l’oreille à ma voix ╵quand je crie à toi !
2Considère ma prière ╵comme de l’encens141.2 Voir Ap 5.8. ╵placé devant toi,
et mes mains tendues vers toi ╵comme l’offrande du soir.
3Que ma bouche, ô Eternel, ╵reste sous ta surveillance !
Veille aux portes de mes lèvres !
4Ne me laisse pas ╵tendre vers le mal,
de peur que je commette ╵des actions perverses
avec ceux qui font le mal,
ou que je prenne part ╵à ce dont ils se repaissent !
5Si le juste me reprend, ╵il me prouve son amour.
Qu’il me fasse des reproches, ╵c’est, sur ma tête, un parfum
que je ne refuse pas.
Mais aux méfaits des méchants, ╵j’opposerai ma prière ╵toujours à nouveau.
6Que leurs chefs ╵soient précipités ╵contre les rochers ;
alors on écoutera ╵mes paroles ╵car elles sont appréciables.
7Comme si on labourait ╵et hersait la terre,
voici que nos os ╵sont dispersés à l’orée ╵du séjour des morts.
8C’est vers toi, ô Eternel, ╵qui es mon Seigneur, ╵que se tournent mes regards ;
je cherche en toi mon refuge.
Ne me laisse pas périr !
9Garde-moi des pièges ╵qu’ils ont tendus sous mes pas,
et des traquenards ╵de ces malfaisants !
10Que les méchants tous ensemble ╵tombent dans leurs propres pièges
et que moi je passe ╵sur le chemin sans dommage.
