Isaiah 63 – NIRV & HLGN

New International Reader’s Version

Isaiah 63:1-19

God Will Save His People and Punish Their Enemies

1Who is this man coming from the city of Bozrah in Edom?

His clothes are stained bright red.

Who is he? He is dressed up in all his glory.

He is marching toward us with great strength.

The Lord answers, “It is I.

I have won the battle.

I am mighty.

I have saved my people.”

2Why are your clothes red?

They look as if you have been stomping

on grapes in a winepress.

3The Lord answers, “I have been stomping on the nations

as if they were grapes.

No one was there to help me.

I walked all over the nations because I was angry.

That is why I stomped on them.

Their blood splashed all over my clothes.

So my clothes were stained bright red.

4I decided it was time to pay back Israel’s enemies.

The year for me to set my people free had come.

5I looked around, but no one was there to help me.

I was shocked that no one gave me any help.

So I used my own power to save my people.

I had the strength to do it because I was angry.

6I walked all over the nations because I was angry with them.

I made them drink from the cup of my great anger.

I poured out their blood on the ground.”

Isaiah Praises the Lord and Prays to Him

7I will talk about the kind things the Lord has done.

I’ll praise him for everything he’s done for us.

He has done many good things

for the nation of Israel.

That’s because he loves us and is very kind to us.

8In the past he said, “They are my people.

They are children who will be faithful to me.”

So he saved them.

9When they suffered, he suffered with them.

He sent his angel to save them.

He set them free because he is loving and kind.

He lifted them up and carried them.

He did it again and again in days long ago.

10But they refused to obey him.

They made his Holy Spirit sad.

So he turned against them and became their enemy.

He himself fought against them.

11Then his people remembered what he did long ago.

They recalled the days of Moses and his people.

They asked, “Where is the God who brought

Israel through the Red Sea?

Moses led them as the shepherd of his flock.

Where is the God who put

his Holy Spirit among them?

12He used his glorious and powerful arm

to help Moses.

He parted the waters of the sea in front of them.

That mighty act made him famous forever.

13He led them through that deep sea.

Like a horse in open country,

they didn’t trip and fall.

14They were like cattle that are taken down to the plains.

They were given rest by the Spirit of the Lord.”

That’s how he guided his people.

So he made a glorious name for himself.

15Lord, look down from heaven.

Look down from your holy and glorious throne.

Where is your great love for us?

Where is your power?

Why don’t you show us

your tender love and concern?

16You are our Father.

Abraham might not accept us as his children.

Jacob might not recognize us as his family.

But you are our Father, Lord.

Your name is One Who Always Sets Us Free.

17Lord, why do you let us wander away from you?

Why do you let us become so stubborn

that we don’t respect you?

Come back and help us.

We are the tribes that belong to you.

18For a little while your holy people possessed the land.

But now our enemies have torn your temple down.

19We are like people you never ruled over.

We are like those who don’t belong to you.

Ang Pulong Sang Dios

Isaias 63:1-19

Ang Pagtimalos sang Dios

1Sin-o bala ining nagaabot halin sa Bozra nga sakop sang Edom, nga ang iya matahom nga bayo may mga mantsa nga pula? Nagapadulong siya nga may puwerte nga gahom.

Siya amo ang Ginoo nga nagabantala nga maangkon na sang iya katawhan ang kadalag-an nga may pagkamatarong. May gahom siya sa pagluwas. 2Ngaa tama kapula ang iya bayo pareho sa bayo sang tawo nga nagalinas sang ubas? 3Nagsabat ang Ginoo, “Sa akon kaakig ginlinas ko ang mga nasyon nga daw sa mga ubas. Ako lang ang naglinas; wala sing may nag-upod sa akon. Ang ila dugo nag-agsik sa akon bayo; amo ina nga namantsahan ang akon bayo. 4Ginhimo ko ini kay nag-abot na ang adlaw nga balusan ko ang akon mga kaaway kag luwason ko ang akon katawhan. 5Natingala ako sang makita ko nga wala gid sing bisan isa nga nagbulig sa akon. Gani ako lang ang nagluwas sa akon katawhan paagi sa akon gahom. Ang akon kaakig amo ang nagtulod sa akon sa pagsilot sa akon mga kaaway. 6Sa akon kaakig, gintapak-tapak ko ang mga nasyon, kag ginpaduling-duling ko sila pareho sa hubog. Ginpaagay ko ang ila dugo sa duta.”

Ang Kaayo sang Dios

7Isugid ko ang gugma sang Ginoo. Dayawon ko siya sa tanan niya nga ginhimo sa aton. Madamo nga maayo nga mga butang ang iya ginhimo sa aton nga mga katawhan sang Israel tungod sa iya dako nga kaluoy kag gugma.

8Nagsiling ang Ginoo, “Matuod gid nga sila ang akon katawhan; mga anak ko sila nga indi magluib sa akon.” Gani ginluwas niya sila. 9Sa tanan nila nga mga pag-antos, nagaantos man siya, kag ginluwas niya sila paagi sa anghel nga nagpahayag sang iya presensya. Sa iya gugma kag kaluoy ginluwas niya sila; gin-atipan niya sila sa tanan nga adlaw sang una nga panahon. 10Pero nagrebelde sila kag ginpasubo nila ang iya Balaan nga Espiritu. Gani ginkontra sila sang Ginoo, kag nangin kaaway nila siya. 11Pero sang ulihi nadumduman nila ang mga nagligad nga panahon nga ginpaguwa ni Moises ang iya katawhan sa Egipto. Nagpamangkot sila, “Diin na bala ang Ginoo nga nagpatabok sa aton sa dagat upod sa aton pangulo nga si Moises nga pareho sang isa ka manugbantay sang mga karnero? Diin na bala ang Ginoo nga nagpadala sa aton63:11 sa aton: ukon, sa kay Moises. sang iya Balaan nga Espiritu? 12Diin na bala ang Ginoo nga naghatag sang gahom kay Moises, kag nagpihak sang dagat sa aton atubangan, agod mabantog siya sa wala sing katapusan. 13Diin na bala siya nga nagtuytoy sa aton sa pagtabok sa dagat? Wala gid kita masandad pareho sa mga kabayo nga nagaagi sa mahawan nga lugar. 14Ginhatagan kita sang Espiritu sang Ginoo sang kapahuwayan pareho sang mga baka nga nagadulhog sa palahalban sa patag.”

Ginoo, gintuytuyan mo kami nga imo katawhan, agod padunggan ka. 15Tan-awa kami halin sa langit, ang balaan kag dungganon mo nga puluy-an. Diin na bala ang imo pagkabalaka sa amon kag ang imo gahom nga ginpakita mo sadto sa amon? Diin na bala ang imo gugma kag kaluoy? 16Kay ikaw ang amon Amay bisan indi kami pagkilalahon ni Abraham kag ni Jacob63:16 Jacob: sa Hebreo, Israel. nga ila mga kaliwat. Huo, ikaw, Ginoo, ang amon Amay. Ikaw ang amon Manluluwas halin pa sang una.

17Ginoo, ngaa bala ginatugot mo nga indi kami magsunod sa imo mga pamaagi? Ngaa ginapatig-a mo ang amon mga tagipusuon, nga tungod sini nadula ang amon pagtahod sa imo? Talupangda kami liwat, kay mga alagad mo kami kag imo kami ginapanag-iyahan. 18Malip-ot lang nga tion nga ginpanag-iyahan sang imo balaan nga katawhan63:18 imo balaan nga katawhan: ukon, katawhan nga ginseparar mo para sa imo. ang imo templo; kag karon gin-guba ini sang amon mga kaaway. 19Imo kami halin pa sang una. Pero ginakabig mo kami nga daw indi imo, nga daw wala mo ginadumalahan.