Provérbios 14 – OL & NUB

O Livro

Provérbios 14:1-35

1Uma mulher sabedora compreende como deve construir a sua casa,

mas uma louca é capaz até de a destruir, à custa do seu desvario.

2O homem que anda na retidão teme o Senhor,

mas o que se desvia do seu caminho está a desprezá-lo.

3Nas palavras do louco germina o orgulho;

a fala do sábio é a sua proteção.

4Um estábulo sem animais permanece limpo,

mas o certo é que com um estábulo limpo não há ganhos.

5Uma testemunha digna de confiança não mentirá;

uma falsa testemunha respira mentira.

6O escarnecedor nunca chega a encontrar a sabedoria que diz procurar,

ainda que esta chegue facilmente às pessoas de bom senso.

7Se procuras conselhos,

afasta-te de gente insensata.

8A sabedoria duma pessoa sensata manifesta-se preparando o futuro;

o louco revela a sua insensatez enganando-se a si mesmo.

9Os loucos fazem pouco do pecado;

os que respeitam a Deus conhecem-se pela sua vontade em fazer o bem.

10Só a própria pessoa sabe medir a amargura ou a alegria que lhe vai na alma;

os outros nunca poderão realmente compartilhar da sua alegria.

11A casa dos ímpios virá a ser destruída,

mas a habitação das pessoas retas florescerá.

12Há caminhos que ao homem parecem ser uma via segura,

mas que acabam por levar à morte.

13O riso pode esconder um coração amargurado;

acabada a alegria, a tristeza torna a vir ao de cima.

14O traidor acabará por ter nojo da sua falsidade,

mas a vida dos retos é cheia de interesse.

15Só os ingénuos acreditam em tudo quanto se lhes diz;

um indivíduo sensato procura certificar-se das situações.

16Uma pessoa com entendimento é cautelosa e desvia-se do mal;

os insensatos atiram-se de cabeça, com toda a confiança, seja para onde for.

17Quem se irrita com facilidade vem sempre a fazer disparates;

o homem de más intenções será odiado.

18Os simples recebem como herança a insensatez,

mas os que têm discernimento têm em paga o conhecimento.

19Os maus submeter-se-ão diante dos homens de bem;

os perversos suplicarão à porta dos justos.

20O pobre até pelos seus companheiros é odiado,

mas os ricos têm muitos amigos.

21Desprezar o seu semelhante é um pecado;

abençoados serão os que se interessam pelos mais desfavorecidos.

22Os que praticam o mal perdem-se na vida,

mas para os que sabem fazer planos de bem haverá amor e fidelidade.

23O trabalho traz ganhos;

a muita conversa traz pobreza.

24Os sábios são louvados pelo seu entendimento;

os loucos são postos de parte por causa da sua insensatez.

25Uma testemunha de confiança, que diz a verdade, pode até salvar vidas;

uma falsa testemunha é traição.

26Temer ao Senhor dá ao homem amparo e segurança;

até os seus filhos nisso encontrarão proteção.

27O temor ao Senhor é uma fonte de vida;

as suas águas livram da cilada da morte.

28Uma população que se desenvolve é a glória dos governantes;

a sua redução é a ruína deles.

29Uma pessoa com entendimento sabe controlar o seu temperamento;

o de ânimo precipitado exalta a loucura.

30Um coração em paz prolonga a vida,

mas a inveja faz apodrecer os ossos.

31Quem oprime os pobres e os fracos insulta o Criador dos homens;

ajudar os pobres é honrar a Deus.

32Os pecadores serão expulsos, por causa dos seus pecados;

o justo, mesmo quando morre, encontrará um refúgio.

33A sabedoria está bem assente no coração das pessoas de bom senso;

para os loucos, ela tem de ser gritada bem forte, a fim de que possam ouvi-la.

34A justiça exalta as nações,

mas o pecado traz vergonha aos povos.

35O rei alegra-se com o servo sábio;

mas a sua cólera cairá sobre o que age vergonhosamente.

Swedish Contemporary Bible

Ordspråksboken 14:1-35

1Visa kvinnor bygger upp sitt hus,

medan dumma river ner det med egna händer.

2Den som vandrar rakt fram fruktar Herren,

den som går krokiga vägar föraktar honom.

3Den dummes tal resulterar i ris för hans rygg,

men de visa skyddas av sina ord.

4En krubba utan oxar förblir ren,

men det är oxarnas styrka som gör skörden riklig.

5Ett sant vittne bedrar aldrig,

men ett falskt vittne har bara lögner att komma med.

6En hädare söker vishet men finner ingen,

men den kommer lätt till den som har omdöme.

7Håll dig borta från dåren,

för från honom får du aldrig höra några kloka ord.

8Den klokes vishet kan urskilja den rätta vägen,

men dårars dumhet bedrar.

9De dumma hånskrattar åt skuldoffer,14:9 Grundtextens innebörd är osäker. Enligt Septuaginta: I överträdarnas hus bor skuld.

men hos de rättsinniga finns välvilja.

10Varje hjärta känner sin egen sorg,

och ingen annan kan dela dess glädje.

11Den gudlöses hus rivs ner,

men den rättsinniges boning blomstrar.

12En väg som kan synas rätt för en människa

kan ändå leda till döden.

13Även hos den som skrattar kan hjärtat göra ont,

och glädjen kan sluta i sorg.

14Den trolöse får tillbaka vad han förtjänar,

likaså belönas den gode.

15Den okunnige tror allt som sägs,

den kloke ger akt på sina steg.

16Den vise fruktar och undviker faror,

en dåre är arrogant och sorglös.

17En hetsig man gör dumheter,

en kallt beräknande man blir hatad.

18De okunniga ärver dumhet,

men de kloka kröns av kunskap.

19De onda måste buga sig för de goda

och de gudlösa vid de rättfärdigas portar.

20Också av sina närmaste blir den fattige hatad,

medan den rike har många vänner.

21Den som föraktar sin medmänniska syndar.

Lycklig är den som visar den fattige nåd.

22De som planerar ondska far vilse,

men de som planerar det som är gott finner nåd och trofasthet.

23Arbete ger välstånd

men tomt prat fattigdom.

24De visas krona är deras rikedom

och dårarnas deras dumhet.

25Ett sant vittne räddar liv,

men ett falskt vittne är en förrädare.

26Den som fruktar Herren har ett tryggt fäste,

och hans barn får där en tillflykt.

27Herrens fruktan är en källa till liv,

som hjälper människan att undgå dödens snaror.

28Ett stort folk är en kungs ära,

men utan det går fursten under.

29Den som kan behärska sitt temperament är förståndig,

men den hetsige visar bara upp sin dumhet.

30Sinnesro ger kroppen hälsa,

men avundsjuka är röta i benen.

31Den som förtrycker den fattige förolämpar hans skapare,

men den som hjälper de fattiga ärar honom.

32Den gudlöse går under på grund av sin ondska,

men den rättfärdige har en tillflykt ända in i döden.

33I den förnuftiges hjärta bor visheten,

bland dårarna låter den sig bli känd.14:33 Enligt bl.a. Septuaginta: …bland dårarna låter den sig inte bli känd.

34Rättfärdighet upphöjer ett folk,

men synd blir till folkens vanära.

35En kung gläder sig över en vis tjänare,

men hans vrede drabbar den som handlar skamligt.