1Ouçam, já tenho visto muitas circunstâncias
como as que vocês descreveram.
2Aquilo que vocês sabem também eu sei;
em nada sou inferior.
3Oh! Como eu desejava falar com o Todo-Poderoso!
Quero falar sobre isto diretamente com Deus.
4Porque vocês estão a interpretar tudo mal;
são como médicos que não sabem o que hão de fazer.
5Oh! Peço-vos que estejam calados!
Isso seria a melhor prova da vossa sabedoria.
6Portanto, agora escutem-me;
ouçam as minhas razões, ouçam os meus argumentos.
7Irão vocês continuar a falar em lugar de Deus,
quando nunca disse nada daquilo que põem na sua boca?
8Precisará Deus da vossa ajuda,
contenderão a favor de Deus?
9Que seria de vocês se se sujeitassem a julgamento?
Tentariam enganá-lo, como se engana um homem?
10Ele terá de vos acusar,
se se deixarem levar por juízos parciais.
11Vocês ficarão perturbados perante ele.
A sua majestade não vos enche de terror?
12Essas tremendas afirmações que fizeram
valem tanto como pedaços de madeira ardida.
As vossas razões são tão frágeis como barro!
13Calem-se então e deixem-me falar:
estou pronto a enfrentar as consequências.
14Sim, tomarei a minha vida nas mãos
e direi aquilo que realmente penso.
15Deus poderá matar-me:
mas tenho esperança nele.
Estou disposto a defender a minha causa perante ele.
16Em todo o caso, tenho isto a meu favor:
eu não sou um ímpio descrente,
para que me rejeite imediatamente da sua presença.
17Ouçam pois, atentamente, aquilo que tenho a dizer;
deem-me atenção.
18Esta é a minha causa:
eu sei que sou reto.
19Quem será capaz de pôr em dúvida isto que afirmo?
Se houver alguém que o faça, prove que estou errado,
que eu paro de me defender e morro.
20Ó Deus, há duas coisas que peço que não me faças;
só então poderei ficar na tua presença.
21Não me aterrorizes com a tua tremenda presença.
22Chama-me e responder-te-ei depressa!
Se for eu a tomar a palavra primeiro, responde-me tu!
23Diz-me o que é que eu fiz de mal, ajuda-me!
Notifica-me da minha transgressão.
24Porque te escondes de mim?
Porque me consideras como teu inimigo?
25Repreenderás uma folha que esvoaça levada pelo vento?
Perseguirás tu a palha seca?
26Escreves coisas amargas contra mim
e vens recordar todas as loucuras da minha mocidade.
27Acorrentaste os meus pés no tronco
e sondas todos os meus desígnios.
Tomas nota de todos os meus passos.
28Sou como uma árvore seca derrubada,
como uma peça de roupa toda roída da traça.
1“Nakita ko na ug nadungog kanang tanan ninyong gisulti, ug nakasabot ako niana. 2Nahibalo ako sa inyong nahibaloan; wala kamo makabintaha kanako. 3Apan buot ko nga makigsulti sa Dios nga Makagagahom ug makighusay kaniya bahin sa akong kaso. 4Kay ginatinguhaan ninyo nga tambalan ako pinaagi sa mga bakak. Nahisama kamong tanan sa doktor nga walay pulos. 5Mas maayo pag magpakahilom na lang kamo. Mao kanay labing maayo ninyong buhaton.
6“Palihog, paminawa ninyo ang akong reklamo; hatagi ninyog pagtagad ang akong mga rason. 7Depensahan ba ninyo ang Dios pinaagi sa inyong pagpamakak ug pagpanglimbong? 8Paboran ba ninyo siya? Kamo bay mobarog alang kaniya sa korte? 9Kon susihon kamo sa Dios, may maayo kaha siyang makita diha kaninyo? Limbongan ba ninyo siya sama sa paglimbong ninyo sa mga tawo? 10Sigurado gayod nga badlongon kamo sa Dios bisag gipaboran pa ninyo siya. 11Wala ba kamo mahadlok sa iyang gahom? 12Ang inyong mga panultihon walay pulos sama sa abo; ang inyong mga rason sama kahuyang sa kolon.
13“Paghilom kamo, ug pasultiha ninyo ako. Pasagdi ug unsay mahitabo kanako. 14Andam ako nga mosugal sa akong kinabuhi. 15Kon patyon ako sa Dios, wala na akoy paglaom.13:15 Kon patyon… paglaom: o, Bisan pag patyon gayod ako sa Dios, mosalig gihapon ako kaniya. Apan depensahan ko gihapon ang akong kaugalingon sa iyang atubangan. 16Basin pinaagi niini maluwas ako, kay ang tawo nga dili diosnon dili gayod makaduol sa iyang presensya.
17“Paminawag maayo ang akong isulti. 18Karon giandam ko na ang akong kaso, ug nasayod ako nga ideklarar ako nga inosente. 19Kinsay makaakusar kanako? Kon aduna man, magpakahilom na ako ug mamatay.
20“O Dios, buhata kining duha ka butang alang kanako ug dili ako motago gikan kanimo: 21undangi na ang pagpaantos kanako, ug ayaw na akog hadloka sa imong makahahadlok nga ginahimo kanako. 22Karon, tawga ako ug tubagon ko ikaw, o ako nga mosulti kanimo ug tubaga ako. 23Sultihi ako kon unsay sayop nga akong nahimo. Ipakita kanako ang akong mga kalapasan ug kasal-anan. 24Nganong naglikay ka man kanako, ug giisip mo ako nga imong kaaway? 25Nganong gihadlok ug gigukod mo ako? Sama lang ako sa ugang dagami o sa dahon nga gipalid sa hangin. 26Nagsulat ka ug sakit nga mga akusasyon batok kanako, ug gipabayad mo ako sa mga sala nga nahimo ko niadtong batan-on pa ako. 27Daw sa gikadenahan mo ang akong mga tiil. Gibantayan mo ang akong mga lakang, ug gisundan mo ang akong mga tunob. 28Busa nagakadaot ako sama sa gabok nga butang o sa bisti nga gikutkot sa gagmayng mananap.”
