1A mulher sábia edifica a sua casa,
mas com as próprias mãos a insensata derruba a sua.
2Quem anda direito teme o Senhor,
mas quem segue caminhos enganosos o despreza.
3A conversa do insensato traz a vara para as suas costas,
mas os lábios dos sábios os protegem.
4Onde não há bois o celeiro fica vazio,
mas da força do boi vem a grande colheita.
5A testemunha sincera não engana,
mas a falsa transborda em mentiras.
6O zombador busca sabedoria e nada encontra,
mas o conhecimento vem facilmente ao que tem discernimento.
7Mantenha-se longe do tolo,
pois você não achará conhecimento no que ele falar.
8A sabedoria do homem prudente é discernir o seu caminho,
mas a insensatez dos tolos é enganosa.
9Os insensatos zombam da ideia de reparar o pecado cometido,
mas a boa vontade está entre os justos.
10Cada coração conhece a sua própria amargura,
e não há quem possa partilhar sua alegria.
11A casa dos ímpios será destruída,
mas a tenda dos justos florescerá.
12Há caminho que parece certo ao homem,
mas no final conduz à morte.
13Mesmo no riso o coração pode sofrer,
e a alegria pode terminar em tristeza.
14Os infiéis receberão a retribuição de sua conduta,
mas o homem bom será recompensado.
15O inexperiente acredita em qualquer coisa,
mas o homem prudente vê bem onde pisa.
16O sábio é cauteloso14.16 Ou teme o Senhor e evita o mal,
mas o tolo é impetuoso e irresponsável.
17Quem é irritadiço faz tolices,
e o homem cheio de astúcias é odiado.
18Os inexperientes herdam a insensatez,
mas o conhecimento é a coroa dos prudentes.
19Os maus se inclinarão diante dos homens de bem;
e os ímpios, às portas da justiça.
20Os pobres são evitados até por seus vizinhos,
mas os amigos dos ricos são muitos.
21Quem despreza o próximo comete pecado,
mas como é feliz quem trata com bondade os necessitados!
22Não é certo que se perdem os que só pensam no mal?
Mas os que planejam o bem encontram14.22 Ou demonstram amor e fidelidade.
23Todo trabalho árduo traz proveito,
mas o só falar leva à pobreza.
24A riqueza dos sábios é a sua coroa,
mas a insensatez dos tolos produz apenas insensatez.
25A testemunha que fala a verdade salva vidas,
mas a testemunha falsa é enganosa.
26Aquele que teme o Senhor possui uma fortaleza segura,
refúgio para os seus filhos.
27O temor do Senhor é fonte de vida,
e afasta das armadilhas da morte.
28Uma grande população é a glória do rei,
mas, sem súditos, o príncipe está arruinado.
29O homem paciente dá prova de grande entendimento,
mas o precipitado revela insensatez.
30O coração em paz dá vida ao corpo,
mas a inveja apodrece os ossos.
31Oprimir o pobre é ultrajar o seu Criador,
mas tratar com bondade o necessitado é honrar a Deus.
32Quando chega a calamidade, os ímpios são derrubados;
os justos, porém, até em face da morte encontram refúgio.
33A sabedoria repousa no coração dos que têm discernimento,
e mesmo entre os tolos ela se deixa conhecer14.33 A Septuaginta e a Versão Siríaca dizem mas no coração dos tolos ela não é conhecida..
34A justiça engrandece a nação,
mas o pecado é uma vergonha para qualquer povo.
35O servo sábio agrada o rei,
mas o que procede vergonhosamente incorre em sua ira.
1Свака мудра жена кући своју кућу,
а безумна је жена раскућује рукама својим.
2Господа се боји ко честито живи,
а презире га онај ко покварено живи.
3Безумников говор је батина за леђа његова,
а мудре чувају уста њихова.
4Где волова нема и јасле су чисте,
у снази је вола обиље плодова.
5Веран сведок не говори лажи,
а лажљиви сведок одише лажима.
6Подругљивац мудрост тражи и не налази је,
а поучен човек знање проналази лако.
7Иди од безумника,
од њега нећеш чути паметне речи.
8Мудрошћу обазрив човек схвата пут свој,
а безумље безумних је обмана.
9Безумници се ругају греху,
а међу честитима је добра воља.
10Срцу је позната горчина његова
и туђинац не дели његово весеље.
11Кућа ће злобника бити разорена,
а шатор праведника ће процветати.
12Неки пут пред човеком као да је прав,
али завршава на путевима смрти.
13Срце боли и у смеху,
а и радост на свом крају понекад је жалост.
14Својих ће се путева наситити отпадник,
а и добар човек биће сит од својих.
15Лаковерни свачему верује,
а обазрив пази на свој корак.
16Мудар се човек боји греха, клони га се,
а немудар је распојасан, у себе сигуран.
17Будаласто ради човек који брзо плане,
а и сплеткарош је омражен.
18Лаковерним следује безумље,
а обазриви се знањем ките.
19Пред добрим ће се људима злобници клањати
и покварењаци пред вратима праведних.
20И суседу своме мрзак је сиромах,
а много је оних што воле богатога.
21Грешан је човек што презире ближњег свога,
а благословен је онај који је наклоњен понизнима.
22Не застрањују ли сплеткароши?
Милост и истина онима што добро смишљају.
23Од сваког вреднога рада долази зарада,
а од празних прича само оскудица.
24Мудрима је круна њихово богатство,
немудрост је немудрог глупава.
25Истинољубив сведок спасава животе,
а лажљиви слаже чим зине.
26У богобојазности је поуздање јаком
и уточиште деци његовој.
27Врело је живота богобојазност
и одвраћа од смртних замки.
28Царева је слава у мноштву народа,
а кад живља нема, тад владар пропада.
29Ко се споро срди врло је разборит,
а ко брзо плане велича безумље.
30Здраво срце – здраво тело;
љубомора – трулеж у костима.
31Ко тлачи убогог срамоти му Саздатеља,
а слави га онај што се убогом смилује.
32Опаки ће срушен бити опакошћу својом,
а праведник и у смрти уточиште има.
33Мудрост почива у срцу разумног човека,
чак је и у нутрини безумника обелодањена.
34Праведност уздиже народ,
а грех је срамота народу.
35Цар поштује слугу што честито ради,
а гневан је на онога што ради срамотно.
