1I, Paul, am writing this letter. I am a prisoner because of Christ Jesus. Our brother Timothy joins me in writing.
Philemon, we are sending you this letter. You are our dear friend. You work together with us. 2We are also sending it to our sister Apphia and to Archippus. He is a soldier of Christ together with us. And we are sending it to the church that meets in your home.
3May God our Father and the Lord Jesus Christ give you grace and peace.
Paul Prays and Gives Thanks
4I always thank my God when I remember you in my prayers. 5That’s because I hear about your love for all God’s people. I also hear about your faith in the Lord Jesus. 6I pray that what we share by believing will help you understand even more. Then you will completely understand every good thing we share by believing in Christ. 7Your love has given me great joy. It has encouraged me. My brother, you have renewed the hearts of the Lord’s people.
Paul Makes an Appeal for Onesimus
8Because of the authority Christ has given me, I could be bold. I could order you to do what you should do anyway. 9But we love each other. And I would rather appeal to you on the basis of that love. I, Paul, am an old man. I am now also a prisoner because of Christ Jesus. 10I am an old man, and I’m in prison. This is how I make my appeal to you for my son Onesimus. He became a son to me while I was being held in chains. 11Before that, he was useless to you. But now he has become useful to you and to me.
12I’m sending Onesimus back to you. All my love for him goes with him. 13I’m being held in chains because of the good news. So I would have liked to keep Onesimus with me. And he could take your place in helping me. 14But I didn’t want to do anything unless you agreed. Any favor you do must be done because you want to do it, not because you have to. 15Onesimus was separated from you for a little while. Maybe that was so you could have him back forever. 16You could have him back not as a slave. Instead, he would be better than a slave. He would be a dear brother. He is very dear to me but even more dear to you. He is dear to you not only as another human being. He is also dear to you as a brother in the Lord.
17Do you think of me as a believer who works together with you? Then welcome Onesimus as you would welcome me. 18Has he done anything wrong to you? Does he owe you anything? Then charge it to me. 19I’ll pay it back. I, Paul, am writing this with my own hand. I won’t even mention that you owe me your life. 20My brother, we both belong to the Lord. So I wish I could receive some benefit from you. Renew my heart. We know that Christ is the one who really renews it. 21I’m sure you will obey. So I’m writing to you. I know you will do even more than I ask.
22There is one more thing. Have a guest room ready for me. I hope I can return to all of you in answer to your prayers.
23Epaphras sends you greetings. Together with me, he is a prisoner because of Christ Jesus.
24Mark, Aristarchus, Demas and Luke work together with me. They also send you greetings.
25May the grace of the Lord Jesus Christ be with your spirit.
Pozdrowienie
1Ja, Paweł, będący teraz w więzieniu z powodu wierności Chrystusowi Jezusowi, oraz Tymoteusz, nasz drogi przyjaciel, piszemy do ciebie, drogi Filemonie, nasz współpracowniku, 2oraz do Apfii, Archipa, towarzyszącego nam w walce, oraz do całego kościoła, który spotyka się w twoim domu. 3Niech Bóg, nasz Ojciec, i Pan, Jezus Chrystus, obdarzają was swoją łaską i pokojem!
Podziękowanie i modlitwa
4Zawsze, gdy wspominam cię w swoich modlitwach, dziękuję za ciebie Bogu, 5bo słyszę, że wierzysz Panu Jezusowi i kochasz wszystkich wierzących. 6Proszę też Boga, aby twoja wiara udzieliła się również tym, którzy są z tobą—aby oni także mogli zobaczyć to wspaniałe duchowe bogactwo, darowane nam przez Chrystusa Jezusa. 7Wieści o tym, że twoja miłość tak bardzo podnosi na duchu innych wierzących, były dla mnie ogromną radością i zachętą.
Prośba o przebaczenie Onezymowi
8Właśnie ze względu na tę miłość chciałbym cię teraz o coś prosić. Mógłbym wprawdzie nakazać ci to w imieniu Chrystusa, 9ale wolę cię o to poprosić. Ja, stary Paweł, będący teraz w więzieniu z powodu wierności Chrystusowi Jezusowi, 10proszę cię więc o przychylność dla Onezyma, który tu, w więzieniu, stał się moim duchowym synem. 11Wiem, że kiedyś nie przynosił ci zbyt wiele pożytku. Teraz jednak jest naprawdę użyteczny zarówno dla ciebie, jak i dla mnie.
12Odsyłam go więc do ciebie, choć sprawia mi to smutek. 13Z powodu głoszenia dobrej nowiny jestem teraz w więzieniu i jego pomoc byłaby mi bardzo potrzebna. Chciałem nawet zatrzymać go przy sobie, aby w twoim zastępstwie mógł służyć mi pomocą. 14Wolałem jednak nie robić tego bez twojej zgody, nie chciałem bowiem wymuszać na tobie dobrego uczynku. Lepiej będzie, jeśli sam podejmiesz taką decyzję. 15Może właśnie dlatego Onezym uciekł od ciebie na pewien czas, abyś teraz odzyskał go już na wieki. 16Jest on cenny zarówno dla mnie, jak i dla ciebie. Dla mnie jest on przyjacielem w wierze, dla ciebie zaś—odzyskanym niewolnikiem, a teraz również przyjacielem w Panu.
17Jeśli więc darzysz mnie przyjaźnią, przyjmij Onezyma, jak mnie. 18Jeżeli wyrządził ci jakąś szkodę lub jest ci coś winien, policz to na mój rachunek. 19Oto moje własnoręczne zobowiązanie: „Ja, Paweł, ureguluję to”. Nie chciałbym jednak ci przypominać, że ty, Filemonie, też jesteś mi coś winien—mianowicie samego siebie. 20Przyjacielu, wyświadcz mi więc tę przysługę i w imieniu Chrystusa spraw mi tę radość. 21Piszę ten list, dobrze wiedząc, że spełnisz moją prośbę, a nawet zrobisz znacznie więcej.
22Proszę, przygotuj dla mnie pokój. Mam bowiem nadzieję, że dzięki waszym modlitwom wkrótce zostanę wypuszczony z więzienia.
23Pozdrawia cię Epafras, który—z powodu wierności Chrystusowi Jezusowi—razem ze mną przebywa w więzieniu. 24Pozdrowienia przesyłają ci również moi współpracownicy: Marek, Arystarch, Demas i Łukasz.
25Niech nasz Pan, Jezus Chrystus, będzie blisko was i niech obdarza was swoją łaską!
