መዝሙር 142
የሚታደን ሰው ጸሎት
ዋሻ ውስጥ በነበረ ጊዜ፤ የዳዊት ትምህርት፤142 ርእሱ ላይ ሥነ ጽሑፋዊ ወይም የዜማ ቃል ሊሆን ይችላል። ጸሎት።
1ድምፄን ከፍ አድርጌ ወደ እግዚአብሔር እጮኻለሁ፤
ድምፄን ከፍ አድርጌ ወደ እግዚአብሔር ልመና አቀርባለሁ።
2ብሶቴን በፊቱ አፈስሳለሁ፤
ችግሬንም በፊቱ እናገራለሁ።
3መንፈሴ በውስጤ ሲዝል፣
መንገዴን የምታውቅ አንተ ነህ፤
በመተላለፊያ መንገዴ ላይ፣
ወጥመድ በስውር ዘርግተውብኛል።
4ወደ ቀኜ ተመልከት፤ እይም፤
ስለ እኔ የሚገድደው የለም፤
ማምለጫም የለኝም፤
ስለ ነፍሴም ደንታ ያለው የለም።
5እግዚአብሔር ሆይ፤ ወደ አንተ እጮኻለሁ፤
ደግሞም፣ “አንተ መጠጊያዬ ነህ፤
በሕያዋንም ምድር ዕድል ፈንታዬ ነህ” እላለሁ።
6እጅግ ተስፋ ቈርጫለሁና፣
ጩኸቴን ስማ፤
ከዐቅም በላይ ሆነውብኛልና፣
ከሚያሳድዱኝ አድነኝ።
7ስምህን አመሰግን ዘንድ፣ ነፍሴን ከወህኒ አውጣት፤
ከምታደርግልኝም በጎ ነገር የተነሣ፣
ጻድቃን በዙሪያዬ ይሰበሰባሉ።
Råb om hjælp
1En visdomssang og bøn af David, fra dengang han gemte sig i en hule.
2Jeg råber højt til Herren,
trygler ham om nåde.
3Jeg udøser min nød for ham,
betror ham mine problemer.
4Når jeg er modløs og opgivende,
viser du mig den vej, jeg skal gå,
for de har sat fælder op alle vegne.
5Jeg ser mig omkring til højre og venstre,
men alle virker så ligeglade,
ingen vil føre mig i sikkerhed,
ingen er villige til at hjælpe.
6Herre, derfor råber jeg til dig,
du er min tilflugt, mit eneste håb.
7Lyt til min bøn, for jeg er i stor nød.
Red mig, for mine forfølgere er stærke.
8Hjælp mig ud af det her fængsel,
så jeg atter kan takke og tilbede dig.
Når du griber ind og redder mig,
vil de gudfrygtige samles og takke dig for det.
