1ڕۆحم شکا،
ڕۆژگارم کوژایەوە،
گۆڕ چاوەڕێی منە.
2بێگومان گاڵتەجاڕان لە دەورمدان و
ناچار تەماشای کێشمەکێشیان بکەم.
3«تکایە لەلای خۆت ببە پشتگیرم،
بێجگە لە تۆ کێ هەیە ببێتە کەفیلم؟
4تێگەیشتنت لە مێشکیان شاردووەتەوە،
لەبەر ئەوە بەرزیان ناکەیتەوە.
5ئەوەی لە پێناوی پارە پەنجەی تاوان بۆ هاوڕێیەکانی ڕادەکێشێت،
نەبوونی چاوی منداڵەکانی دەپوکێنێتەوە.
6«منی کردە پەندی گەلان و
بووم بەوەی تف لە ڕووم بکرێت.
7چاوەکانم لەبەر خەم کز بوون،
هەموو ئەندامەکانم زۆر لاواز بوون.
8ئەوانەی ڕاستن بەمە سەرسام دەبن و
بێتاوان بەسەر خوانەناسدا ڕادەپەڕێت.
9کەسی ڕاستودروست ڕێگای خۆی دەگرێت و
ئەوەی دەست پاکە هێزی بۆ زیاد دەکرێت.
10«ئێستا وەرنەوە، دووبارە هەوڵ بدەن،
بەڵام من هیچ دانایەکتان تێدا نادۆزمەوە.
11ڕۆژگارم بەسەرچوو، مەبەستەکانم هەڵکەنران.
لەگەڵ ئەوەشدا ئارەزووەکانی دڵم
12شەو دەکەن بە ڕۆژ،
لە تاریکیدا ڕووناکی بە نزیک دەبینن.
13ئەگەر هیوا بخوازم جیهانی مردووان ببێت بە ماڵم و
لە تاریکیدا نوێنەکەم ڕابخەم،
14ئەگەر بە گۆڕم گوت: ”تۆ باوکی منیت،“
بە کرمیش: ”تۆ دایکی منیت“ یان ”خوشکی منیت،“
15ئیتر ئومێدم کوا؟
کێ تەماشای ئومێدم دەکات؟
16ئایا بەرەو قووڵایی جیهانی مردووان دەچێتە خوارەوە؟
ئایا پێکەوە لەناو خۆڵ شۆڕدەبینەوە؟»
1Мој дух је сатрвен,
дани су моји згасли
и рака ме чека.
2Ето, подсмевачи су са мном,
не склапа се око моје због њихове свадљивости.
3Молим те, Боже, ти сам јамац мој буди!
Јер ко је тај ко би ми се прихватио руке?
4Ти си склонио мудрост од њихових срца
због чега их издигнути нећеш.
5Ко због добити изда пријатеље,
деци ће му очи усахнути!
6Он је мене учинио причом за народе,
ја сам лице за пљување.
7Туга ми је очи замутила,
сваки је мој уд попут сенке.
8Због тога се праведници зграну,
недужни се грозе над безбожним.
9Али праведник ће истрајати на свом путу,
још више ће ојачати човек чистих руку.
10Хајде, вратите се сви ви!
Дођите, молим вас,
али мудрог међу вама нећу наћи.
11Прохујали су моји дани,
намере и жеље срца мога су разбијене.
12Они праве дан од ноћи,
а мраку у лице кажу:
’Светло је близу!’
13Ако бих за Светом мртвих чезнуо као за домом својим
и у тами постељу своју простро,
14ако гробу викнем: ’Оче мој’,
а црву: ’Мајко моја’ или ’сестро моја’,
15где је онда нада моја?!
Види ли ко наду моју?!
16Силази ли она до врата Света мртвих?
Заједно ли ћемо у прах лећи?“
