Psalmen 42 – HTB & NTLR

Het Boek

Psalmen 42:1-12

1Een leerzaam gezang van de Korachieten voor de koordirigent.

2Zoals een hert naar water snakt,

zo verlang ik naar U, God.

3Mijn hele innerlijk verlangt naar de levende God,

wanneer zou ik voor Hem mogen verschijnen?

4Dag en nacht huil ik, ik proef alleen maar tranen,

omdat men voortdurend aan mij vraagt waar mijn God is.

5Eens ging ik aan het hoofd van een grote menigte

op weg naar het Huis van God.

Het was een feestvierende menigte.

Overal klonk gejuich en lofprijzing.

Daar zal ik aan terugdenken en mijzelf mee opbeuren.

6Waarom ben ik toch zo onrustig en terneergeslagen?

Ik moet alles alleen van God verwachten.

Ik zal Hem zeker weer lofprijzen, mijn Bevrijder en mijn God!

7Steeds opnieuw ben ik terneergeslagen.

Daarom dwing ik mijzelf aan U te denken

en aan het land bij de Jordaan en het Hermongebergte.

8Zoals het water klinkt en het bruisen van de rivieren,

zo treffen mij uw beproevingen.

9Overdag zal de goedheid en liefde van de Here bij mij zijn

en ʼs nachts zal ik tot Hem zingen,

bidden tot de God van mijn leven.

10Ik zal God, mijn rots, vragen:

‘Waarom vergeet U mij?

Waarom moet ik terneergeslagen rondlopen,

onderdrukt door mijn tegenstanders?’

11Mijn vijanden bespotten mij

en brengen mij de doodsteek toe

door de hele dag maar te zeggen:

‘Waar is uw God nu?’

12Waarom ben ik toch zo onrustig en terneergeslagen?

Ik wil op God vertrouwen,

eens zal ik Hem zeker weer loven,

want Hij is mijn bevrijder en mijn God!

Nouă Traducere În Limba Română

Psalmii 42:1-11

Cartea II

(Psalmii 42–72)

Psalmul 42

Pentru dirijor. Un maschilTitlu. Vezi Ps. 32. al fiilor lui Korah.

1Cum tânjește cerbul

după izvoarele de apă,

așa tânjește sufletul meu

după Tine, Dumnezeule!

2Sufletul meu însetează după Dumnezeu,

după Dumnezeul cel Viu!

Când voi veni și voi vedea

fața lui Dumnezeu?

3Lacrimile‑mi sunt hrană

zi și noapte,

când toată ziua mi se spune:

„Unde este Dumnezeul tău?“

4Mi se întristează sufletul

când îmi aduc aminte

cum treceam prin mulțime,

mergând spre Casa lui Dumnezeu,4 Sau: aminte / cum mergeam, alături de mulțimea numeroasă, / spre Casa lui Dumnezeu; sau: aminte / cum mergeam împreună cu mulțimea / pășind spre Casa lui Dumnezeu,

în mijlocul strigătelor de bucurie și de mulțumire

ale mulțimii aflate la sărbătoare.

5Suflete al meu, de ce te mâhnești

și gemi înăuntrul meu?

Nădăjduiește în Dumnezeu,

căci iarăși Îi voi mulțumi

pentru izbăvirile Lui.

6Dumnezeul meu, sufletul meu se mâhnește înăuntrul meu;

de aceea îmi amintesc de Tine,

din țara Iordanului, înălțimile Hermonului,

din muntele Mițar.

7La vuietul cascadelor Tale,

un adânc cheamă un alt adânc.

Toate talazurile și valurile Tale

au trecut peste mine.

8Ziua, Domnul îmi face parte de îndurarea Sa,

iar noaptea am cu mine cântarea Lui

și rugăciunea către Dumnezeul vieții mele.

9Îi zic lui Dumnezeu, Stânca mea:

„De ce m‑ai uitat?

De ce să umblu întristat,

asuprit de dușman?“

10Ca zdrobirea oaselor

este batjocura prigonitorilor mei,

când îmi zic toată ziua:

„Unde este Dumnezeul tău?“

11Suflete al meu, de ce te mâhnești

și de ce gemi înăuntrul meu?

Nădăjduiește în Dumnezeu,

căci iarăși Îi voi mulțumi

pentru izbăvirea mea și pentru că este Dumnezeul meu!