1Een bedevaartslied van David.
Laat Israël het volgende zeggen:
was de Here niet steeds bij ons?
2Was de Here niet steeds bij ons,
toen wij werden aangevallen door vreemde mensen?
3Zij hadden ons wel levend kunnen verslinden,
toen zij in hun woede op ons afkwamen.
4Wij hadden kunnen verdrinken in een woeste rivier.
5Het kolkende water had zich dan boven ons gesloten.
6Maar prijs de Here!
Hij liet dat niet toe.
Dankzij Hem kregen zij ons niet te pakken.
7Wij ontkwamen,
zoals een vogel wegglipt uit het net van de vogelvanger.
De valstrik is kapot
en wij zijn ontsnapt.
8Wij vinden hulp bij de Here.
Hij heeft de hemel en de aarde gemaakt.
Herren hjælper sit folk
1En valfartssang af David.
„Hvad hvis Herren ikke havde hjulpet os?
Lad hele Israel svare.”
2Hvis Herren ikke havde hjulpet os,
da fjenderne gik til angreb,
3havde de slugt os med hud og hår,
for de nærede et bundløst had.
4De ville have skyllet os fuldstændigt væk,
som en flodbølge kom de imod os.
5Det brusende vand
ville have revet os bort fra de levendes land.
6Men lovet være Herren,
han lod dem ikke udslette os.
7Vi var fanget som en fugl i en fælde,
men Herren slap os fri.
Han åbnede fælden for os
og reddede os fra den visse død.
8Det var Herren, der kom os til hjælp,
himlens og jordens Skaber.
