Deuteronomium 31 – HTB & NRT

Het Boek

Deuteronomium 31:1-30

Een opdracht voor Jozua

1Nadat Mozes al deze dingen tegen het volk Israël had gezegd, 2vervolgde hij: ‘Ik ben nu honderdtwintig jaar oud! Ik ben niet langer in staat u te leiden, want de Here heeft mij gezegd dat ik de Jordaan niet mag oversteken. 3Maar de Here Zelf zal u leiden. Hij zal de volken die daar wonen, vernietigen en u zult hen overwinnen. Jozua is uw nieuwe aanvoerder, want dat heeft de Here gezegd. 4De Here zal de volken die in het land wonen, vernietigen, net zoals Hij Sichon en Og, de koningen van de Amorieten, vernietigde. 5De volken die daar wonen, zal de Here aan u overleveren en u zult hen vernietigen zoals ik u heb opgedragen. 6Wees sterk! Wees moedig! U hoeft geen angst voor hen te hebben! Want de Here, uw God, zal bij u zijn. Hij zal niet tekortschieten en u niet in de steek laten.’

7Toen liet Mozes Jozua bij zich roepen en zei tegen hem, waar alle Israëlieten bij stonden: ‘Wees sterk! Wees moedig! Want u zult de Israëlieten het land binnenleiden dat de Here aan hun voorouders heeft beloofd, zorg ervoor dat zij het als hun erfdeel in bezit nemen. 8Wees niet bang, want de Here zal voor u uitgaan en steeds bij u zijn. Hij zal niet falen, noch u in de steek laten.’

9Toen schreef Mozes de wetten op die hij voor het volk had uitgesproken. Hij gaf ze aan de priesters, de zonen van Levi die de ark met de Tien Geboden van de Here droegen. Aan de leiders van Israël gaf Mozes afschriften van deze wetten. 10-11 Hij gaf hun de volgende opdracht: deze wetten moesten aan het eind van elk zevende jaar, het sabbatsjaar, worden voorgelezen op het Loofhuttenfeest, wanneer het hele volk bijeenkwam voor de Here bij het heiligdom. 12‘Roep hen allen bijeen,’ beval Mozes, ‘mannen, vrouwen, kinderen en vreemdelingen die bij u wonen, om de wetten van God aan te horen en zijn wil te leren kennen, zodat u de Here, uw God, in ere zult houden en zijn wetten zult gehoorzamen. 13Doe dit zodat uw kinderen, die nog nooit van deze wetten hebben gehoord, ze horen en leren heilig ontzag te hebben voor de Here, uw God, zolang zij in het beloofde land leven.’

14Toen zei de Here tegen Mozes: ‘De tijd om te sterven is voor u gekomen. Roep Jozua en ga met hem de tabernakel binnen, zodat Ik hem mijn instructies kan geven.’ Zo kwamen Mozes en Jozua en stonden voor de Here. 15-16 Hij verscheen aan hen in een grote wolk bij de ingang van de tabernakel en zei tegen Mozes: ‘Nadat u gestorven bent en u bij uw voorouders te ruste bent gegaan, zal het volk in het beloofde land vreemde goden gaan aanbidden. De Israëlieten zullen Mij vergeten en het verbond dat Ik met hen heb gesloten, verbreken. 17Dan zal mijn toorn tegen hen opvlammen en Ik zal hen verstoten en Mij voor hen verbergen. Zij zullen worden neergeslagen. Zij zullen lijden onder rampen en plagen, zodat zij zullen zeggen: “De Here is niet meer in ons midden!” 18Maar Ik zal Mij van hen afkeren wegens de zonden die zij doen door andere goden te aanbidden. 19Schrijf nu de woorden van dit lied op en leer het aan de Israëlieten. Ik zal dat lied tegen hen laten getuigen. 20Wanneer Ik hen in het land heb gebracht dat Ik hun voorouders heb beloofd—een land dat overvloeit van melk en honing—en wanneer zij vadsig zijn geworden, zullen zij andere goden gaan aanbidden, Mij verachten en mijn verbond verbreken. 21Wanneer grote rampen over hen komen, zal dit lied hun de reden van hun tegenspoed duidelijk maken, want het zal van generatie op generatie blijven voortbestaan. Ik weet nu al, nog voor zij het land binnentrekken, wat dit volk van plan is.’

22Zo schreef Mozes die dag de woorden van het lied op en leerde het aan de Israëlieten. 23Toen droeg God Jozua, de zoon van Nun, op sterk en moedig te zijn en zei tegen hem: ‘U moet de Israëlieten in het land brengen dat Ik hun heb beloofd en Ik zal met u zijn.’

24Toen Mozes alle wetten die in dit boek staan, had opgeschreven, 25droeg hij de Levieten die de ark met de Tien Geboden droegen, 26op dit boek met de wetten naast de ark te leggen als een uitdrukkelijke waarschuwing voor de Israëlieten.

27‘Want ik weet hoe opstandig en koppig u bent,’ zei Mozes tegen hen. ‘Zelfs nu ik hier nog bij u ben, bent u al opstandig tegen de Here. Hoeveel opstandiger zult u dan zijn na mijn dood! 28Roep nu alle leiders en aanvoerders van uw stammen bijeen, zodat ik met hen kan praten en ik hemel en aarde als getuigen tegen hen kan aanroepen. 29Want ik weet dat u zich na mijn dood zult verontreinigen en zich van God en zijn geboden zult afkeren, in de dagen die komen, zal het kwaad u vernietigen, omdat u zult doen wat slecht is in de ogen van de Here en u zich zijn toorn op de hals zult halen.’

30Toen las Mozes het hele lied hardop voor aan het bijeengekomen volk van Israël.

New Russian Translation

Второзаконие 31:1-30

Иисус – преемник Моисея

1Моисей пошел и сказал всему Израилю такие слова:

2– Мне уже сто двадцать лет, и я не могу больше вести вас. Господь сказал мне: «Ты не перейдешь через Иордан». 3Господь, твой Бог, Сам перейдет перед тобой. Он истребит эти народы перед тобой, и ты завладеешь их землей. Иисус также перейдет перед тобой, как сказал Господь. 4И Господь сделает с этими народами то же, что Он сделал с Сигоном и Огом, царями аморреев, которых Он погубил вместе с их землей. 5Господь отдаст их вам, и вы должны сделать с ними все, что я повелел тебе. 6Будьте крепки и отважны. Не бойтесь и не страшитесь их, потому что Господь, твой Бог, идет с тобой; Он никогда тебя не оставит и не покинет.

7Затем Моисей призвал Иисуса и сказал ему в присутствии всего Израиля:

– Будь крепок и отважен, потому что ты должен идти с этим народом в землю, которую Господь клялся дать его отцам, и должен разделить ее им в наследие. 8Господь Сам пойдет перед тобой и будет с тобой; Он никогда тебя не оставит и не покинет. Не бойся и не будь малодушным.

Чтение Закона

9Моисей записал этот Закон и дал его священникам, сыновьям Левия, которые носили ковчег завета Господа, и всем старейшинам Израиля. 10Затем Моисей повелел им:

– Раз в семь лет, в год прощения долгов, на празднике Шалашей, 11когда Израиль приходит, чтобы предстать перед Господом, твоим Богом, на место, которое Он выберет, читай этот Закон вслух перед всем Израилем. 12Собери народ – мужчин, женщин и детей, и чужеземцев, живущих в твоих городах, чтобы они слушали и учились бояться Господа, вашего Бога, и прилежно следовать всем словам этого Закона. 13Их дети, которые не знают этого Закона, должны слушать его и учиться бояться Господа, вашего Бога, все время, пока вы будете жить на земле, куда вы переходите за Иордан, чтобы завладеть ею.

Предсказание о мятеже Израиля

14Господь сказал Моисею:

– День твоей смерти близок. Позови Иисуса, встаньте у шатра собрания, и там Я дам ему наставления.

Моисей и Иисус пришли и встали у шатра собрания. 15Тогда Господь явился у шатра собрания в облачном столбе, и облако встало над входом в скинию. 16Господь сказал Моисею:

– Скоро ты отойдешь к своим отцам, а этот народ станет предаваться разврату, следуя чужим богам той земли, куда он входит. Он оставит Меня и нарушит завет, который Я с ним заключил. 17В тот день Я разгневаюсь на него и оставлю их; Я скрою от них Свое лицо, и он будет уничтожен. Множество бедствий и тягот постигнет его, и в тот день он спросит: «Не потому ли постигли меня эти бедствия, что мой Бог не со мной?» 18Я же непременно скрою Свое лицо в тот день из-за всего нечестия, которое он совершит, обратившись к другим богам.

19Итак, запишите себе эту песню, и научи ей израильтян и прикажи им петь ее, чтобы она была свидетельством за Меня против них. 20Когда Я приведу их в землю, где течет молоко и мед, землю, которую Я с клятвой обещал их отцам, и когда они будут есть досыта и разжиреют, они обратятся к другим богам и станут служить им, отвергая Меня и нарушая Мой завет. 21И когда множество бедствий и тягот постигнут их, эта песня будет свидетельствовать против них, потому что их потомки ее не забудут. Я знаю, к чему они расположены уже сейчас, еще до того, как Я ввел их в землю, о которой клялся им.

22В тот день Моисей записал эту песню и научил ей израильтян. 23Господь дал Иисусу, сыну Навину, такое повеление:

– Будь крепок и отважен, потому что ты введешь израильтян в землю, которую Я с клятвой обещал им, и Сам Я буду с тобой.

24Записав в свиток слова этого Закона от начала до конца, 25Моисей дал левитам, которые носили ковчег завета Господа, такое повеление:

26– Возьмите этот свиток Закона и положите его рядом с ковчегом завета Господа, вашего Бога. Свиток будет находиться там как свидетельство против тебя. 27Я ведь знаю, как ты мятежен и упрям. Если вы мятежны перед Господом, пока я еще жив и с вами, то что же будет после моей смерти! 28Соберите ко мне всех старейшин ваших родов и всех ваших начальников, чтобы я мог сказать им вслух эти слова и призвать небо и землю свидетельствовать против них. 29Я ведь знаю, что после моей смерти вы непременно развратитесь и свернете с пути, держаться которого я вам повелел. В будущем вас постигнет бедствие, потому что вы будете делать зло в глазах Господа и разгневаете Его делами своих рук.

Песня Моисея

30Моисей произнес слова этой песни от начала до конца вслух всего народа Израиля: