Salmo 89 – HLGN & HOF

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 89:1-52

Salmo 89Salmo 89 Ang titulo sa Hebreo: Ang “maskil” nga ginsulat ni Etan nga Ezranhon.

Ang Kasugtanan sang Dios kay David

1Ginoo, kantahon ko permi ang imo dako nga gugma.

Isugid ko ang imo katutom hasta san-o.

2Ipahibalo ko nga malig-on ang imo gugma sa wala sing katapusan, kag magapadayon pareho sang langit.

3Nagsiling ka, “Naghimo ako sang kasugtanan sa akon alagad nga si David, nga akon ginpili nga mangin hari.

Kag amo ini ang akon ginpromisa sa iya:

4Ang tagsa ka hari sang Israel magahalin sa imo mga kaliwat hasta san-o;

ang imo ginharian magapadayon sa wala sing katapusan.”

5Ginoo, ang mga langitnon nga tinuga nagadayaw sa imo makatilingala nga mga binuhatan kag sa imo katutom.

6Wala sing bisan isa sa langit nga pareho sa imo, Ginoo.

Wala sing langitnon nga tinuga nga makapareho sa imo.

7Ginatahod ka sa pagtililipon sang langitnon nga mga tinuga.

Sila tanan nga nagapalibot sa imo may kahadlok gid sa imo.

8Ginoong Dios nga Makagagahom, wala sing bisan sin-o nga pareho sa imo;

gamhanan ka kag matutom sa tanan mo nga ginahimo.

9Ginagamhan mo ang mabalod nga dagat;

ginapalinaw mo ang iya dalagko nga mga balod.

10Gindugmok mo ang dragon nga si Rahab kag napatay ini.

Paagi sa imo gahom ginpalapta mo ang imo mga kaaway.

11Imo ang langit kag ang kalibutan;

gintuga mo ang kalibutan kag ang tanan nga ara sa sini.

12Ginhimo mo ang aminhan kag ang bagatnan.

Ang Bukid sang Tabor kag ang Bukid sang Hermon daw sa mga tawo nga nagakanta sa imo sa kalipay.

13Gamhanan ka gid! Puwerte ikaw kakusog!

14Nagahari ka nga may pagkamatarong kag hustisya, nga ginapangunahan sang gugma kag katutom.

15Ginoo, bulahan ang mga tawo nga nakaeksperiensya sang paghinugyaw sa imo sa kalipay,

nga nagakabuhi sa kaayo sang imo presensya.

16Tungod sa imo89:16 Tungod sa imo: sa literal, Sa imo ngalan. nagakalipay sila permi,

kag ginadayaw nila ang imo pagkamatarong.

17Ikaw ang ginapabugal nila nga ila kusog.

Tungod sa imo kaayo nagmadinalag-on kami.

18Ginoo, Balaan nga Dios sang Israel, ikaw ang nagapanag-iya sang amon hari nga nagaprotektar sa amon.

19Sang una nagpakighambal ka sa imo matutom nga mga alagad paagi sa palanan-awon.

Siling mo, “Ginbuligan ko ang isa ka soldado.

Ginpili ko siya halin sa akon katawhan agod mangin hari.

20Si David, nga akon alagad, amo ang akon ginpili nga hari

paagi sa paghaplas sa iya sang akon balaan nga lana.

21Ang akon gahom magaupod sa iya kag magapabaskog sa iya.

22Indi makadaog-daog sa iya ang iya mga kaaway;

indi makapigos sa iya ang mga malaot.

23Samtang nagatulok siya dugmukon ko ang iya mga kaaway hasta nga magkalamatay sila.

24Higugmaon ko siya kag unungan.

Kag paagi sa akon gahom magmadinalag-on siya.

25Pagahumon ko siya halin sa Dagat sang Mediteraneo hasta sa Suba sang Eufrates.89:25 halin sa… Eufrates: ukon, sa mga duta sa pihak sang mga dagat kag mga suba.

26Magasiling siya sa akon, ‘Ikaw ang akon Amay kag Dios;

ikaw ang palalipdan nga bato nga nagaluwas sa akon.’

27Kabigon ko siya nga akon kamagulangan nga anak, ang labing gamhanan sa tanan nga hari.

28Padayunon ko ang akon gugma sa iya hasta san-o,

kag ang akon kasugtanan sa iya indi gid magpalyar.

29Ang tagsa ka hari sang Israel magahalin sa iya mga kaliwat hasta san-o;

ang iya ginharian magadugay pareho kadugay sang langit.

30-31Pero kon ang iya mga kaliwat indi magtuman sang akon kasuguan, mga pagsulundan, kag mga pagpanudlo,

32silutan ko sila sing masakit tungod sang ila mga sala.

33Pero higugmaon kag unungan ko gihapon si David.

34Indi ko pagdulaon ang akon kasugtanan sa iya,

kag indi ko pagliwaton ang akon ginpromisa sa iya.

35Sa akon balaan nga ngalan, nakapromisa na ako nga indi gid ako magbutig sa kay David.

36Ang tagsa ka hari sang Israel magahalin sa iya mga kaliwat hasta san-o.

Ang iya ginharian magadugay sa akon panulok pareho kadugay sang adlaw;

37magapadayon ini hasta san-o pareho sang bulan nga ginakabig nga masaligan nga manugpamatuod sa langit.”

38Pero, Ginoo, naakig ka sa imo pinili nga hari;

gintalikdan mo siya kag ginsikway.

39Gindula mo ang imo kasugtanan sa iya nga imo alagad,

kag ginkuha mo ang iya awtoridad bilang hari.

40Ginrumpag mo ang mga pader sang iya siyudad.

Gin-guba mo ang iya napaderan nga mga siyudad.

41Ang mga pagkabutang sang iya siyudad ginpanguha sang tanan nga nagaagi.

Ginpakahuy-an siya sang iya katupad nga mga nasyon.

42Ginpadaog mo ang iya mga kaaway;

ginlipay mo sila tanan.

43Ginhimo mo nga wala sing pulos ang iya mga armas

kag ginpapierdi mo siya sa inaway.

44Ginkuha mo ang iya pagkagamhanan89:44 pagkagamhanan: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. kag ang iya awtoridad bilang hari.

45Ginpatigulang mo siya dayon;89:45 Ginpatigulang mo siya dayon: ukon, Ginpalip-ot mo ang iya kabuhi.

kag ginpakahuy-an mo siya.

46Hasta san-o pa bala, Ginoo, nga magpanago ka?

Hasta bala sa wala sing katapusan?

Hasta san-o pa bala ang imo kaakig nga daw sa kalayo?

47Dumduma bala kon daw ano kalip-ot sang kabuhi sang tawo;

dumduma nga ginhimo mo ang tawo nga may kamatayon.

48Sin-o bala ang tawo nga indi mapatay?

Makalikaw bala ang tawo sa kamatayon?

49Ginoo, diin na bala ang imo gugma nga pareho sang una, nga ginpromisa mo kay David sa imo katutom sa iya?

50Dumduma, Ginoo, ang pagpakahuya sang madamo nga mga nasyon sa imo mga alagad,89:50 mga alagad: siguro ang buot silingon, ang katawhan sang Israel. Sa iban nga mga kopya sang Hebreo makita ang “alagad” nga siguro ang buot silingon, ang hari sang Israel. nga ginaagwanta ko lang.

51Sila nga imo mga kaaway, Ginoo, amo ang nagayaguta sang imo pinili nga hari bisan diin siya magkadto.

52Dalayawon ang Ginoo sa wala sing katapusan! Amen! Amen!

Hoffnung für Alle

Psalm 89:1-53

Hat Gott sein Wort gebrochen?

1Von Etan, dem Esrachiter. Zum Nachdenken.

2Herr, von deiner Gnade will ich für immer singen;

allen kommenden Generationen will ich erzählen, wie treu du bist.

3Ich weiß: Deine Gnade gilt für alle Zeiten

und deine Treue, solange der Himmel besteht.

4Du hast gesagt: »Ich habe David auserwählt

und einen Bund mit ihm geschlossen.

Er ist mein Diener, dem ich versprach:

5Für alle Zeiten sollen deine Nachkommen herrschen,

für immer wird dein Königshaus bestehen!«

6Herr, der Himmel lobt dich, denn du tust Wunder;

die Schar deiner heiligen Engel89,6 Wörtlich: die Schar deiner Heiligen. preist deine Treue.

7Denn wer im Himmel ist dir gleich?

Kein himmlisches Wesen89,7 Wörtlich: Keiner von den Göttersöhnen. – Vgl. »Gottessöhne« in den Sacherklärungen. ist so mächtig wie du!

8In der himmlischen Ratsversammlung

fürchten sie Gott mit heiliger Scheu;

ja, Ehrfurcht ergreift alle, die um ihn sind.

9Herr, du allmächtiger Gott, niemand ist so stark wie du!

Was du auch tust: Auf dich ist Verlass!

10Du hast Gewalt über die tosenden Meere,

und wenn sich die Wellen auftürmen, bändigst du sie!

11Du hast das Meerungeheuer89,11 Wörtlich: Rahab. – Vgl. »Rahab« in den Sacherklärungen. besiegt und zermalmt;

machtvoll hast du deine Feinde in alle Winde zerstreut.

12Dir gehört der Himmel, und dir gehört die Erde,

das weite Land mit all seiner Fülle: Es ist dein Werk.

13Norden und Süden hast du geschaffen;

der Berg Tabor und der Hermon jubeln dir zu.

14Wie stark ist dein Arm, wie gewaltig deine Hand!

Du erhebst sie zum Zeichen deines Sieges!

15Gerechtigkeit und Recht sind die Säulen deiner Herrschaft;

alles, was du tust, zeigt deine Liebe und Treue.

16Herr, glücklich ist das Volk, das dich mit Jubelrufen feiert!

Deine Nähe macht ihr Leben hell.

17Jeden Tag bist du ihr Grund zur Freude,

deine Gerechtigkeit erfüllt sie mit Glück.

18Du selbst bist die Quelle ihrer Kraft,

durch deine Liebe gelangen sie zu Ansehen und Macht.

19Herr, du heiliger Gott Israels,

dir gehört unser König, der uns beschützt.89,19 Wörtlich: Dem Herrn gehört unser Schild und dem Heiligen Israels unser König.

20Vor langer Zeit sprachst du zu denen, die dir die Treue hielten,

in einer Vision hast du ihnen offenbart:

»Ich habe einen jungen Mann aus dem Volk ausgewählt,

den ich zu einem starken Helden machen will.

21David ist sein Name, ihn habe ich gefunden

und mit heiligem Öl zum König gesalbt.

22Ich werde ihn mit meiner Kraft begleiten,

stark soll er werden, weil ich ihn stütze.

23Kein Feind wird ihn jemals überwältigen,

und kein Aufstand kann ihn stürzen.

24Vor seinen Augen werde ich seine Feinde niedermachen;

alle, die ihn hassen, will ich vernichtend schlagen.

25Immer will ich treu zu ihm stehen;

und durch mich wird er mächtig werden89,25 Wörtlich: und durch meinen Namen wird sein Horn erhöht werden. – Das Horn steht sinnbildlich für Stärke und Kraft..

26Ich werde seine Herrschaft bis zum Meer ausdehnen –

ja, über die großen Ströme wird er gebieten.

27Im Gebet wird er zu mir sagen: ›Du bist mein Vater,

mein Gott und mein Fels, bei dem ich Rettung finde!‹

28Und ich statte ihn mit allen Rechten eines erstgeborenen Sohnes aus,

ich mache ihn zum größten König der Welt!

29Für alle Zeiten darf er wissen:

Ich bin ihm gnädig, mein Bund mit ihm wird für immer gelten.

30Nie wird sein Königsgeschlecht aussterben,

sein Thron wird bleiben, solange der Himmel besteht.

31Wenn aber seine Nachkommen mein Gesetz übertreten

und meine Weisungen in den Wind schlagen,

32wenn sie meine Ordnungen missachten

und meine Gebote nicht halten,

33dann werde ich sie für ihre Treulosigkeit bestrafen

und ihnen ihre Schuld mit Schlägen vergelten.

34Aber meine Gnade will ich David nie entziehen,

meine Zusagen werde ich halten.

35Meinen Bund mit ihm werde ich niemals brechen,

was ich versprochen habe, nehme ich nicht zurück!

36Ein für alle Mal habe ich einen Eid geschworen

und bürge dafür mit meinem heiligen Namen:

Nie werde ich David täuschen!

37-38Seine Nachkommen werden für alle Zeiten den Thron besitzen.

Ihre Herrschaft soll so beständig sein wie Sonne und Mond –

diese treuen Zeugen hoch oben am Himmel!«

39Nun aber hast du deinen König doch aufgegeben und verstoßen,

dein Auserwählter bekommt deinen großen Zorn zu spüren.

40Du hast deinem Diener den Bund aufgekündigt,

seine Krone in den Schmutz getreten und entweiht.

41Die schützenden Mauern seiner Stadt hast du niedergerissen

und alle seine Festungen in Trümmer gelegt.

42Jeder, der vorüberzog, hat ihn ausgeplündert,

und bei den Nachbarvölkern erntet er nur Hohn und Spott.

43Seinen Feinden hast du den Sieg ermöglicht,

jetzt ist ihre Schadenfreude groß.

44Die Streitkräfte des Königs hast du zerschlagen,

im Kampf hast du ihn im Stich gelassen.

45Seinen Glanz und sein Ansehen hast du zerstört

und seinen Thron zu Boden gestoßen.

46Du hast ihn vorzeitig alt werden lassen;

ja, mit Schimpf und Schande hast du ihn bedeckt.

47Herr, willst du dich für immer verbergen?

Wie lange soll dein Zorn noch brennen?

48Bedenke doch, wie kurz mein Leben ist!

Nur für einen flüchtigen Augenblick hast du uns Menschen geschaffen.

49Welcher Mensch ist unsterblich?

Wer kann dem Tod entrinnen?

50Herr, wo sind die Beweise deiner Liebe geblieben?

Du hast doch David deine Treue zugesichert

und einen Eid darauf geschworen!

51Höre doch, wie deine Diener beschimpft werden!

Ich leide darunter, dass die Völker uns verachten!

52Deine Feinde verspotten den König, den du erwählt hast;

sie verhöhnen ihn auf Schritt und Tritt.

53Gelobt sei der Herr für alle Zeit!

Amen, so soll es sein!