1“Madali na lang ako mapatay; daw sa mabugto na ang akon ginhawa. Handa na ang lulubngan para sa akon. 2Ginalibutan ako sang mga manugtamay. Bulgar gid ang ila pagtamay sa akon. 3O Dios, buligi ako nga mahilway ako. Wala na sang iban nga makabulig sa akon kundi ikaw lang. 4Ginlipdan mo ang panghunahuna sang akon mga abyan agod indi sila makaintiendi. Gani indi sila pagtuguti nga magmadinalag-on sa ila nga pag-akusar sa akon. 5Pareho sila sa tawo nga nagaluib sa iya mga abyan para makakuwarta, nga amo ang kabangdanan sang pag-antos17:5 pag-antos: sa literal, pagkabulag. sang iya kabataan.
6“Ginhimo ako sang Dios nga kaladlawan sang mga tawo, kag ginaduplaan nila ako sa guya. 7Nagapalangdulom na ang akon panulok sa kasubo; daw kalag na ako kaniwang. 8Ang mga tawo nga nagakabig sang ila kaugalingon nga matarong nagakatingala sa sining natabo sa akon. Ginapakamalaot nila ako subong sa isa ka indi diosnon nga tawo. 9Para sa ila ang matarong nga tawo malig-on sa iya nga pagkabuhi kag nagabaskog pa gid. 10Pero ginahangkat ko sila sa pag-usisa liwat sa akon. Sigurado nga masapwan ko nga wala sing bisan isa sa ila nga nakaintiendi. 11Madali na lang matapos ang akon mga inadlaw. Napaslawan ang akon mga plano kag mga handom. 12Pero nagasiling sila nga basi mangin maayo man ang akon kahimtangan sa palaabuton. Siling nila, ‘Sa pihak sang kadulom may magaabot nga kasanag.’ 13Kon maglaom gid man ako, ang akon lauman amo ang makaestar na sa lugar sang mga patay. Gusto ko na iplastar ang akon hiligdaan sa sining madulom nga lugar. 14Kabigon ko na ang lulubngan nga akon amay, kag kabigon ko ang mga ulod nga magaut-ot sa akon nga akon iloy kag mga utod nga babayi. 15May paglaom pa bala ako? Sin-o ang makasiling nga may paglaom pa ako? 16Ang akon paglaom magaupod sa akon sa lugar sang mga patay. Magaupod kami didto sa idalom sang duta.”
1“Meu espírito está quebrantado,
os meus dias se encurtam,
a sepultura me espera.
2A verdade é que zombadores me rodeiam,
e tenho que ficar olhando a sua hostilidade.
3“Dá-me, ó Deus, a garantia que exiges.
Quem, senão tu, me dará segurança?
4Fechaste as mentes deles para o entendimento
e com isso não os deixarás triunfar.
5Se alguém denunciar os seus amigos por recompensa,
os olhos dos filhos dele fraquejarão,
6mas de mim Deus fez um provérbio para todos,
um homem em cujo rosto os outros cospem.
7Meus olhos se turvaram de tristeza;
o meu corpo não passa de uma sombra.
8Os íntegros ficam atônitos em face disso,
e os inocentes se levantam contra os ímpios.
9Mas os justos se manterão firmes em seus caminhos,
e os homens de mãos puras se tornarão cada vez mais fortes.
10“Venham, porém, vocês todos,
e façam nova tentativa!
Não acharei nenhum sábio entre vocês.
11Foram-se os meus dias, os meus planos fracassaram,
como também os desejos do meu coração.
12Andam querendo tornar a noite em dia;
ante a aproximação das trevas dizem:
‘Vem chegando a luz’.
13Ora, se o único lar pelo qual espero é a sepultura17.13 Hebraico: Sheol. Essa palavra também pode ser traduzida por profundezas, pó ou morte; também no versículo 16.,
se estendo a minha cama nas trevas,
14se digo à corrupção mortal:
Você é o meu pai,
e se aos vermes digo:
Vocês são minha mãe e minha irmã,
15onde está então minha esperança?
Quem poderá ver alguma esperança para mim?
16Descerá ela às portas do Sheol?
Desceremos juntos ao pó?”
