Naghambal si Bildad
1Dayon nagsabat si Bildad nga taga-Shua, 2“Job, san-o mo pa bala untatan inang imo ginapanghambal? Kay-uha bala ang imo ginapanghambal kag maestorya kami sa imo. 3Ginakabig mo bala kami nga pareho sa mga baka nga wala sing pag-intiendi? 4Ginahalitan mo lang ang imo kaugalingon sa imo kaakig. Nagahunahuna ka bala nga tungod lang sa imo, pabay-an sang Dios ang kalibutan ukon sayluhon niya ang mga bato sa ila sini nahamtangan?
5“Sa pagkamatuod, ang malaot nga tawo sigurado gid nga mapatay. Pareho siya sang suga nga indi na magsiga. 6Mangin madulom ang iya tolda kay mapatay ang suga sa iya tupad. 7Sang una sigurado ang iya mga tikang, pero subong nagakatumba na siya. Ang iya mismo padihot amo ang nagalaglag sa iya. 8Siya mismo ang naglakat pakadto sa siod, kag nasiod siya. 9Indi na makahalin ang iya tiil. 10Ginbutang ini nga siod sa iya alagyan, kag natago ini sa duta. 11Nalibutan siya sang mga butang nga nagapahadlok sa iya kag daw sa nagalagas ini sa iya. 12Ang kalamidad daw sa gutom nga tawo nga gusto maglamon sa iya. Ang kalaglagan handa sa paglaglag sa iya. 13Ang iya panit ginaut-ot sang makamamatay nga balatian kag nagakadunot ang iya mga tiil kag kamot. 14Ginapahalin siya sa iya elistaran18:14 elistaran: sa literal, tolda. nga nagaprotektar sa iya, kag ginadala siya sa makahaladlok nga hari.18:14 makahaladlok nga hari: siguro ang buot silingon, ang kamatayon. 15Madula ang iya elistaran tungod masunog ini sang nagadabadaba nga asupre. 16Mangin pareho siya sang kahoy nga malaya ang mga gamot kag mga sanga sini. 17Wala na sing may magdumdom sa iya diri sa kalibutan. Kalimtan na gid siya. 18Tabugon siya sa sining kalibutan nga masanag pakadto sa lugar sang mga patay nga madulom. 19Wala siya sing mga anak ukon mga kaliwat, kag wala gid sing may mabilin nga buhi sa iya pamilya.18:19 pamilya: ukon, banwa. 20Ang mga tawo sa bisan diin nga lugar18:20 sa bisan diin nga lugar: sa literal, sa sidlangan kag sa nakatundan. nagakatingala kag nagakahadlukan sa natabo sa iya. 21Matuod gid nga amo ina ang dangatan sang malaot nga tawo, nga wala nagakilala sa Dios.”
Bildade
1Então Bildade, de Suá, respondeu:
2“Quando você vai parar de falar?
Proceda com sensatez, e depois poderemos conversar.
3Por que somos considerados como animais
e somos ignorantes aos seus olhos?
4Ah, você, que se dilacera de ira!
Deve-se abandonar a terra por sua causa?
Ou devem as rochas mudar de lugar?
5“A lâmpada do ímpio se apaga,
e a chama do seu fogo se extingue.
6Na sua tenda a luz se escurece;
a lâmpada de sua vida se apaga.
7O vigor dos seus passos se enfraquece,
e os seus próprios planos o lançam por terra.
8Por seus próprios pés você se prende na rede,
e se perde na sua malha.
9A armadilha o pega pelo calcanhar;
o laço o prende firme.
10O nó corredio está escondido na terra para pegá-lo,
há uma armadilha em seu caminho.
11Terrores de todos os lados o assustam
e o perseguem em todos os seus passos.
12A calamidade tem fome de alcançá-lo;
a desgraça está à espera de sua queda
13e consome partes da sua pele;
o primogênito da morte devora os membros do seu corpo.
14Ele é arrancado da segurança de sua tenda,
e o levam à força ao rei dos terrores.
15O fogo mora na tenda dele;18.15 Ou Nada do que ele possuía permanece;
espalham enxofre ardente sobre a sua habitação.
16Suas raízes secam-se embaixo,
e seus ramos murcham em cima.
17Sua lembrança desaparece da terra,
e nome não tem, em parte alguma.
18É lançado da luz para as trevas;
é banido do mundo.
19Não tem filhos nem descendentes entre o seu povo,
nem lhe restou sobrevivente algum
nos lugares onde antes vivia.
20Os homens do ocidente assustam-se com a sua ruína,
e os do oriente enchem-se de pavor.
21É assim a habitação do perverso;
essa é a situação de quem não conhece a Deus”.
