Naghambal si Job
1Dayon nagsabat si Job, 2“Nabatian ko na ina sang una pa. Imbes nga lipayon ninyo ako, ginapasubo pa gani ninyo ako tapat. 3Indi na bala kamo mag-untat sa paghambal sing wala sing pulos? Ano gid bala ang nagatublag sa inyo nga sagi kamo ka bais sa akon? 4Kon kamo sa akon lugar, makahambal man ako pareho sa inyo ginahambal sa akon. Waswasan ko man kamo hambal kag magalungo-lungo sang akon ulo sa inyo. 5Pero indi ko ina paghimuon. Sa baylo, mahambal ako sang mga pulong nga makapabaskog kag makalipay sa inyo. 6Pero sa karon, ang akon kasakit nagapadayon bisan ano pa ang akon ihambal. Kag kon maghipos man ako indi gihapon ini madula.
7“O Dios, ginpakapuyan mo ako. Ginlaglag mo ang bug-os ko nga panimalay. 8Ginpakurinot16:8 Ginpakurinot: ukon, Gindakop. mo ako; puwerte na sa akon kaniwang, kag suno sa iban ini nagapamatuod nga nakasala ako. 9Sa imo kaakig, O Dios, ginsalakay mo ako. Daw pareho ka sa mabangis nga sapat nga naggus-ab sang akon unod. Ginpabagrutan mo ako sang imo ngipon kag gintulok sang masakit nga daw sa kaaway mo ako.
10“Ginyaguta kag ginkadlawan ako sang mga tawo. Gintampa nila ako sa guya sa pagtamay sa akon. Nag-isa sila kontra sa akon. 11Gintugyan ako sang Dios sa kamot sang malaot kag makasasala nga mga tawo. 12Maayo ang akon kahimtangan sadto, pero ginlaglag niya ako. Daw sa ginkuga niya ako kag gindugmok. Ginhimo niya ako nga iya iliguon. 13Ginlibutan ako sang iya mga manugpana, kag ginpana nga wala sing luoy-luoy. Natuhog ang akon batobato, kag nag-awas ang akon apdo sa duta. 14Wala untat ang pagpilas niya sa akon; daw isa siya ka soldado nga nagasalakay sa akon. 15Nagasuksok ako sang sako kag nagapungko sa duta sa pagpangasubo. 16Nagapalamula ang akon guya sa sobra nga hibi kag nagapalamarok ang akon mata. 17Wala gid ako sang may nahimo nga sala, kag sinsero gid ako sa akon pagpangamuyo.
18“Pareho ako sa tawo nga ginpatay nga nagapangabay sa duta nga indi pagtabunan ang iya dugo sa wala pa niya maangkon ang hustisya. 19Bisan karon ang akon saksi16:19 saksi: Posible isa ka langitnon nga tinuga. ara sa langit. Siya ang magasiling nga wala ako sing sala. 20Ang akon mga abyan nagatamay sa akon, pero nagahibi ako sa Dios sa pagpangayo sang bulig. 21Ang akon saksi amo ang magapakitluoy sa Dios para sa akon pareho sa isa ka tawo nga nagapakitluoy para sa iya abyan. 22Kay sa indi madugay magataliwan na ako kag indi na magbalik.”
Jó
1Então Jó respondeu:
2“Já ouvi muitas palavras como essas.
Pobres consoladores são vocês todos!
3Esses discursos inúteis nunca terminarão?
E você, o que o leva a continuar discutindo?
4Bem que eu poderia falar como vocês,
se estivessem em meu lugar;
eu poderia condená-los com belos discursos
e menear a cabeça contra vocês.
5Mas a minha boca procuraria encorajá-los;
a consolação dos meus lábios daria alívio para vocês.
6“Contudo, se falo, a minha dor não se alivia;
se me calo, ela não desaparece.
7Sem dúvida, ó Deus, tu me esgotaste as forças;
deste fim a toda a minha família.
8Tu me deixaste deprimido, o que é uma testemunha disso;
a minha magreza se levanta e depõe contra mim.
9Deus, em sua ira, ataca-me e faz-me em pedaços
e range os dentes contra mim;
meus inimigos fitam-me com olhar ferino.
10Os homens abrem sua boca contra mim,
esmurram meu rosto com zombaria e se unem contra mim.
11Deus fez-me cair nas mãos dos ímpios
e atirou-me nas garras dos maus.
12Eu estava tranquilo, mas ele me arrebentou;
agarrou-me pelo pescoço e esmagou-me.
Fez de mim o seu alvo;
13seus flecheiros me cercam.
Ele traspassou sem dó os meus rins
e derramou na terra a minha bílis.
14Lança-se sobre mim uma e outra vez;
ataca-me como um guerreiro.
15“Costurei veste de lamento sobre a minha pele
e enterrei a minha testa no pó.
16Meu rosto está rubro de tanto eu chorar,
e sombras densas circundam os meus olhos,
17apesar de não haver violência em minhas mãos
e de ser pura a minha oração.
18“Ó terra, não cubra o meu sangue!
Não haja lugar de repouso para o meu clamor!
19Saibam que agora mesmo a minha testemunha está nos céus;
nas alturas está o meu advogado.
20O meu intercessor é meu amigo,16.20 Ou Meus amigos zombam de mim,
quando diante de Deus correm lágrimas dos meus olhos;
21ele defende a causa do homem perante Deus,
como quem defende a causa de um amigo.
22“Pois mais alguns anos apenas,
e farei a viagem sem retorno.
