Ang Mensahi Parte sa Babilonia
1Amo ini ang ginsiling sang Ginoo kay Jeremias parte sa Babilonia kag sa katawhan sini:
2“Ibantala sa mga nasyon ang balita nga wala sing lipod-lipod! Kag ibayaw ang bandera bilang tanda nga maagaw ang Babilonia! Magakaladugmok kag mahuy-an gid ang iya mga dios-dios pati na si Bel kag si Marduk. 3Kay salakayon ang Babilonia sang isa ka nasyon halin sa aminhan, kag mangin mamingaw ini nga lugar. Wala sing may mag-estar diri kay magpalalagyo ang mga tawo kag mga sapat.
4“Ako, ang Ginoo, nagasiling nga sa sina nga tion, ang katawhan sang Israel kag Juda magahibi sa pagdangop sa akon, ang Ginoo nga ila Dios. 5Magapamangkot sila sang dalan pakadto sa Jerusalem50:5 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. kag magakadto sila didto. Kag magahimo sila sang wala sing katapusan nga kasugtanan sa akon, kag indi gid nila ini pagkalimtan.
6“Ang akon katawhan pareho sang nadula nga mga karnero. Ginpabay-an sila sang ila mga manugbantay didto sa kabukiran kag indi na sila makatultol magpauli. 7Ginasalakay sila sang makakita sa ila. Nagasiling ang ila mga kaaway, ‘Nakasala sila sa Ginoo nga amo ang ila matuod nga palahuwayan kag ang paglaom sang ila mga katigulangan, gani wala kita sing sala sa aton pagsalakay sa ila.’
8“Magpalagyo kamo halin sa Babilonia! Bayai ninyo ina nga nasyon! Mag-una kamo sa pagpalagyo! 9Kay ipasalakay ko ang Babilonia sa grupo sang gamhanan nga mga nasyon halin sa aminhan. Salakayon nila ang Babilonia kag maagaw nila ini. Matanda sila nga mga manugpana nga nagaigo gid sa ila ginapana. 10Agawon nila ang mga pagkabutang sang Babilonia, kag makapagusto gid sila. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.
11“Kamo nga katawhan sang Babilonia, ginpanguhaan ninyo sang mga pagkabutang ang katawhan nga akon ginapanag-iyahan. Nagakalipay kamo kag nagakinasadya pareho sang bakiya nga baka sa palahalban ukon sang kabayo nga nagahirihiri. 12Pero pakahuy-an ko gid ang inyo nasyon.50:12 nasyon: sa literal, iloy. Mangin pinakakubos ini sa tanan nga nasyon, kag mangin isa ka mamingaw kag desierto nga nasyon. 13Tungod sa akon kaakig, wala gid sing may mag-estar sa Babilonia kag mangin mamingaw gid ini nga lugar. Ang tanan nga magaagi maurungan gid kag magapanagutsot tungod sa tanan nga natabo sa sini nga nasyon.
14“Kamo nga mga manugpana, magposisyon na kamo sa palibot sang Babilonia. Pan-a ninyo siya kay nakasala siya sa Ginoo. 15Magsinggit kamo kontra sa iya sa tanan nga direksyon. Tan-awa! Nagsurender na ang Babilonia! Nagkalarumpag na ang iya mga tore kag nagkalaguba ang iya mga pader. Pagtimalos ini sang Ginoo sa iya, gani timalusi ninyo siya kag himua sa iya ang ginhimo niya sa iban. 16Dulaa sa Babilonia ang mga manugtanom kag mga manug-ani. Luwasa ang mga bihag sa espada sang mga kaaway kag papalagyuha sila pauli sa ila kaugalingon nga mga lugar.
17“Ang mga Israelinhon pareho sang naglalapta nga mga karnero nga ginlagas sang mga leon. Una, gintukob sila sang hari sang Asiria, kag dayon ginkitkit ni Haring Nebucadnezar sang Babilonia ang ila mga tul-an.
18“Gani ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sang Israel, nagasiling, ‘Silutan ko ang hari sang Babilonia, subong nga ginsilutan ko ang hari sang Asiria. 19Pero pabalikon ko ang mga Israelinhon sa ila nasyon. Mangin pareho sila sa mga karnero nga magahalab sa Carmel, sa Bashan, kag sa mga kabukiran sang Efraim kag Gilead, kag mabusog gid sila. 20Sa sina nga tion, indi na makita ang mga sala kag paglapas sang mga nabilin nga katawhan sang Israel kag Juda, kay patawaron ko sila. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.’ ”
Ang Silot sang Dios sa Babilonia
21Nagsiling pa gid ang Ginoo, “Salakaya ninyo ang Merataim kag ang Pekod. Pamatya sila kag laglaga sing bug-os.50:21 laglaga sing bug-os: Ang Hebreo nga pulong sini nagakahulugan sang mga gintugyan sa Ginoo paagi sa paghalad ukon paglaglag sini. Himua ang tanan nga ginasugo ko sa inyo. 22Mabatian ang singgit sang inaway kag ang gahod sang puwerte nga kalaglagan. 23Ang Babilonia pareho sang martilyo nga nagpangdugmok sa mga nasyon, pero karon nadugmok na ini. Naurungan gid ang mga nasyon sang makita nila ang pagkalaglag sang Babilonia!
24“Babilonia, nasiod ka sa ginbutang ko nga siod sa imo. Nadakpan ka tungod kay nagkontra ka sa akon. 25Ginbuksan ko ang talaguan sang akon mga armas kag ginpaguwa ko ang mga armas sa akon kaakig. Kay ako, ang Ginoong Dios nga Makagagahom, may pagahimuon sa imo, Babilonia.
26“Mga kaaway sang Babilonia nga halin sa malayo nga lugar, salakaya na ninyo ang Babilonia! Buksi ninyo ang iya mga bodega. Tumpuka ninyo ang inyo mga nakuha pareho sang pagtumpok sang uyas. Laglaga ninyo sing bug-os ang mga taga-Babilonia kag wala gid kamo sing ibilin. 27Pamatya ninyo ang tanan nila nga mga soldado nga pareho sa torite nga baka. Ihawa ninyo sila. Kaluluoy sila kay nag-abot na ang tion nga silutan sila.
28“Pamatii ang mga tawo nga nakapalagyo halin sa Babilonia. Nagasugid sila sa Jerusalem50:28 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. kon daw ano ang pagtimalos sang Ginoo nga aton Dios tungod sa ginhimo sang mga taga-Babilonia sa iya templo.
29“Ipatawag ninyo ang mga manugpana sa pagsalakay sa Babilonia! Libuti ninyo ini agod wala sing may makapalagyo. Balusi ninyo siya sa iya ginhimo. Himua ninyo sa iya ang iya ginhimo sa iban, kay ginkontra niya ang Ginoo, ang Balaan nga Dios sang Israel. 30Gani ang iya pamatan-on nga mga lalaki magakalamatay sa mga karsada. Sa sina nga tion, malaglag ang tanan niya nga soldado.
31“Ako, ang Ginoong Dios nga Makagagahom, nagasiling nga kontra ko ikaw, Babilonia nga bugalon! Nag-abot na ang tion nga silutan ko ikaw. 32Ikaw nga bugalon malaglag gid kag wala sing may magbulig sa pagpabangon sa imo. Sunugon ko ang imo mga banwa kag ang tanan nga baryo sa palibot sini.”
33Nagsiling pa gid ang Ginoo nga Makagagahom, “Ginpigos ang katawhan sang Israel kag Juda. Ginbihag sila kag ginbantayan gid sing maayo nga indi makabalik sa ila lugar. 34Pero gamhanan ako nga ila Manunubos; Ginoo nga Makagagahom ang akon ngalan. Apinan ko sila kag hatagan sang kalinong, pero gamuhon ko ang mga pumuluyo sang Babilonia.
35“Ako, ang Ginoo, nagasiling nga ang espada sang kalaglagan magatupa sa katawhan sang Babilonia, pati sa iya mga opisyal kag maalamon nga mga tawo! 36Magatupa man ini sa iya butigon nga mga propeta, kag magabuang-buang sila. Kag amo man sa iya mga soldado, kag mahadlukan gid sila! 37Magatupa pa gid ini sa iya mga kabayo kag mga karwahe, kag sa tanan nga dumuluong nga kadampig niya. Kag magaluya sila pareho sa babayi! Magatupa man ini sa iya mga manggad, kag panguhaon ini. 38Magamala ang tanan niya nga katubigan. Tungod kay ang Babilonia lugar nga may madamo gid nga mga makahaladlok nga dios-dios nga nagapabuang sa mga tawo.
39“Pagaestaran na lang ang Babilonia sang talunon nga mga sapat, sang mapintas kag maila nga mga ido50:39 mapintas kag maila nga mga ido: sa English, hyenas. kag sang mga bukaw. Indi na gid mag-estar liwat ang mga tawo didto hasta san-o. 40Subong nga ginlaglag ko ang Sodom kag Gomora, kag ang mga banwa sa palibot sini, laglagon ko man ang Babilonia. Wala na gid sing may mag-estar didto. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.
41“Tan-awa! May mga soldado nga nagapadulong halin sa duta sa aminhan. Isa ka gamhanan nga nasyon kag madamo nga mga hari halin sa malayo gid nga mga lugar50:41 malayo gid nga mga lugar: sa literal, pinakapunta sang kalibutan. ang magakontra sa Babilonia. 42Armado sila sang mga pana kag mga bangkaw. Mga mapintas sila kag wala sing kaluoy. Ang ila gahod pareho sang mabaskog nga balod samtang nagasakay sila sa ila mga kabayo. Magaabot sila nga handa sa pagsalakay sa inyo nga mga pumuluyo sang Babilonia. 43Nabalitaan ini sang hari sang Babilonia, kag nagpalamuypoy ang iya mga kamot. Kahadlok kag kasakit ang iya nabatyagan pareho sang pagpasakit sang isa ka babayi nga manugbata.
44“Salakayon ko gulpi ang Babilonia pareho sang leon nga halin sa kakahuyan sang Jordan nga nagapakadto sa palahalban nga may madamo nga mga karnero. Magapalalagyo sila kag padumalahan ko ang Babilonia sa tawo nga akon ginpili. Sin-o ang mapaanggid sa akon? Sin-o ang mangahas sa pagkontra sa akon? Sin-o ang pangulo nga magpamatok sa akon? 45Gani pamatii ang ginaplano ko nga himuon kontra sa Babilonia. Bisan ang ila mga kabataan bihagon kag ang ila duta malaglag.50:45 Bisan… malaglag: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. 46Sa puwerte nga pagkalaglag sang Babilonia magatay-og ang duta, kag ang ila paghinibi mabatian sa iban nga mga nasyon.”
Mensagem acerca da Babilônia
1Esta é a palavra que o Senhor falou pelo profeta Jeremias acerca da Babilônia e da terra dos babilônios:
2“Anunciem e proclamem entre as nações,
ergam um sinal e proclamem; não escondam nada.
Digam: ‘A Babilônia foi conquistada;
Bel foi humilhado,
Marduque está apavorado.
As imagens da Babilônia estão humilhadas
e seus ídolos apavorados’.
3Uma nação vinda do norte a atacará,
arrasará a sua terra
e não deixará nela nenhum habitante;
tanto homens como animais fugirão.
4“Naqueles dias e naquela época”, declara o Senhor,
“o povo de Israel e o povo de Judá virão juntos,
chorando e buscando o Senhor, o seu Deus.
5Perguntarão pelo caminho para Sião
e voltarão o rosto na direção dela.
Virão e se apegarão ao Senhor
numa aliança permanente
que não será esquecida.
6“Meu povo tem sido ovelhas perdidas;
seus pastores as desencaminharam
e as fizeram perambular pelos montes.
Elas vaguearam por montanhas e colinas
e se esqueceram de seu próprio curral.
7Todos que as encontram as devoram.
Os seus adversários disseram: ‘Não somos culpados,
pois elas pecaram contra o Senhor,
sua verdadeira pastagem,
o Senhor, a esperança de seus antepassados’.
8“Fujam da Babilônia;
saiam da terra dos babilônios
e sejam como os bodes que lideram o rebanho.
9Vejam! Eu mobilizarei e trarei contra a Babilônia uma coalizão
de grandes nações do norte.
Elas tomarão posição de combate
contra ela e a conquistarão.
Suas flechas serão como guerreiros bem treinados,
que não voltam de mãos vazias.
10Assim a Babilônia50.10 Ou Caldeia será saqueada;
todos os que a saquearem se fartarão”,
declara o Senhor.
11“Ainda que você esteja alegre e exultante,
você que saqueia a minha herança;
ainda que você seja brincalhão
como uma novilha solta no pasto,
e relinche como os garanhões,
12sua mãe se envergonhará profundamente;
aquela que a deu à luz ficará constrangida.
Ela se tornará a menor das nações,
um deserto, uma terra seca e árida.
13Por causa da ira do Senhor ela não será habitada,
mas estará completamente desolada.
Todos os que passarem pela Babilônia
ficarão chocados e zombarão por causa de todas as suas feridas.
14“Tomem posição de combate em volta da Babilônia,
todos vocês que empunham o arco.
Atirem nela! Não poupem flechas,
pois ela pecou contra o Senhor.
15Soem contra ela um grito de guerra de todos os lados!
Ela se rende, suas torres caem
e suas muralhas são derrubadas.
Esta é a vingança do Senhor;
vinguem-se dela!
Façam a ela o que ela fez aos outros!
16Eliminem da Babilônia o semeador
e o ceifeiro, com a sua foice na colheita.
Por causa da espada do opressor,
que cada um volte para o seu próprio povo,
e cada um fuja para a sua própria terra.
17“Israel é um rebanho disperso,
afugentado por leões.
O primeiro a devorá-lo
foi o rei da Assíria;
e o último a esmagar os seus ossos
foi Nabucodonosor, rei da Babilônia”.
18Portanto, assim diz o Senhor dos Exércitos, o Deus de Israel:
“Castigarei o rei da Babilônia e a sua terra
assim como castiguei o rei da Assíria.
19Mas trarei Israel de volta a sua própria pastagem
e ele pastará no Carmelo e em Basã;
e saciará o seu apetite nos montes de Efraim e em Gileade.
20Naqueles dias, naquela época”, declara o Senhor,
“procurarão pela iniquidade de Israel,
mas nada será achado,
pelos pecados de Judá,
mas nenhum será encontrado,
pois perdoarei o remanescente que eu poupar.
21“Ataquem a terra de Merataim
e aqueles que moram em Pecode.
Persigam-nos, matem-nos
e destruam-nos totalmente”, declara o Senhor.
“Façam tudo o que ordenei a vocês.
22Há ruído de batalha na terra;
grande destruição!
23Quão quebrado e destroçado
está o martelo de toda a terra!
Quão arrasada está a Babilônia
entre as nações!
24Preparei uma armadilha para você, ó Babilônia,
e você foi apanhada de surpresa;
você foi achada e capturada
porque se opôs ao Senhor.
25O Senhor abriu o seu arsenal
e trouxe para fora as armas da sua ira,
pois o Soberano, o Senhor dos Exércitos,
tem trabalho para fazer na terra dos babilônios.
26Venham contra ela dos confins da terra.
Arrombem os seus celeiros;
empilhem-na como feixes de cereal.
Destruam-na totalmente
e não lhe deixem nenhum remanescente.
27Matem todos os seus jovens guerreiros!
Que eles desçam para o matadouro!
Ai deles! Pois chegou o seu dia,
a hora de serem castigados.
28Escutem os fugitivos e refugiados vindos da Babilônia,
declarando em Sião como o Senhor,
o nosso Deus, se vingou,
como se vingou de seu templo.
29“Convoquem flecheiros contra a Babilônia,
todos aqueles que empunham o arco.
Acampem-se todos ao redor dela;
não deixem ninguém escapar.
Retribuam a ela conforme os seus feitos;
façam com ela tudo o que ela fez.
Porque ela desafiou o Senhor,
o Santo de Israel.
30Por isso, os seus jovens cairão nas ruas
e todos os seus guerreiros se calarão naquele dia”,
declara o Senhor.
31“Veja, estou contra você, ó arrogante”,
declara o Soberano, o Senhor dos Exércitos,
“pois chegou o seu dia,
a sua hora de ser castigada.
32A arrogância tropeçará e cairá,
e ninguém a ajudará a se levantar.
Incendiarei as suas cidades,
e o fogo consumirá tudo ao seu redor”.
33Assim diz o Senhor dos Exércitos:
“O povo de Israel está sendo oprimido
e também o povo de Judá.
Todos os seus captores os prendem à força,
recusando deixá-los ir.
34Contudo, o Redentor deles é forte;
Senhor dos Exércitos é o seu nome.
Ele mesmo defenderá a causa deles
e trará descanso à terra,
mas inquietação aos que vivem na Babilônia.
35“Uma espada contra os babilônios!”, declara o Senhor;
“contra os que vivem na Babilônia
e contra seus líderes e seus sábios!
36Uma espada contra os seus falsos profetas!
Eles se tornarão tolos.
Uma espada contra os seus guerreiros!
Eles ficarão apavorados.
37Uma espada contra os seus cavalos,
contra os seus carros de guerra
e contra todos os estrangeiros em suas fileiras!
Eles serão como mulheres.
Uma espada contra os seus tesouros!
Eles serão saqueados.
38Uma espada contra as suas águas!
Elas secarão.
Porque é uma terra de imagens esculpidas,
e eles enlouquecem por causa de seus ídolos horríveis.
39“Por isso, criaturas do deserto e hienas nela morarão,
e as corujas nela habitarão.
Ela jamais voltará a ser povoada
nem haverá quem nela viva no futuro.
40Como Deus destruiu Sodoma e Gomorra
e as cidades vizinhas”, diz o Senhor,
“ninguém mais habitará ali,
nenhum homem residirá nela.
41“Vejam! Vem vindo um povo do norte;
uma grande nação e muitos reis se mobilizam
desde os confins da terra.
42Eles empunham o arco e a lança;
são cruéis e não têm misericórdia,
e o seu barulho é como o bramido do mar.
Vêm montados em seus cavalos, em formação de batalha,
para atacá-la, ó cidade50.42 Hebraico: filha. de Babilônia.
43Quando o rei da Babilônia ouviu relatos sobre eles,
as suas mãos amoleceram.
A angústia tomou conta dele,
dores como as de uma mulher que está dando à luz.
44Como um leão que sobe da mata do Jordão
em direção aos pastos verdejantes,
subitamente eu caçarei a Babilônia
pondo-a fora de sua terra.
Quem é o escolhido que designarei para isso?
Quem é como eu que possa me desafiar?
E que pastor pode me resistir?”
45Por isso ouçam o que o Senhor planejou contra a Babilônia,
o que ele preparou contra a terra dos babilônios:
os menores do rebanho serão arrastados,
e as pastagens ficarão devastadas por causa deles.
46Ao som da tomada da Babilônia a terra tremerá;
o grito deles ressoará entre as nações.
