Jeremias 48 – HLGN & NVI-PT

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 48:1-47

Ang Mensahi Parte sa Moab

1Amo ini ang ginsiling sang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sang Israel, parte sa Moab:

“Kaluluoy ang Nebo kay pagalaglagon ini. Mahuy-an kag agawon ang Kiriataim, kag ang iya dalangpan sa mataas nga lugar magakalarumpag. 2Indi na pagdayawon ang Moab. Didto sa Heshbon nagaplano ang kaaway sa paglaglag sang Moab. Nagasiling sila, ‘Dali, laglagon ta ang Moab.’ Ang banwa sang Madmen salakayon man sang mga kaaway kag mangin mamingaw ini. 3Pamatii ninyo ang pagsinggit sa Horonaim tungod sa puwerte nga inaway kag kalaglagan. 4Malaglag gid ang Moab, kag magahinibi ang mga kabataan. 5Ang mga pumuluyo sang Moab magahinibi sing tudo samtang nagapataklad sila sa Luhit kag nagapadulhog sa Horonaim. Huo, mabatian ang ila paghinibi tungod sa kalaglagan.

6“Luwasa ang inyo kaugalingon! Magpalagyo kamo sa kamingawan. 7Kamo nga mga taga-Moab, nagasalig kamo sa inyo abilidad kag manggad, gani bihagon kamo pati ang inyo dios-dios nga si Kemosh kag ang iya sini nga mga pari kag mga opisyal.

8“Magaabot ang manuglaglag sa kada banwa kag wala sing banwa nga makaluwas. Malaglag pati ang mga banwa sa kapatagan kag sa pulopatag sa ibabaw sang bukid. Matabo gid ini, kay ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini. 9May pakpak lang kuntani ang Moab agod makalupad siya palayo,48:9 May pakpak lang… palayo: ukon, Asini ang Moab agod wala sing may magtubo nga mga tanom. kay indi na pag-estaran ang mga banwa sini kag mangin mamingaw na ini. 10Pakamalauton ang tawo nga nagapatumbaya sa paghimo sang buluhaton sang Ginoo kontra sa Moab. Pakamalauton ang tawo nga wala nagapatay sa mga taga-Moab. 11Matawhay ang pagkabuhi sang Moab halin sang una. Wala gid ini mabihag. Pareho ini sa bino nga wala pagtanduga ukon pag-ihuwad halin sa isa ka suludlan pakadto sa isa. Gani ang iya sabor amo gihapon.

12“Pero magaabot ang tion nga magapadala ako sang mga kaaway nga magaula sang Moab halin sa iya suludlan kag magadugmok sini. 13Dayon ikahuya sang Moab ang dios-dios nga si Kemosh, subong nga ginkahuya sang katawhan sang Israel ang ila dios-dios sa Betel. 14Nagapabugal ang mga taga-Moab nga mga maisog ang ila mga soldado sa inaway. 15Pero malaglag gid ang Moab kag ang mga banwa sini. Pamatyon ang pinakamaayo nila nga mga pamatan-on. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom nga Hari, ang nagasiling sini.

16“Madali na lang ang kalaglagan sang Moab. 17Magpangasubo kamo, tanan kamo nga kadampig sang Moab!48:17 kadampig sang Moab: ukon, nagaestar sa palibot sang Moab. Magsiling kamo, ‘Tapos na ang Moab! Nabali na ang iya baston, ang baston nga simbolo sang iya pagkagamhanan kag pagkabantog.’

18“Kamo nga mga pumuluyo sang Dibon, magpaubos kamo kag magpungko sa yab-ok, kay ang manuglaglag sang Moab magasalakay man sa inyo kag panggub-on niya ang inyo napaderan nga mga banwa. 19Kamo nga nagaestar sa Aroer, magtindog kamo sa higad sang dalan kag magbantay. Magpamangkot kamo sa mga nakapalagyo kon ano ang natabo. 20Magasabat sila, ‘Nalaglag kag nahuy-an ang Moab. Gani magpangasubo kamo kag maghibi. Isinggit ninyo sa Arnon nga nalaglag ang Moab.’

21“Pagasilutan man ang mga banwa sa pulopatag sa ibabaw sang bukid: ang Holon, Jaza, Mefaat, 22Dibon, Nebo, Bet Diblataim, 23Kiriataim, Bet Gamul, Bet Meon, 24Keriot kag Bozra. Magaabot na ang silot sa tanan nga banwa sang Moab, sa malayo man ukon sa malapit. 25Wala na sing gahom ang Moab, gani maluya na ini subong. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.

26“Hubuga ang Moab, kay nagrebelde siya sa akon. Magaligid siya sa iya kaugalingon nga suka kag mangin kaladlawan siya. 27Kamo nga mga pumuluyo sang Moab, indi bala nga ginyaguta ninyo ang Israel? Ngaa, nadakpan bala siya sa pagpangawat? Ti, ngaa nagalungo-lungo gid kamo sa pagyaguta sa iya? 28Maghalin na kamo sa inyo mga banwa kag mag-estar sa pil-as,48:28 pil-as: ukon, kabatuhan. pareho sa mga pating nga nagapugad sa mga pangpang. 29Puwerte gid kamo ka bugalon. Nabatian ko kon daw ano kamo ka bugalon kag matinaas-taason. 30Ako, ang Ginoo, nakahibalo kon daw ano kamo kahambog, pero wala ini sing pulos. 31Gani magahibi ako para sa Moab kag sa mga taga-Kir Hareset.48:31 Kir Hareset: ukon, Kir Heres. 32Magahibi man ako para sa katawhan sang Sibma, sobra pa sa paghibi ko sa mga taga-Jazer. Sibma, pareho ka sang tanom nga ubas nga ang imo mga sanga naglambot sa tabok sang Patay nga Dagat hasta sa Jazer. Pero karon gin-ubos panguha sang manuglaglag ang imo mga bunga. 33Wala na sing may mabatian nga kinalipay kag kinasadya sa mga uma kag sa mga talamnan sang ubas sa duta sang Moab. Wala na nagailig ang bino sa iya pulugaan. Wala na sing may nagalinas sang ubas nga nagasininggit sa kalipay. May pagsininggit matuod pero indi pagsininggit sa kalipay. 34Ang paghinibi sang mga taga-Heshbon mabatian hasta sa Eleale kag sa Jahaz. Ang paghinibi sang mga taga-Zoar mabatian hasta sa Horonaim kag sa Eglat Shelishiya. Kay bisan ang sapa sang Nimrim nagmala na. 35Pauntaton ko sa Moab atong mga nagahalad sa mga simbahan sa mataas nga mga lugar kag nagasunog sang insenso sa ila mga dios-dios. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.

36“Gani nagapangasubo gid ako para sa Moab kag sa mga taga-Kir Hareset, pareho sang masubo nga sunata sang plawta sa patay. Wala na ang manggad nga ila naangkon. 37Ang tagsa-tagsa nagapakita sang pagpangasubo paagi sa pagpakalbo, pagpamarbas, pagpilas sang ila mga kamot, kag pagsuksok sang sako. 38Nagahinibi ang mga tawo sa atop sang ila mga balay kag sa mga plasa, kay ginlaglag ko ang Moab nga daw sa banga nga ginbuka kay wala na sing may naluyag. 39Daw ano ang pagkalaglag sang Moab! Pamatii ang paghinibi sang iya mga pumuluyo. Nahuy-an gid ang Moab, kag ginayaguta ini kag ginakangil-aran sang tanan nga nasyon sa palibot sini.”

40Nagpadayon pa gid sa pagsiling ang Ginoo, “Tan-awa! Ang kaaway sang Moab pareho sang agila nga nagalupad sa pagdagit sini. 41Maagaw ang mga banwa48:41 mga banwa: ukon, Keriot. kag ang mabakod nga mga kuta sang Moab. Sa sina nga tion ang mga soldado sang Moab makulbaan pareho sang isa ka babayi nga manugbata. 42Malaglag gid ang Moab tungod sa iya pagrebelde sa akon. 43Ang dangatan sang mga taga-Moab amo ang kahadlok, buho, kag siod. 44Ang bisan sin-o nga magpalagyo sa kahadlok mahulog sa buho. Ang bisan sin-o nga magguwa sa buho madakpan gihapon sa siod, kay silutan ko gid ang Moab sa gintalana nga tion. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini. 45Ang makaluluoy nga mga nakapalagyo gusto magpanago sa Heshbon. Pero ining Heshbon nga gin-gamhan anay ni Haring Sihon nagadabadaba sa kalayo. Ginalamon sang kalayo ang mga bukid nga ginapanaguan sang mga taga-Moab nga gusto sang inaway.

46“Kaluluoy gid kamo, mga taga-Moab! Nalaglag kamo nga nagasimba sa dios-dios nga si Kemosh, kag ginbihag ang inyo kabataan. 47Pero sa ulihi ibalik ko ang maayo nga kahimtangan sang Moab. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.” Amo ato ang mensahi parte sa Moab.

Nova Versão Internacional

Jeremias 48:1-47

Mensagem acerca de Moabe

1Acerca de Moabe:

Assim diz o Senhor dos Exércitos, Deus de Israel:

“Ai de Nebo, pois ficou em ruínas.

Quiriataim foi derrotada e capturada;

a fortaleza48.1 Ou Misgabe foi derrotada e destroçada.

2Moabe não é mais louvada;

em Hesbom tramam a sua ruína:

‘Venham! Vamos dar fim àquela nação’.

Você também ficará calada, ó Madmém;

a espada a perseguirá.

3Ouçam os gritos de Horonaim:

‘Devastação! Grande destruição!

4Moabe está destruída!’

É o grito que se ouve até em Zoar48.4 Ou Os seus pequenos clamam.

5Eles sobem pelo caminho para Luíte,

chorando amargamente enquanto seguem;

na estrada que desce a Horonaim

ouvem-se gritos angustiados por causa da destruição.

6Fujam! Corram para salvar suas vidas;

tornem-se como um arbusto48.6 Ou como Aroer no deserto.

7Uma vez que vocês confiam em seus feitos e em suas riquezas,

vocês também serão capturados,

e Camos irá para o exílio,

junto com seus sacerdotes e líderes.

8O destruidor virá contra todas as cidades,

e nenhuma escapará.

O vale se tornará ruínas,

e o planalto será destruído,

como o Senhor falou.

9Ponham sal sobre Moabe,

pois ela será deixada em ruínas;48.9 Ou Deem asas a Moabe, pois ela voará para longe;

suas cidades ficarão devastadas,

sem nenhum habitante.

10“Maldito o que faz com negligência o trabalho do Senhor!

Maldito aquele que impede a sua espada de derramar sangue!

11“Moabe tem estado tranquila desde a sua juventude,

como o vinho deixado com os seus resíduos;

não foi mudada de vasilha em vasilha.

Nunca foi para o exílio;

por isso, o seu sabor permanece o mesmo

e o seu cheiro não mudou.

12Portanto, certamente vêm os dias”, declara o Senhor,

“quando enviarei decantadores que a decantarão;

esvaziarão as suas jarras e as despedaçarão.

13Então Moabe se decepcionará com Camos,

assim como Israel se decepcionou com Betel,

em quem confiava.

14“Como vocês podem dizer: ‘Somos guerreiros,

somos homens de guerra’?

15Moabe foi destruída e suas cidades serão invadidas;

o melhor dos seus jovens desceu para a matança”,

declara o Rei, cujo nome é Senhor dos Exércitos.

16“A derrota de Moabe está próxima;

a sua desgraça vem rapidamente.

17Lamentem por ela todos os seus vizinhos,

todos os que conhecem a sua fama.

Digam: Como está quebrado

o cajado poderoso, o cetro glorioso!

18“Desçam de sua glória

e sentem-se sobre o chão ressequido,

ó moradores da cidade48.18 Hebraico: filha. de Dibom,

pois o destruidor de Moabe veio para atacá-los

e destruir as suas fortalezas.

19Fiquem junto à estrada e vigiem,

vocês que vivem em Aroer.

Perguntem ao homem que foge e à mulher que escapa,

perguntem a eles: O que aconteceu?

20Moabe ficou envergonhada, pois está destroçada.

Gritem e clamem!

Anunciem junto ao Arnom

que Moabe foi destruída.

21O julgamento chegou ao planalto:

a Holom, Jaza e Mefaate,

22a Dibom, Nebo e Bete-Diblataim,

23a Quiriataim, Bete-Gamul e Bete-Meom,

24a Queriote e Bozra,

a todas as cidades de Moabe, distantes e próximas.

25O poder48.25 Hebraico: chifre. de Moabe foi eliminado;

seu braço está quebrado”,

declara o Senhor.

26“Embriaguem-na,

pois ela desafiou o Senhor.

Moabe se revolverá no seu vômito

e será objeto de ridículo.

27Não foi Israel objeto de ridículo para você?

Foi ele encontrado em companhia de ladrões

para que você sacuda a cabeça

sempre que fala dele?

28Abandonem as cidades!

Habitem entre as rochas,

vocês que moram em Moabe!

Sejam como uma pomba que faz o seu ninho

nas bordas de um precipício.

29“Temos ouvido do orgulho de Moabe:

da sua extrema arrogância,

do seu orgulho e soberba,

e do seu espírito de superioridade.

30Conheço bem a sua arrogância”, declara o Senhor.

“A sua tagarelice sem fundamento e as suas ações que nada alcançam.

31Por isso, eu me lamentarei por Moabe,

gritarei por causa de toda a terra de Moabe,

prantearei pelos habitantes de Quir-Heres.

32Chorarei por vocês mais do que choro por Jazar,

ó videiras de Sibma.

Os seus ramos se estendiam até o mar

e chegavam até Jazar.

O destruidor caiu sobre as suas frutas

e sobre as suas uvas.

33A alegria e a satisfação se foram

das terras férteis de Moabe.

Interrompi a produção de vinho nos lagares.

Ninguém mais pisa as uvas com gritos de alegria;

embora haja gritos,

não são de alegria.

34“O grito de Hesbom é ouvido em Eleale e Jaaz,

desde Zoar até Horonaim e Eglate-Selisia,

pois até as águas do Ninrim secaram.

35Em Moabe darei fim àqueles

que fazem ofertas nos altares idólatras

e queimam incenso a seus deuses”, declara o Senhor.

36“Por isso o meu coração lamenta-se por Moabe, como uma flauta;

lamenta-se como uma flauta pelos habitantes de Quir-Heres.

A riqueza que acumularam se foi.

37Toda cabeça foi rapada e toda barba foi cortada;

toda mão sofreu incisões e toda cintura foi coberta

com veste de lamento.

38Em todos os terraços de Moabe e nas praças

não há nada senão pranto,

pois despedacei Moabe como a um jarro que ninguém deseja”,

declara o Senhor.

39“Como ela foi destruída! Como lamentam!

Como Moabe dá as costas, envergonhada!

Moabe tornou-se objeto de ridículo

e de pavor para todos os seus vizinhos”.

40Assim diz o Senhor:

“Vejam! Uma águia planando

estende as asas sobre Moabe.

41Queriote será capturada,48.41 Ou As cidades serão capturadas,

e as fortalezas serão tomadas.

Naquele dia, a coragem dos guerreiros de Moabe

será como a de uma mulher em trabalho de parto.

42Moabe será destruída como nação,

pois ela desafiou o Senhor.

43Terror, cova e laço esperam por você,

ó povo de Moabe”, declara o Senhor.

44“Quem fugir do terror cairá numa cova,

e quem sair da cova será apanhado num laço.

Trarei sobre Moabe a hora do seu castigo”,

declara o Senhor.

45“Na sombra de Hesbom os fugitivos se encontram desamparados,

pois um fogo saiu de Hesbom, uma labareda, do meio de Seom;

e queima as testas dos homens de Moabe

e os crânios dos homens turbulentos.

46Ai de você, ó Moabe!

O povo de Camos está destruído;

seus filhos são levados para o exílio,

e suas filhas para o cativeiro.

47“Contudo, restaurarei a sorte de Moabe

em dias vindouros”, declara o Senhor.

Aqui termina a sentença sobre Moabe.