Jeremias 13 – HLGN & BDS

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 13:1-27

Ang Paanggid Parte sa Linen nga Wagkos

1Nagsiling ang Ginoo sa akon, “Lakat kag bakal sang linen nga wagkos, kag iwagkos ini sa imo hawak. Pero indi mo ini paglabhan.” 2Gani nagbakal ako sang wagkos kag ginwagkos ini sa akon hawak, suno sa ginsiling sang Ginoo.

3Dayon nagsiling liwat ang Ginoo sa akon, 4“Huksa ang wagkos nga imo ginbakal kag maglakat ka sa may Suba sang Eufrates13:4 Suba sang Eufrates: sa Hebreo, Perath. Amo man sa bersikulo 5, 6, 7. kag tagua didto ang wagkos sa may guhab sang bato.” 5Gani nagkadto ako sa Suba sang Eufrates kag gintago ko ini didto suno sa ginsiling sang Ginoo sa akon.

6Pagkaligad sang malawig nga tion, nagsiling liwat ang Ginoo sa akon, “Magkadto ka sa Suba sang Eufrates kag kuhaa ang wagkos nga ginpatago ko sa imo didto.” 7Gani nagkadto ako sa Suba sang Eufrates kag ginkuha ko ang wagkos sa gintaguan ko sini, pero gabok na ini kag indi na gid mapuslan. 8-9Dayon nagsiling ang Ginoo sa akon, “Pareho man sina ang matabo sa bugal sang Juda kag sa dako nga bugal sang Jerusalem. 10Ining malaot nga mga tawo indi magtuman sa akon mga pulong. Ginasunod nila ang katig-a sang ila tagipusuon, kag nagaalagad kag nagasimba sila sa iban nga mga dios. Gani mangin pareho gid sila sa wagkos nga indi na gid mapuslan. 11Subong nga ang wagkos nagahugot sa hawak sang isa ka tawo, gusto ko man nga ang bug-os nga katawhan sang Israel kag Juda mag-uyat sing hugot sa akon. Ginhimo ko sila nga akon katawhan para sa akon kadayawan kag kadungganan, pero indi sila magpamati sa akon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

Ang Paanggid Parte sa Panit nga Suludlan sang Bino

12“Jeremias, silinga ang katawhan sang Israel nga ako, ang Ginoo, ang Dios sang Israel nagasiling, ‘Ang tanan ninyo nga panit nga suludlan sang bino mapuno sang bino.’ Kag kon magsiling sila sa imo, ‘Nahibaluan na namon nga mapuno sang bino ang tanan namon nga panit nga suludlan,’ 13sabton mo sila nga amo ini ang buot ko silingon: ‘Silutan ko ang tanan nga pumuluyo sang sini nga duta pareho nga daw hubugon ko sila sang bino. Huo, silutan ko, ang mga hari nga kaliwat ni David, mga pari, mga propeta kag ang tanan nga pumuluyo sang Jerusalem. 14Bungguon ko sila sa isa kag isa, ginikanan kag kabataan. Indi gid ako maluoy sa pagpamatay sa ila. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.’ ”

Paandam Batok sa Pagpabugal

15Magpamati kamo sing maayo, kag indi kamo magpabugal, kay naghambal ang Ginoo. 16Padunggi ninyo ang Ginoo nga inyo Dios samtang wala pa niya mapadala ang kadulom, kag samtang wala pa kamo masandad sa madulom nga mga bukid. Ang kasanag nga inyo ginalauman himuon niya nga puwerte nga kadulom. 17Kon indi pa gid gani kamo magpamati, magahibi ako sa tago tungod sa inyo bugal. Magahibi ako sing tudo nga nagatululo ang akon mga luha, kay pagabihagon kamo nga katawhan sang Ginoo.

18Ginsugo ako sang Ginoo nga silingon ang hari kag ang iya iloy nga magpanaog sa ila trono kay madali na lang kuhaon sa ila ulo ang ila matahom nga mga korona. 19Pagasiradhan ang mga puwertahan sang mga banwa sang Negev; wala na sing may makasulod ukon makaguwa didto. Pagabihagon ang tanan nga katawhan sang Juda.

20Tan-awa ang mga kaaway nga nagapadulong halin sa aminhan. Jerusalem, diin na bala ang imo mga pumuluyo nga imo ginapabugal, nga gintugyan ko sa imo nga imo tatapon? 21Ano ang batyagon mo kon ang imo kadampig nga nasyon magagahom sa imo? Indi ayhan magabatyag ka sing kasakit pareho sa isa ka babayi nga manugbata? 22Kon magpamangkot ka sa imo kaugalingon kon ngaa ginlaglag ka pareho sang babayi nga gin-gisi ang iya bayo kag ginhimuslan, ini tungod sa imo madamo nga mga sala. 23Mailisan bala sang isa ka maitom nga tawo13:23 maitom nga tawo: sa Hebreo, taga-Cush; ukon, taga-Etiopia. ang kolor sang iya panit? Mailisan man bala sang sapat nga leopardo ang iya mga pintok-pintok? Siyempre indi! Gani kamo man, mga taga-Jerusalem, indi kamo makahimo sing maayo, kay nangin batasan na ninyo ang paghimo sing malain.

24-25Nagsiling ang Ginoo, “Laptahon ko kamo pareho sang upa nga ginapalid sang hangin nga halin sa desierto. Amo ini ang inyo kapalaran nga ginbuot ko para sa inyo, tungod kay ginkalimtan ninyo ako, kag nagsalig kamo sa indi matuod nga mga dios. 26Ubahan ko kamo agod pakahuy-an. 27Nakita ko ang inyo makangilil-ad nga mga buhat nga amo ang pagsimba sa mga dios-dios sa mga bukid kag sa mga uma. Pareho kamo sa babayi nga nagpanginlalaki nga puwerte ang kailigbon, ukon pareho sa makahuluya nga babayi nga nagabaligya sang iya lawas. Kaluluoy kamo, mga taga-Jerusalem! Hasta san-o pa bala kamo magpabilin nga mahigko?”

La Bible du Semeur

Jérémie 13:1-27

La ceinture de lin

1L’Eternel me parla ainsi : Va t’acheter une ceinture de lin et mets-la autour de la taille, mais ne la mouille pas.

2Je m’achetai donc la ceinture, comme l’Eternel me l’avait demandé, et me la mis autour de la taille.

3L’Eternel me parla une seconde fois pour me dire : 4Prends la ceinture que tu as achetée et que tu portes à la taille, et mets-toi en route : va jusqu’au Perath13.4 Le Perath, en hébreu, même mot que l’Euphrate. Il s’agit peut-être du même lieu que Para (Jos 18.23), près de l’actuel Wadi Fara, à environ 5 kilomètres, au nord-est d’Anatoth. Ce torrent représente peut-être symboliquement l’Euphrate. et là, enfouis-la dans une fente de rocher.

5Je partis donc et je cachai la ceinture près du Perath, comme l’Eternel me l’avait ordonné.

6Après bien des jours, l’Eternel me dit : Mets-toi en route, retourne sur les bords du Perath et reprends la ceinture que je t’ai ordonné de cacher là-bas.

7Je me rendis donc près du Perath, je fouillai, et je pris la ceinture à l’endroit où je l’avais cachée, mais elle était tellement abîmée qu’elle ne pouvait plus servir à rien.

8Alors l’Eternel me parla en ces termes : 9Voici ce que déclare l’Eternel : C’est de cette manière que je vais abîmer ce qui fait la fierté des Judéens, la grande fierté de Jérusalem. 10Ce peuple mauvais qui refuse de m’écouter, qui suit les penchants de son cœur obstiné, qui s’attache aux dieux étrangers pour leur vouer un culte et se prosterner devant eux, deviendra semblable à cette ceinture qui n’est plus bonne à rien. 11Car, comme la ceinture est attachée à la taille d’un homme, ainsi je m’étais attaché toute la communauté d’Israël et toute celle de Juda – l’Eternel le déclare – pour qu’elles deviennent pour moi mon peuple et mon honneur, un sujet de louange, une parure. Mais ils ne m’ont pas écouté.

La perdition irréversible

Le vin de la colère

12Tu leur diras ceci : Voici ce que déclare l’Eternel, le Dieu d’Israël : Toutes les cruches seront remplies de vin. Et ils te répondront : « Ne savons-nous pas que toutes les cruches seront remplies de vin ? » 13Tu leur diras alors : Voici ce que déclare l’Eternel : Je vais remplir d’ivresse13.13 La colère de Dieu qui se déchaîne contre son peuple est souvent comparée à un vin qui enivre (voir 25.15-16 ; 48.26 ; 49.12 ; 51.39, 57 ; Es 29.9-10 ; 51.17 ; Ez 23.22-24 ; Ps 60.5 ; 75.9). tous les habitants de ce pays-ci et les rois qui occupent le trône de David, ainsi que les prêtres et les prophètes, et tous les habitants de Jérusalem. 14Puis je les briserai les uns contre les autres, les pères avec les fils, l’Eternel le déclare. Ni pitié, ni compassion, ni mansuétude, rien ne m’empêchera de les détruire.

Dernier avertissement

15Ecoutez et prêtez l’oreille

et ne soyez pas orgueilleux !

C’est l’Eternel qui parle.

16Rendez gloire à l’Eternel, votre Dieu,

avant qu’il fasse venir les ténèbres

et que vos pieds trébuchent

sur les montagnes ╵où la nuit est tombée.

Vous, vous attendez la lumière :

il la transformera ╵en une obscurité profonde ;

oui, il la changera ╵en épaisses ténèbres.

17Si vous n’écoutez pas,

je pleurerai ╵secrètement sur votre orgueil,

je pleurerai à chaudes larmes,

mes yeux ruisselleront de larmes,

car le troupeau de l’Eternel ╵va être emmené en captivité.

Message au roi

18Déclare au roi ╵et à la reine mère13.18 L’influence de la reine mère était très grande dans toutes les cours orientales (voir 1 R 15.13). Il s’agit sans doute du roi Yehoyakîn et de sa mère Nehoushta (2 R 24.8-15 ; 2 Ch 36.5). :

« Asseyez-vous bien bas

car le voilà tombé ╵de votre tête,

votre superbe diadème. »

19Les villes du Néguev ╵à présent sont fermées

et plus personne ╵n’ouvre leurs portes,

car tout Juda est déporté,

il est déporté tout entier.

O Jérusalem !

20Lève les yeux, Jérusalem, regarde

ceux qui viennent du nord.

Où donc est le troupeau ╵qui t’a été confié,

et où sont les brebis ╵qui faisaient ta fierté ?

21Qu’auras-tu à redire ╵quand s’imposeront13.21 Autre traduction : quand l’Eternel t’imposera. comme maîtres

ceux même à qui tu as appris ╵à te traiter ainsi ?

Les douleurs te prendront

comme une femme qui enfante.

22Et si tu te demandes :

« Pourquoi tout cela m’est-il arrivé ? »

sache que c’est à cause ╵de tes nombreuses fautes

que les pans de ta robe ╵ont été relevés13.22 Voir v. 26-27. Traitement honteux infligé aux captives, même à celles du plus haut rang (voir Na 3.5 ; Es 47.3).

et qu’on s’en prend à toi ╵avec violence.

23Un Ethiopien peut-il changer ╵la couleur de sa peau,

un léopard les taches ╵de son pelage ?

De même, comment pourriez-vous ╵vous mettre à bien agir,

vous qui êtes bien entraînés ╵à commettre le mal ?

24Aussi, moi, l’Eternel, ╵je vous disperserai

comme des brins de paille ╵dans le vent du désert.

25Tel est ton lot, ╵le sort que je te fixe,

déclare l’Eternel,

car tu m’as oublié

pour placer ta confiance ╵dans de faux dieux.

26C’est pourquoi moi aussi ╵je relève ta robe ╵jusque sur ton visage,

et l’on verra ta honte.

27J’ai vu tes adultères ╵et tes hennissements,

tes prostitutions exécrables,

tes idoles abominables

sur toutes les hauteurs, ╵dans la campagne.

Malheur à toi, Jérusalem, ╵tu es impure !

Jusques à quand ╵cela va-t-il durer ?