Amos 6 – HLGN & HOF

Ang Pulong Sang Dios

Amos 6:1-14

Ang Kalautan sang mga Pangulo sang Israel

1Kaluluoy kamo nga mga pangulo sang Zion kag sang Samaria, nga nagapatawhay-tawhay lang kag wala sing may ginakabalak-an. Ginakabig ninyo ang inyo kaugalingon nga dungganon nga mga tawo sang nagapanguna nga nasyon, kag sa inyo nagadangop ang inyo mga pumuluyo. 2Tan-awa ninyo ang natabo sa siyudad sang Calne, ang dako nga siyudad sang Hamat, kag ang siyudad sang Gat nga sakop sang Filistia. Indi bala mas gamhanan pa sila sang sa inyo ginharian, kag mas malapad pa ang ila duta sang sa inyo?

3Kaluluoy kamo nga wala nagapinsar nga may magaabot nga adlaw nga silutan kamo. Pero sa malain nga ginahimo ninyo, ginapadali pa gani ninyo ang ina nga adlaw nga magahari ang paghalit.

4Kaluluoy kamo nga nagahigda-higda lang sa inyo malahalon nga mga katre,6:4 malahalon nga mga katre: sa literal, mga katre nga may mga parte nga hinimo halin sa bangkil sang elepante. kag nagapagusto lang kaon sang karne sang tinday sang karnero kag sang pinatambok nga tinday sang baka.

5Kaluluoy kamo nga nagakomposo sang mga kanta samtang nagatukar sang arpa kag mahilig maghimo sang mga sunata paagi sa mga instrumento,6:5 sang mga sunata paagi sa mga instrumento: ukon, sang mga instrumento sa musika. pareho kay David.

6Kaluluoy kamo nga puwerte mag-inom sang bino kag nagagamit sang malahalon nga mga pahamot, pero wala nagakasubo sa palaabuton nga kalaglagan sang inyo nasyon.6:6 kalaglagan sang inyo nasyon: sa literal, kalaglagan ni Jose, nga ang buot silingon ang mga kaliwat ni Jose ukon ang nasyon sang Israel. 7Gani kamo nga mga pangulo amo ang una nga pagabihagon, kag matapos na ang inyo mga piesta kag pagpatawhay.

Ginakaugtan sang Dios ang Pagkamatinaas-taason sang Israel

8Nagpanumpa ang Ginoong Dios, ang Dios nga Makagagahom. Siling niya, “Ginakaugtan ko ang pagkamatinaas-taason sang mga kaliwat ni Jacob, kag ginapakamalaot ko ang mabakod nga mga parte sang ila siyudad. Gani itugyan ko sa kaaway ang ila siyudad kag ang tanan nga ara dira.”

9Kon may napulo ka tawo nga mabilin sa isa ka balay, sila tanan mapatay man. 10Ang bangkay sang isa nga napatay kuhaon sang iya paryente agod sunugon. Kag mamangkot siya sa nagapanago6:10 nagapanago: ukon, nabilin. sa sulod sang balay, “May iban ka pa bala dira nga upod?”6:10 May… upod: ukon, May bangkay pa bala dira? Kon masabat siya nga wala, masiling dayon ang tawo nga nagpamangkot, “Hipos na! Kay basi mamitlang mo pa ang ngalan sang Ginoo kag masilutan kita.”

11Sa pagkamatuod, kon ang Ginoo na gani ang magmando, pagadugmukon niya ang tanan nga mga balay, gagmay man ini ukon dalagko.

12Makadalagan bala ang mga kabayo sa batuhon nga banglid? Makaarado bala ang baka sa dagat?6:12 sa dagat: ukon, sa kabatuhan. Siyempre indi! Pero ang hustisya ginhimo ninyo nga makahalit sa tawo,6:12 makahalit sa tawo: sa literal, hilo. kag ang matarong ginhimo ninyo nga malain.6:12 malain: sa literal, mapait nga tanom. 13Nagakalipay kamo sa inyo kadalag-an kontra sa mga banwa sang Lo Debar kag Karnaim, kag nagasiling kamo, “Napierdi naton sila paagi sa aton kaugalingon nga kusog.” 14Sa pagkamatuod nagasiling ang Ginoong Dios nga Makagagahom, “Kamo nga katawhan sang Israel ipasalakay ko sa isa ka nasyon. Piguson nila kamo kag sakupon ang inyo lugar halin sa Lebo Hamat pakadto sa ililigan sang tubig sang Araba.”

Hoffnung für Alle

Amos 6:1-14

Samarias Untergang

1Wehe euch, die ihr so sorglos und stolz auf dem Berg Zion und auf dem Berg von Samaria lebt! Ihr bildet euch etwas darauf ein, zum bedeutendsten Volk zu gehören und angesehene Männer zu sein, auf deren Rat ganz Israel hört. 2Ihr sagt zu den Leuten: »Geht doch einmal hinüber zur Stadt Kalne, dann weiter nach Hamat und von dort zur Philisterstadt Gat! Sind Israel und Juda nicht angesehener als sie? Ist unser Gebiet nicht größer als ihres?«6,2 Nach einer anderen Deutung sind dies die Worte von Amos: … Gat! Sind Israel und Juda etwa besser (gerüstet) als sie? Ist unser Gebiet vielleicht größer als ihres?

3Ihr denkt, euch könnte nichts Böses geschehen, mit Unrecht und Gewalt wollt ihr eure Macht festigen. 4Ihr räkelt euch auf weich gepolsterten, elfenbeinverzierten Betten und esst das beste Fleisch von Lämmern und Kälbern. 5Zu den Klängen der Harfe schmettert ihr eure Lieder und meint, ihr könntet wie David musizieren. 6Den Wein trinkt ihr aus schweren Pokalen und salbt euch nur mit den feinsten Ölen – aber dass euer Volk6,6 Wörtlich: Josef. – Josef steht hier als Stammvater von Ephraim und Manasse für das gesamte Nordreich Israel. Vgl. Kapitel 5,6.15. dem Untergang entgegengeht, kümmert euch überhaupt nicht!

7Darum werdet ihr die Ersten sein, die in die Verbannung gehen. Dann ist es aus mit euren Trinkgelagen auf weichen Betten!

8So spricht der Herr, der allmächtige Gott: »Ich hasse den Hochmut der Nachkommen von Jakob, ich verabscheue ihre prachtvollen Häuser! Darum liefere ich Samaria mit allen seinen Einwohnern den Feinden aus. Das schwöre ich, der Herr über alles, so wahr ich lebe! 9Und wenn in einem Haus zehn Menschen überlebt haben, müssen sie doch noch sterben! 10Kommt dann ein Verwandter von ihnen, um die Leichen aus dem Haus zu holen und zu verbrennen6,10 Oder: bestatten. – Leichenverbrennung war den Israeliten nur bei Seuchengefahr erlaubt., findet er vielleicht noch einen Überlebenden, der sich ins hinterste Zimmer verkrochen hat. Er fragt ihn: ›Ist noch jemand bei dir?‹, und bekommt zur Antwort: ›Nein, niemand mehr!‹ Dann flüstert der Verwandte: ›Sei still, nenne bloß nicht den Namen des Herrn, sonst bringt er dich auch noch um!‹6,10 Die Bedeutung des Verses ist unsicher.

11Denn ich, der Herr, befehle, dass von den großen Prunkbauten bis hin zu den kleinen Wohnhäusern alles in Trümmer gelegt wird.

12Kann man etwa mit Pferden über Felsblöcke galoppieren oder mit Rindern die Felsen umpflügen? Ihr aber verwandelt das Recht in Unrecht – eure Urteile sind ein tödliches Gift! 13Ihr freut euch, weil ihr Lo-Dabar eingenommen habt, und prahlt: ›Aus eigener Kraft haben wir Karnajim zurückerobert!‹ 14Jetzt aber sage ich, der Herr, der allmächtige Gott: Ich lasse ein Volk über euch herfallen, das euch besiegen und die Bevölkerung im ganzen Land unterdrücken wird – von Lebo-Hamat bis ans Tote Meer!«