Amos 7 – HLGN & HOF

Ang Pulong Sang Dios

Amos 7:1-17

Ang Palanan-awon ni Amos Parte sa Apan, Kalayo, kag Tunton

1Amo ini ang ginpakita sang Ginoong Dios sa akon: Nakita ko nga nagtipon ang Ginoo sang madamo gid nga mga apan sa tapos mahatag sa hari ang iya bahin7:1 ang iya bahin: ang mga uyas ukon ang mga kumpay nga para sa iya mga kabayo. halin sa una nga ani kag sang manugsugod na ang ikaduha nga ani.7:1 manugsugod na ang ikaduha nga ani: ukon, nagatubo naman ang mga pananom. 2Dayon ginkaon sang mga apan ang tanan nga tanom, kag wala gid sing may nabilin. Kag dayon nagsiling ako, “Ginoong Dios, nagapangabay ako sa imo nga patawaron mo ang mga kaliwat ni Jacob. Paano sila mabuhi kon matabo ina nga silot? Maluya sila kag wala sing ikasarang.” 3Gani nagbaylo ang hunahuna sang Ginoo kag nagsiling siya, “Ang imo nakita indi na matabo.”

4Amo pa ini ang ginpakita sang Ginoong Dios sa akon: Nakita ko nga nagpreparar ang Ginoong Dios sa pagsilot sa iya katawhan paagi sa kalayo. Dayon ginpamala sang kalayo ang ginahalinan sang tubig sa idalom sang duta, kag ginsunog sini ang tanan nga ara sa duta sang Israel. 5Kag dayon nagsiling ako, “Ginoong Dios, nagapangabay ako sa imo nga indi ina paghimua. Paano mabuhi ang mga kaliwat ni Jacob kon matabo ina? Maluya sila kag wala sing ikasarang.” 6Gani nagbaylo ang hunahuna sang Ginoo kag nagsiling siya, “Ang imo nakita indi na man matabo.”

7Amo pa gid ini ang ginpakita sang Ginoong Dios sa akon: Nakita ko ang Ginoo nga nagatindog malapit sa pader kag may ginauyatan siya nga tunton7:7 tunton: higot nga may pamug-at sa punta, nga ginagamit sa paghibalo kon tadlong ukon indi. nga gin-gamit sa pagtakos sa pader kon bala tadlong ang pagkahimo sini. 8Nagpamangkot ang Ginoo sa akon, “Amos, ano ang nakita mo?” Nagsabat ako, “Tunton.” Dayon nagsiling siya, “Suno sa akon nga pagtunton, indi tadlong ang kabuhi sang akon katawhan nga taga-Israel. Gani sa sini nga tion indi ko na sila pagkaluoyan pa. 9Gub-on ko ang mga simbahan sa mataas nga mga lugar nga ginasimbahan sang mga taga-Israel nga kaliwat ni Isaac. Kag ipasalakay ko sa mga kaaway ang Israel, ang ginharian ni Haring Jeroboam.”

Si Amos kag si Amazia

10Karon, si Amazia nga pari sang Betel nagpadala sang mensahi kay Haring Jeroboam sang Israel. Siling niya, “Nagaplano si Amos sing malain kontra sa imo diri mismo sa Israel. Indi na maagwantahan sang mga tawo ang iya mga ginapanghambal. 11Kay amo ini ang iya ginasiling: ‘Mapatay si Jeroboam sa inaway, kag sigurado gid nga bihagon ang mga taga-Israel sa iban nga nasyon.’ ”

12Dayon nagsiling si Amazia kay Amos, “Ikaw nga propeta, halin ka diri kag magbalik sa Juda. Didto himua ang imo palangabuhian bilang propeta. 13Indi ka na magsugid sang mensahi sang Dios diri sa Betel, kay ari diri ang templo nga ginasimbahan sang hari, ang templo sang iya ginharian.” 14Nagsabat si Amos kay Amazia, “Indi ako propeta sadto ukon sumulunod7:14 sumulunod: sa literal, anak. sang isa ka propeta, kundi manugbantay ako sang karnero kag manug-atipan sang mga kahoy nga sikomoro. 15Pero ginhambalan ako sang Ginoo nga bayaan ko ang akon trabaho bilang manugbantay sang karnero kag magsugid ako sang iya mensahi sa inyo nga mga taga-Israel nga iya katawhan. 16-17Karon, ikaw nga nagasiling nga indi ako magsugid sang mensahi sang Dios sa mga taga-Israel nga kaliwat ni Isaac, pamatii ining ginasiling sang Ginoo kontra sa imo: ‘Ang imo asawa magabaligya sang iya lawas sa siyudad kag ang imo mga anak mapatay sa inaway. Ang imo nga kadutaan partidahon sang mga kaaway nga magaagaw sini, kag mapatay ka sa iban nga nasyon. Kag sigurado gid nga bihagon ang mga taga-Israel kag dal-on sa iban nga nasyon.’ ”

Hoffnung für Alle

Amos 7:1-17

Die Visionen von Amos

(Kapitel 7–9)

Die Vision von den Heuschrecken

1Gott, der Herr, gab mir eine Vision: Ich sah, wie er Heuschreckenschwärme erschuf. Gerade hatte man das erste Heu eingebracht, das für die königlichen Stallungen bestimmt war, und das Gras wuchs allmählich wieder nach. 2Da fielen die Heuschrecken über die Pflanzen im ganzen Land her. Als sie alles abgefressen hatten, rief ich: »Ach, Herr, Gott, vergib doch! Wie sollen die Nachkommen von Jakob sonst überleben? Sie sind ja ein so kleines Volk!« 3Da hatte der Herr Erbarmen mit ihnen und sagte: »Was du eben gesehen hast, wird nicht geschehen!«

Die Vision vom Feuer

4Dann gab Gott, der Herr, mir eine weitere Vision: Ich sah, wie er Feuer herbeirief, um sein Volk zu bestrafen. Zuerst verzehrte es das Wasser in den Tiefen der Erde, dann bedeckten die Flammen das ganze Land. 5Da rief ich: »Ach, Herr, Gott, bitte hör auf! Wie sollen die Nachkommen von Jakob sonst überleben? Sie sind ja ein so kleines Volk!« 6Da hatte der Herr wieder Erbarmen mit ihnen und sagte: »Auch was du gerade gesehen hast, wird nicht geschehen.«

Die Vision vom Bleilot

7Zum dritten Mal gab der Herr mir eine Vision: Nun sah ich, wie er auf einer Mauer stand, die mit Hilfe eines Lots gebaut worden war. Er hielt ein Bleilot in der Hand 8und fragte mich: »Amos, was siehst du?« »Ein Bleilot«, antwortete ich. Da sagte er: »Ich lege jetzt dieses Lot an mein Volk Israel, um es zu prüfen. In Zukunft gehe ich nicht mehr über ihre Sünden hinweg. 9Ich verwüste die Opferstätten, wo die Nachkommen von Isaak ihre Götter verehren; ja, alle Heiligtümer Israels verwandle ich in Trümmerhaufen. Mein Schwert trifft das Königshaus von Jerobeam!«

Amos soll das Nordreich verlassen

10Amazja, der oberste Priester in Bethel, sandte einen Boten zu Jerobeam, dem König von Israel, und ließ ihm ausrichten: »Amos zettelt mitten in Israel einen Aufstand gegen dich an! Seine Reden sind unerträglich! 11Er hat behauptet: ›Jerobeam wird durchs Schwert umkommen, und das Volk Israel wird aus dem Land vertrieben und in die Verbannung geführt.‹«

12Zu Amos sagte Amazja: »Du Prophet7,12 Wörtlich: Seher. – Vgl. »Seher« in den Sacherklärungen., verschwinde von hier und geh heim nach Juda! Dort kannst du weiter weissagen und dir so dein Brot verdienen. 13Aber hier in Bethel ist Schluss damit! Denn hier steht der Tempel des Königs, das wichtigste Heiligtum Israels.«

14Amos erwiderte: »Ich bin kein Prophet, der sich bezahlen lässt, und ich komme auch aus keiner Prophetenschule. Ich bin Viehzüchter und pflanze Maulbeerfeigenbäume an. 15Aber der Herr hat mich von meiner Herde weggeholt und mir befohlen: ›Geh zu meinem Volk Israel und richte ihm meine Botschaft aus!‹ 16Und nun willst du mir verbieten, den Auftrag Gottes zu erfüllen und zu den Israeliten, den Nachkommen von Isaak, zu sprechen? Hör, was der Herr dir ankündigt: 17Deine Frau soll in dieser Stadt zur Hure werden, deine Söhne und Töchter werden im Krieg getötet, dein Grundbesitz wird an andere verteilt, und du selbst wirst in einem heidnischen7,17 Wörtlich: unreinen. – Dieses Schicksal war für einen Priester besonders schlimm, da er ja zwischen rein und unrein zu unterscheiden hatte (vgl. 3. Mose 10,10). Vgl. »rein/unrein« in den Sacherklärungen. Land sterben! Denn die Israeliten werden von hier verschleppt werden. Darauf gebe ich, der Herr, mein Wort!«