Семь ангелов с семью бедствиями
1Я увидел на небе ещё одно великое и удивительное знамение: семь ангелов с семью последними бедствиями. Они были последними, потому что на этом ярость Аллаха заканчивалась. 2Я видел нечто похожее на стеклянное море, смешанное с огнём. На море стояли те, кто вышел победителем в борьбе со зверем, его изображением и с числом его имени. Они держали в руках арфы, данные им Аллахом, 3и пели песнь Мусы, раба Аллаха15:3 См. Исх. 15:1-18., и песнь Ягнёнка:
– Велики и чудны Твои дела,
Вечный, Бог Сил!
Твои пути справедливы и истинны,
Царь народов!15:3 Или: «Царь веков».
4Кто не устрашится Тебя, Вечный15:3-4 См. Иер. 10:7.,
и не прославит Твоего имени?
Ведь Ты один только свят!
К Тебе придут на поклонение все народы15:4 Ср. Заб. 85:9-10.,
потому что все узнали о Твоих справедливых судах!
5После этого я увидел, что на небе открыт храм – шатёр со свидетельствами священного соглашения15:5 Букв.: «шатёр свидетельства». Под словом «свидетельство» имеются в виду свидетельства священного соглашения между Исраилом и Аллахом, которыми были две каменные плитки с написанными на них десятью повелениями и, возможно, сам шатёр.. 6Из храма вышли семь ангелов с семью бедствиями. Они были одеты в чистую и блестящую льняную одежду, и по груди каждый был опоясан золотым поясом. 7Потом одно из четырёх существ раздало семи ангелам по золотому сосуду, наполненному яростью Аллаха, Который живёт вечно. 8Храм наполнился дымом от славы и силы Аллаха, и никто уже не мог войти в храм15:8 См. Исх. 40:34-35; 3 Цар. 8:10-11. до тех пор, пока не окончатся семь бедствий, посылаемых семью ангелами.
सात स्वरगदूत अऊ सात महामारी
1तब मेंह अकास म एक ठन अऊ महान अऊ अद्भूत चिन्हां देखेंव: सात स्वरगदूत सात ठन महामारी ला धरे रहंय। एमन आखिरी बिपत्ती अंय, काबरकि एकर बाद परमेसर के कोरोध ह पूरा हो जाही। 2अऊ मेंह अइसने चीज देखेंव, जऊन ह आगी म मिले कांच के एक समुंदर सहीं दिखत रहय अऊ ओ कांच के समुंदर के तीर म ओ मनखेमन ठाढ़े रिहिन, जऊन मन ओ पसु अऊ ओकर मूरती अऊ ओकर नांव के संख्या ऊपर जय पाय रिहिन। ओमन परमेसर के दुवारा दिये गय बीनामन ला धरे रहंय। 3अऊ ओमन परमेसर के सेवक मूसा के गीत अऊ मेढ़ा-पीला के ए गीत गावत रहंय:
“हे सर्वसक्तिमान परभू परमेसर!
तोर काम महान अऊ अद्भूत ए।
हे जुग-जुग के राजा!
तोर रसता ह सही अऊ सच्चा ए।
4हे परभू! जम्मो झन तोर भय मानहीं,
अऊ तोर नांव के महिमा करहीं।
काबरकि तेंहीच ह पबितर अस।
जम्मो देस के मनखेमन आहीं
अऊ तोर अराधना करहीं,
काबरकि तोर धरमी काममन ह परगट हो गे हवंय।”
5एकर बाद मेंह देखेंव कि स्वरग म गवाही के तम्बू के मंदिर ह खुल गीस। 6अऊ ओ मंदिर म ले सात स्वरगदूत निकरिन, जेमन करा सात ठन महामारी रहय। ओ स्वरगदूतमन साफ अऊ चमकत सन के कपड़ा पहिरे रहंय अऊ ओमन के छाती म सोन के पट्टा बंधाय रहय। 7तब ओ चार जीयत परानी म ले एक झन ओ सातों स्वरगदूतमन ला सात ठन सोन के कटोरा दीस, जऊन म जुग-जुग तक जीयत रहइया परमेसर के कोरोध भराय रहय 8अऊ परमेसर के महिमा अऊ ओकर सामरथ के कारन मंदिर ह धुआं ले भर गीस अऊ कोनो ओ मंदिर भीतर नइं जा सकिन, जब तक कि ओ सात स्वरगदूतमन के सात महामारीमन पूरा नइं हो गीन।
