Семь чаш ярости Аллаха
1Затем я услышал громкий голос из храма, говорящий семи ангелам:
– Идите и вылейте семь чаш ярости Аллаха на землю.
2Первый ангел пошёл и вылил содержимое своей чаши на сушу. После этого у людей, имеющих клеймо зверя и поклоняющихся его изображению, появились ужасные и болезненные нарывы16:2 См. Исх. 9:9-10..
3Второй ангел вылил содержимое своей чаши в море, и вода моря превратилась в кровь, напоминающую кровь мертвеца, и всё живое в море умерло.
4Третий ангел вылил содержимое своей чаши на реки и на источники вод, и те также превратились в кровь16:4 См. Исх. 7:20-21.. 5Я слышал, как ангел, имеющий власть над водами, сказал:
– Справедлив Ты,
Тот, Кто есть и Кто был, Святой,
потому что Ты так судил.
6Ведь они пролили кровь Твоего святого народа и пророков,
и Ты дал им пить кровь, как они и заслужили.
7И я услышал, как голос от жертвенника сказал:
– Да, Вечный, Бог Сил,
Твои суды истинны и справедливы!
8Четвёртый ангел вылил содержимое своей чаши на солнце, и солнцу дано было палить людей огнём. 9Их жгла невыносимая жара, и они проклинали имя Аллаха, имеющего власть над этими бедствиями. Но они не раскаялись и не воздали Ему славы16:9 Ср. Исх. 9:34..
10Пятый ангел вылил содержимое своей чаши на трон зверя, и всё царство зверя погрузилось во тьму16:10 См. Исх. 10:21-23.. Люди от боли кусали свои языки 11и проклинали за свою боль и свои раны Бога небесного, но не раскаялись в своих делах.
12Шестой ангел вылил содержимое своей чаши в великую реку Евфрат. Вода в этой реке высохла, чтобы был готов путь царям с востока. 13Потом я увидел, как из пасти дракона, из пасти зверя и изо рта лжепророка16:13 Лжепророк – это зверь, вышедший из земли (см. 13:11-17; 19:20). вышли три нечистых духа, похожие на жаб16:13 См. Исх. 8:5-7.. 14Это духи демонов, совершающие знамения. Они отправляются к царям всей земли, чтобы собрать их на битву в великий день Бога Сил16:14 День Бога Сил – также известен в Священном Писании как день Вечного. Это день, когда Аллах осудит и накажет противящихся Ему (см., напр., Ис. 13:9; Ам. 5:18-20; Мал. 4:1). Инджил говорит, что в этот день вернётся Повелитель Иса (см. 2 Пет. 3:10; 2 Фес. 2:1-2)..
15– Вот! Я приду неожиданно, как вор! Благословен тот, кто бодрствует и хранит свою одежду, чтобы ему не ходить нагим, выставляя напоказ свои срамные места16:15 Это слова Исы (см. Мат. 24:43-44; Лк. 12:39-40; 1 Фес. 5:2; 2 Пет. 3:10; Отк. 3:3)..
16Они собрали всех царей на место, называемое по-еврейски Армагеддон16:16 См. Иоиль 3:2-12; Зак. 12:2-11..
17Седьмой ангел вылил содержимое своей чаши в воздух, и из храма от трона прозвучал громкий голос:
– Совершилось!
18Тогда засверкали молнии, зазвучали голоса, загремел гром и произошло сильное землетрясение. Такого мощного землетрясения не было за всё время существования людей на земле! Столь великим было это землетрясение! 19Великий город раскололся на три части, и города народов пали. Так Аллах не забыл великий Вавилон, Он дал ему выпить чашу, полную вина Его яростного гнева. 20Исчезли все острова, и гор больше не стало. 21На людей с небес падал град огромной величины16:21 Букв.: «весом в один талант» – т. е. около 40 кг., и люди проклинали Аллаха за это бедствие с градом, потому что оно было совершенно ужасным16:21 См. Исх. 9:23-24..
परमेसर के कोरोध के सात ठन कटोरा
1तब मंदिर म ले मोला एक ऊंचहा अवाज सुनई पड़िस, जऊन ह सातों स्वरगदूतमन ले ए कहत रहय, “जावव, अऊ परमेसर के कोरोध के सातों कटोरा ला धरती ऊपर उंड़ेर देवव।”
2पहिला स्वरगदूत ह गीस अऊ धरती ऊपर अपन कटोरा ला उंड़ेर दीस। जऊन मनखेमन ऊपर पसु के छाप लगे रिहिस अऊ जऊन मन ओकर मूरती के पूजा करे रिहिन, ओमन के ऊपर घिनौना अऊ पीरा देवइया फोड़ा निकर आईस।
3दूसरा स्वरगदूत ह समुंदर ऊपर अपन कटोरा ला उंड़ेरिस अऊ समुंदर के पानी ह मरे मनखे के लहू सहीं हो गीस अऊ समुंदर के जम्मो जीव मर गीन।
4तीसरा स्वरगदूत ह अपन कटोरा ला नदिया अऊ पानी के सोता मन ऊपर उंड़ेरिस अऊ ओमन के पानी ह लहू बन गीस। 5तब मेंह ओ स्वरगदूत, जेकर करा पानी के ऊपर अधिकार रिहिस, ए कहत सुनेंव:
“हे परम पबितर! तेंह जीयत हवस अऊ तेंह हमेसा जीयत रहय;
तेंह नियाय करे म धरमी अस,
काबरकि तेंह अइसने नियाय करे हवस।
6मनखेमन तोर पबितर मनखे अऊ अगमजानीमन के लहू बहाय हवंय, अऊ तेंह ओमन ला पीये बर लहू दे हवस,
काबरकि ओमन एकरे लइक अंय।”
7अऊ बेदी ला मेंह ए कहत सुनेंव:
“हव, हे सर्वसक्तिमान परभू परमेसर,
तोर नियाय ह सच्चा अऊ सही अय।”
8तब चौथा स्वरगदूत ह अपन कटोरा ला सूरज ऊपर उंड़ेरिस, अऊ सूरज ला मनखेमन ला आगी ले लेसे के अनुमती दिये गीस। 9मनखेमन भारी गरमी ले लेसा गीन अऊ ओमन परमेसर के नांव ला सराप दीन, जऊन ह कि ए महामारी ऊपर अधिकार रखथे, पर ओमन पछताप नइं करिन अऊ परमेसर के महिमा करे नइं चाहिन।
10तब पांचवां स्वरगदूत ह अपन कटोरा ला पसु के सिंघासन ऊपर उंड़ेरिस, अऊ पसु के राज म अंधियार छा गीस। मनखेमन पीरा के मारे अपन जीभ चबाय लगिन, 11अऊ अपन पीरा अऊ फोड़ामन के कारन स्वरग के परमेसर ला सराप देय लगिन, पर ओमन अपन कुकरम खातिर पछताप नइं करिन।
12तब छठवां स्वरगदूत ह अपन कटोरा ला महान नदी फरात ऊपर उंड़ेरिस। नदी के पानी ह सूखा गीस, ताकि पूरब दिग ले अवइया राजामन बर रसता बन जावय। 13तब मेंह सांप सहीं पसु के मुहूं ले, अऊ ओ पसु के मुहूं ले अऊ लबरा अगमजानी के मुहूं ले तीन असुध आतमामन ला निकरत देखेंव। ए असुध आतमामन मेचका के रूप म रहंय। 14एमन दुस्ट आतमा अंय, जऊन मन चमतकार देखाथें। एमन जम्मो संसार के राजामन करा जाथें अऊ ओमन ला ओ लड़ई बर संकलथें, जऊन ह सर्वसक्तिमान परमेसर के महान दिन म होही।
15देख! मेंह एक चोर के सहीं आवत हंव। धइन ए ओह, जऊन ह जागत रहिथे, अऊ अपन कपड़ा ला पहिरे रहिथे, ताकि ओह नंगरा झन गिंजरय, अऊ मनखेमन के आघू म ओकर बेजत्ती झन होवय।
16तब आतमामन राजामन ला ओ ठऊर म संकेलिन, जऊन ला इबरानी भासा म हरमगिदोन कहे जाथे।
17तब सातवां स्वरगदूत ह हवा म अपन कटोरा ला उंड़ेरिस, अऊ मंदिर के सिंघासन म ले एक ऊंचहा अवाज आईस, जऊन ह ए कहत रिहिस, “पूरा हो गीस।” 18तब बिजली के चमक, अवाज, बादर के गरजन अऊ भारी भुइंडोल होईस। अइसने भारी भुइंडोल मनखे के गढ़े जाय के समय ले अब तक कभू नइं होय रिहिस। 19बड़े सहर के तीन भाग हो गीस अऊ देसमन के सहरमन नास हो गीन। परमेसर ह बड़े सहर बाबूल ला सुरता करिस अऊ ओला अपन भयंकर कोरोध ले भरे मंद के कटोरा ला पीये बर दीस। 20जम्मो टापू अऊ पहाड़ मन गायब हो गीन। 21अकास ले करीब पचास-पचास किलो के बड़े-बड़े करा मनखेमन ऊपर गिरिस, अऊ ए करा के महामारी के कारन मनखेमन परमेसर ला सराप दीन, काबरकि ए महामारी ह बहुंत भयंकर रिहिस।
