Nyansa Frɛ
1Tie: Nyansa refrɛ.
Ntease ma ne nne so.
2Ɔkwan no so, sorɔnsorɔmmea hɔ,
nkwantanan no so, ɛhɔ na egyina,
3apon a ɛkɔ kuropɔn no mu no ho,
ɛteɛ mu wɔ abobow ano hɔ se,
4“Ao, mo nnipa na meteɛ mu refrɛ;
meteɛ mu frɛ adesamma nyinaa.
5Mo a moyɛ ntetekwaa, momma mo ani ntew;
mo a moyɛ nkwaseafo, munnya ntease.
6Muntie, na mewɔ nsɛm pa bi ka kyerɛ mo;
mibue mʼano ka nea eye.
7Mʼano ka nea ɛyɛ nokware,
efisɛ mʼanofafa kyi amumɔyɛsɛm.
8Mʼanom nsɛm nyinaa yɛ pɛ;
biara nni mu a ɛyɛ nkontompo anaa nnaadaasɛm.
9Ne nyinaa mu da hɔ ma nea ɔwɔ nhumu;
ɛho nni asɛm ma wɔn a wɔwɔ nimdeɛ.
10Mompo dwetɛ na momfa mʼakwankyerɛ,
momfa nimdeɛ na mompo sikakɔkɔɔ ankasa.
11Efisɛ nimdeɛ som bo sen bota,
na worentumi mfa nea wopɛ biara ntoto no ho.
12“Me, nyansa, mene anitew na ɛte;
nimdeɛ ne nhumu wɔ me.
13Sɛ wosuro Awurade ɛne sɛ wokyi bɔne;
mikyi ahantan ne ahomaso,
ɔbra bɔne ne nnaadaasɛm.
14Afotu ne atemmu pa wɔ me;
mewɔ ntease ne tumi.
15Me so na ahemfo nam di ade
na sodifo nam me so hyehyɛ mmara a ɛyɛ pɛ;
16Mmapɔmma de me bu ɔman
ne atitiriw nyinaa a wodi asase so hene.
17Medɔ wɔn a wɔdɔ me,
na wɔn a wɔhwehwɛ me no hu me.
18Ahonyade ne anuonyam wɔ me nkyɛn,
ahode a ɛkyɛ ne yiyedi nso saa ara.
19Mʼaba ye sen sikakɔkɔɔ ankasa;
nea efi me mu boro dwetɛ a wɔasɔn so so.
20Trenee akwan so na menam,
atɛntrenee akwan so,
21mede ahode ma wɔn a wɔdɔ me
na mehyɛ wɔn adekoradan amaama.
22“Awurade bɔɔ me sɛ nʼabɔde mu abakan
dii ne tete nneyɛe anim;
23oyii me sii hɔ fi tete,
ansa na wiase refi ase.
24Wɔwoo me ansa na wɔrebɔ po kakraka no,
ansa na wɔreyɛ nsuti a nsu ahyɛ no ma no,
25ansa na wɔde mmepɔw resisi hɔ;
wɔwoo me ansa na nkoko reba,
26ansa na ɔbɔɔ asase ne ne mfuw
anaa dɔte biara a ɛwɔ asase so.
27Mewɔ hɔ ansa na wɔbɔɔ ɔsoro,
bere a otwaa ɔhye too ebun no ani no,
28bere a ɔbɔɔ omununkum wɔ soro
na ɔde ebun mu nsuti tintim hɔ dennen no;
29bere a otwaa ɔhye maa po
sɛnea nsu no rentra ne hye,
ne bere a otwaa asase fapem no,
30na meyɛ odwumfo a mete ne nkyɛn.
Anigye hyɛɛ me ma daa
na midii ahurusi wɔ nʼanim bere biara,
31na mʼani gye wɔ ne wiase nyinaa mu
na mʼani ka wɔ adesamma mu.
32“Enti me mma, muntie me;
nhyira ne wɔn a wɔnantew mʼakwan so.
33Muntie mʼakwankyerɛ na munhu nyansa;
mummmu mo ani ngu so.
34Nhyira ne onipa a otie me,
ɔwɛn mʼabobow ano daa,
na ɔtwɛn wɔ hɔ.
35Na obiara a ohu me no nya nkwa,
na onya anisɔ fi Awurade nkyɛn.
36Na nea wanhwehwɛ me no haw ne ho
na wɔn a wɔtan me no dɔ owu.”
1Hoor je de wijsheid niet roepen en klinkt de stem van het verstand niet overal?
2Vanaf verhogingen, langs de wegen en op kruisingen, waar zij staat,
3bij de poort, aan de ingang van de stad, en aan elke deur roept zij:
4‘Ik roep u, mannen, en richt mij tot alle mensenkinderen.
5Kom tot bezinning, onverstandigen, stel uw hart open, onwijzen!
6Luister, ik heb een belangrijke boodschap voor u, ik spreek over eerlijke zaken.
7Mijn mond spreekt alleen maar waarheid, ik verafschuw leugens.
8Uit alles wat ik zeg, spreekt oprechtheid en niets gemeens of verkeerds.
9Het is overduidelijk voor verstandige mensen en mensen die inzicht hebben, zullen mij goed begrijpen.
10Mijn lessen geven u meer dan zilver, deze kennis is kostbaarder dan puur goud.
11Edelstenen vallen in het niet bij de wijsheid, zelfs uw stoutste dromen vallen daarbij in het niet.
12Ik, de wijsheid, ga gepaard met een helder verstand en ik maak mij kennis en bedachtzaamheid eigen.
13Eerbiedig ontzag voor de Here houdt in dat u het kwaad, de trots, de hoogmoed, de goddeloosheid en leugens haat.
14Raad en blijvende wijsheid zijn het mijne, ik ben het verstand en bezit alle kracht.
15Door mij regeren koningen en bepalen bestuurders wat rechtvaardig is.
16Door mij heersen de heersers, de edelen en alle rechters op aarde.
17Ik heb lief wie mij liefhebben en wie mij ijverig zoeken, zullen mij ook vinden.
18Ik ga samen met rijkdom en aanzien, duurzaam bezit en gerechtigheid.
19Wat ik voortbreng, is beter dan zuiver goud, dan het allerpuurste goud en wat ik opbreng, is beter dan het zuiverste zilver.
20Ik laat iemand wandelen op de weg van de gerechtigheid, midden op de goede wegen.
21Zij die mij liefhebben, erven een onvervreemdbaar bezit en ik vul hun schatkamers.
22Ik was het bezit van de Here, toen Hij begon te werken, vanaf het prilste begin.
23Ik ben gemaakt in het begin van de tijd, ik was er al voor de aarde bestond.
24Ik was er al vóór de diepe wateren er waren, de bronnen, met hun overvloed aan water.
25Voordat de bergen werden neergezet en heuvels zich verhieven, ben ik geboren.
26Hij had de aarde en de velden nog niet gemaakt, nog geen zandkorreltje.
27Maar toen Hij de hemelen schiep, was ik erbij en ook toen Hij de diepe wateren maakte.
28Toen Hij de wolken hun plaats gaf en de diepe waterbronnen aan banden legde.
29Toen Hij de zee inperkte, zodat de wateren Hem gehoorzaamden, en Hij de aarde grondvestte.
30Ik was als een zuigeling bij Hem, dag in, dag uit spelend onder zijn oog.
31Spelend in zijn wereld, op zijn aarde, mijn vreugde delend met de mensenkinderen.
32Nu dan, kinderen, luister naar mij! Want gelukkig zijn zij die doen wat ik voorschrijf.
33Luister naar mijn lessen en word wijs, onttrek u niet aan mijn onderwijs.
34Gelukkig is hij die naar mij luistert, die voortdurend in mijn buurt is en mij niet uit het oog wil verliezen.
35Want wie mij vindt, vindt het leven en oogst de goedkeuring van de Here.
36Maar wie tegen mij zondigt, brengt schade toe aan zijn ziel, allen die God en zijn wijsheid haten, hebben de dood lief.’
