Mmebusɛm 21 – AKCB & OL

Akuapem Twi Contemporary Bible

Mmebusɛm 21:1-31

1Ɔhene koma da Awurade nsam;

ɔkyerɛ no ɔkwan te sɛ asuten ma ɔkɔ baabiara a ɔpɛ.

2Onipa akwan nyinaa teɛ wɔ nʼani so,

nanso Awurade na ɔkari koma.

3Sɛ woyɛ ade pa ne ade a ɛteɛ a,

ɛsɔ Awurade ani sen afɔrebɔ.

4Ani a ɛtra ntɔn ne ahomaso koma,

ne amumɔyɛfo asetena nyinaa yɛ bɔne!

5Nsiyɛfo nhyehyɛe de mfaso ba,

sɛnea ntɛmpɛ kowie ohia no.

6Ahonya a nkontompo tɛkrɛma de ba no,

ɛyɛ omununkum a etwa mu kɔ, na ɛsan yɛ owu afiri.

7Amumɔyɛfo basabasayɛ bɛtwe wɔn akɔ,

efisɛ wɔmpɛ sɛ wɔyɛ nea ɛteɛ.

8Onipa a odi fɔ no akwan yɛ kɔntɔnkye,

na nea ne ho nni asɛm no nneyɛe teɛ.

9Suhyɛ twɔtwɔw ase baabi tena

ye sen sɛ wo ne ɔyere tɔkwapɛfo bɛtena fie.

10Omumɔyɛfo kɔn dɔ bɔne;

onni ahummɔbɔ mma ne yɔnko.

11Sɛ wɔtwe ɔfɛwdifo aso a, ntetekwaafo hu nyansa,

sɛ wɔkyerɛkyerɛ onyansafo a, onya nimdeɛ.

12Ɔtreneeni no hu nea ɛrekɔ so wɔ omumɔyɛfo fi,

na ɔde omumɔyɛfo no kɔ ɔsɛe mu.

13Sɛ onipa sisiw nʼaso wɔ mmɔborɔni su ho a,

ɔno nso besu afrɛ, na wɔrennye no so.

14Kokoa mu adekyɛ dwudwo koma,

kɛtɛasehyɛ nso pata abufuwhyew.

15Sɛ wubu atɛntrenee a, atreneefo ani gye,

nanso ɛyɛ ahunahuna ma abɔnefo.

16Onipa a ɔman fi nhumu kwan so no

bɛhome wɔ awufo fekuw mu.

17Nea odi ahosɛpɛw akyi no bɛyɛ ohiani;

nea ɔpɛ nsa ne ngo no rennya ne ho da.

18Amumɔyɛfo de wɔn nkwa to hɔ ma atreneefo,

na atorofo yɛ saa ma wɔn a wɔyɛ pɛ.

19Eye sɛ wobɛtena sare so,

sen sɛ wo ne ɔyere tɔkwapɛfo a ne koma haw no no bɛtena.

20Nnuan pa ne ngo ayɛ onyansafo fi ma,

nanso ɔkwasea di nea ɔwɔ nyinaa.

21Nea otiw trenee ne ɔdɔ no

nya nkwa, yiyedi ne anuonyam.

22Onyansafo tow hyɛ ahoɔdenfo kuropɔn so,

na odwiriw abandennen a wɔn werɛ hyɛ mu no gu fam.

23Nea ɔkora nʼano ne ne tɛkrɛma no

twe ne ho fi amanenya ho.

24Ɔhantanni a ɔma ne ho so no, ne din ne “Ɔfɛwdifo”

ɔde ahantan ntraso yɛ ade.

25Nea ɔkwadwofo kɔn dɔ no bɛyɛ owu ama no,

efisɛ ne nsa mpɛ adwumayɛ.

26Da mu nyinaa ɔpere sɛ obenya bebree,

nanso ɔtreneeni de, ɔma a ɔnnodow ho.

27Omumɔyɛfo afɔrebɔ yɛ akyiwade,

ne titiriw ne sɛ ɔde adwemmɔne bata ho.

28Ɔdansekurumni bɛyera,

na wɔbɛsɛe obiara a otie no no nso.

29Amumɔyɛfo di akakabensɛm,

na ɔtreneeni de, osusuw nʼakwan ho.

30Nyansa, nhumu ne nhyehyɛe biara nni hɔ a

ebetumi ayɛ yiye atia Awurade.

31Wosiesie apɔnkɔ ma ɔko da,

nanso nkonimdi yɛ Awurade dea.

O Livro

Provérbios 21:1-31

1Assim como a água pode ser canalizada para onde for preciso,

assim o Senhor pode dirigir, segundo a sua vontade, os pensamentos de quem governa.

2O que uma pessoa faz parece-lhe bem feito,

mas só o Senhor sabe avaliar corretamente as intenções.

3O Senhor tem ainda mais alegria, quando se pratica a justiça e se julga com retidão,

do que quando lhe fazemos ofertas.

4O orgulho, a altivez para com os outros,

é o sinal claro do pecado dos ímpios.

5O trabalho refletido de uma pessoa diligente leva certamente à prosperidade,

mas a impaciência e a precipitação vêm a dar unicamente na pobreza.

6Dinheiro obtido por meio da mentira, torna-se prosperidade ilusória,

que arrasta para a morte.

7A violência dos homens perversos leva-os à ruína,

porque recusam comportar-se com retidão.

8O homem revela-se pelos seus atos e os do mau são tortuosos;

mas aquele que é honesto tem uma conduta reta.

9Vale mais morar num canto dum sótão

do que com uma mulher conflituosa numa bela casa.

10A alma do pecador anseia por praticar o mal,

até mesmo para com o seu amigo.

11Uma pessoa inteligente aprende quando é instruída;

o simples só aprende quando vê o escarnecedor castigado.

12Deus, o Justo, atenta para o que se passa na casa dos perversos,

e atira com eles para a desgraça.

13Os que fecham os ouvidos aos apelos dos pobres

também virão a ser esquecidos, quando chegar a hora de gritarem por auxílio.

14Um presente dado discretamente é capaz de sanar uma zanga,

de acalmar uma indignação violenta.

15Para o justo, é uma alegria quando se faz justiça,

mas para os que praticam a iniquidade isso é um espanto.

16Quem se afasta do caminho do bom senso

acabará por ir descansar na companhia dos mortos.

17Os que amam os prazeres caem na pobreza;

os escravos das bebidas alcoólicas e do luxo

nunca virão a saber o que é a verdadeira prosperidade.

18O perverso será castigado no lugar do justo

e o traidor no lugar do fiel.

19Vale mais viver num deserto

do que com uma mulher rixosa e irascível.

20Na casa duma pessoa de bom senso há bem-estar e poupanças;

o insensato dá cabo de tudo quanto ganha.

21Quem segue a justiça e a bondade

terá vida, honra e também justiça.

22A sabedoria do sábio dá-lhe força,

para tomar até uma cidade fortificada e anular a força dos que a defendem.

23Aquele que sabe guardar a sua boca, e controlar o que diz,

protege a sua alma de muitos aborrecimentos.

24Os soberbos são, em geral, pessoas zombadoras e presumidas;

no fundo, é uma questão de orgulho.

25Os desejos do preguiçoso acabam por matá-lo,

porque as suas mãos recusam-se a trabalhar.

26Ele passa o tempo a cobiçar mais e mais;

o justo é diferente, pois gosta de dar com generosidade.

27Deus recusa sacrifícios dos pecadores;

muito mais se esses sacrifícios são feitos com intenções desonestas.

28Uma falsa testemunha morrerá;

aquele que escutar e obedecer à verdade poderá falar para sempre.

29Uma pessoa malvada age de forma orgulhosa e confiante;

os retos sabem considerar corretamente as situações.

30Não há sabedoria, nem inteligência, nem reflexão, por mais profundas,

que possam opor-se ao Senhor.

31Os homens podem preparar os seus cavalos para o dia da batalha,

mas o certo é que só o Senhor dá a vitória.