Mmebusɛm 20 – AKCB & OL

Akuapem Twi Contemporary Bible

Mmebusɛm 20:1-30

1Nsa yɛ ɔfɛwdifo na nsaden yɛ ɔtɔkwapɛfo;

na obiara a nsa bɛma wafom kwan no nyɛ onyansafo.

2Ɔhene abufuwhyew te sɛ gyata mmubomu;

na nea ɔhyɛ no abufuw no de nkwa twa so.

3Ɛyɛ onipa anuonyam sɛ ɔbɛkwati akasakasa,

nanso ogyimifo biara pɛ ntɔkwaw.

4Onihawfo mfuntum nʼasase wɔ ne bere mu;

enti edu twabere a onya hwee.

5Onipa koma botae yɛ asubun,

nanso nea ɔwɔ nhumu no twetwe ma epue.

6Nnipa dodow no ara ka se wɔwɔ ɔdɔ a ɛnsa da,

na hena na obetumi ahu ɔnokwafo?

7Ɔtreneeni bu ɔbra kronkron;

nhyira nka ne mma a wɔba wɔ nʼakyi.

8Sɛ ɔhene tena nʼahengua so bu atɛn a,

ɔde nʼani huhuw bɔne nyinaa so gu.

9Hena na obetumi aka se, “Mapra me koma mu;

meyɛ kronkron na minni bɔne?”

10Nkaribo ne susudua a ɛnyɛ papa no,

Awurade kyi nʼabien no nyinaa.

11Mpo wɔnam abofra nketewa nneyɛe so hu wɔn,

saa ara na ne suban yɛ kronkron ne papa no.

12Aso a wɔde te asɛm ne ani a wɔde hu ade,

Awurade na wayɛ nʼabien no nyinaa.

13Mma nna nyɛ wo dɛ, na woanni hia;

nna, na wubenya aduan ama abu so.

14Adetɔni ka se, “Enye, enye!”

nanso sɛ ɔkɔ a ɔde nea watɔ no hoahoa ne ho.

15Sika kɔkɔɔ wɔ hɔ, na nhene pa nso abu so,

na ano a ɛka nimdeɛ nsɛm yɛ ɔbohemaa a ɛho yɛ na.

16Fa obi a odi ɔhɔho akagyinamu atade;

sɛ ɔregyina ɔbea huhufo akyi a, fa si awowa.

17Aduan a wonya no ɔkwan bɔne so no yɛ onipa anom dɛ,

nanso akyiri no, ɛdan mmosea wɔ nʼanom.

18Pɛ afotu yɛ wo nhyehyɛe;

sɛ wutu ɔsa a, nya ho akwankyerɛ.

19Osekuni da kokoamsɛm adi;

enti twe wo ho fi onipa a ɔkasa bebree ho.

20Sɛ obi dome nʼagya anaasɛ ne na a,

wobedum ne kanea wɔ sum kabii mu.

21Agyapade a wɔpere ho nya no,

renyɛ nhyira akyiri no.

22Nka se, “Metua wo saa bɔne yi so ka!”

Twɛn Awurade, na obegye wo.

23Awurade kyi nkaribo a ɛnyɛ papa,

na asisi nsania nso nsɔ nʼani.

24Awurade na ɔkyerɛ onipa anammɔntu.

Na ɛbɛyɛ dɛn na obi bɛte nʼankasa akwan ase?

25Obi pɛ ntɛm hyɛ bɔ, ansa na wadwene ho a,

osum ne ho afiri.

26Ɔhene nyansafo hu amumɔyɛfo;

na ɔde awiyam afiri hankare fa wɔn so.

27Awurade kanea hwehwɛ onipa honhom mu,

ɛhwehwɛ ne mu baabiara.

28Ɔdɔ ne nokwaredi bɔ ɔhene ho ban;

nʼadɔe ma nʼahengua tim.

29Mmerante anuonyam ne wɔn ahoɔden,

tidwen nso ne mmasiriwa anuonyam.

30Ɔhwe ne apirakuru hohoro amumɔyɛ,

mmaatwa tew koma mu.

O Livro

Provérbios 20:1-30

1O vinho dá uma falsa coragem e as bebidas alcoólicas provocam rixas;

aqueles que se deixam dominar por elas, não são sábios.

2A ira dum governante mete tanto medo como o rugido dum leão;

dar ocasião a que a sua cólera se acenda é arriscar a própria vida.

3Uma pessoa que sabe evitar brigas, é digna de todo o respeito;

só os tolos se metem em discussões.

4O preguiçoso não quer lavrar a terra na estação própria;

quando chega a época da colheita, não tem o que comer.

5Por mais fundo que se escondam no coração do ser humano os seus pensamentos,

um indivíduo com bom entendimento saberá tirá-los para fora.

6Toda a gente diz que sabe ser um amigo bondoso para os outros,

mas sê-lo-ão mesmo?

7O justo leva uma vida íntegra;

felizes serão os filhos da sua descendência.

8Um governante, quando tem de tomar decisões, pesa todas as informações,

distinguindo cuidadosamente a verdade e a falsidade.

9Quem poderá dizer:

“O meu coração é puro, estou sem pecado!”?

10O Senhor abomina diversos pesos e medidas;

diferentes critérios para aplicar a este ou àquele, conforme as conveniências.

11Até uma criança se revela pela sua maneira de agir;

através da sua conduta pode verificar-se se ela é pura e honesta.

12Saber ouvir e ver pode ser considerado um dom de Deus.

13Se te dás muito ao sono, acabarás por empobrecer;

mantém-te desperto e te fartarás de pão.

14“Isto não é grande coisa, tem pouco valor!”, diz o comprador ao discutir o preço;

mas depois do negócio feito vai-se embora a gabar-se da boa compra que fez.

15Ouro e joias é coisa de alto preço,

mas não se compara ao valor do bom senso e do conhecimento.

16Quem fica por fiador de alguém que não conhece

é como se estivesse já a dar-lhe até a própria roupa que tem.

17Há muita gente que até se sente feliz a mentir e a enganar os outros,

mas mais tarde isso sabe-lhes a um bolo cheio de areia.

18Os projetos que se fazem devem ser amadurecidos com reflexão;

não se vai à guerra sem se ter ponderado no que se faz.

19Nunca te abras com um linguareiro;

evita a gente que fala demais.

20Para quem amaldiçoa o pai ou a mãe,

a sua luz apagar-se-á no meio de densas trevas.

21Uma fortuna rapidamente obtida

não terá um final abençoado.

22Não digas: “Hei de vingar-me!”

Espera e o Senhor se encarregará do assunto.

23O Senhor repudia o uso de balanças falsificadas,

assim como diferentes formas de ajuizar, conforme as pessoas.

24O Senhor é quem dirige a nossa vida;

por isso, as pessoas não entendem o que lhes acontece.

25É perigoso uma pessoa fazer levianamente promessas a Deus

e só depois pensar no que disse.

26O rei sábio afasta de si os homens perversos

e faz passar sobre eles a roda, como se fossem palha.

27A consciência do homem é como uma lâmpada para o Senhor;

ilumina e desvenda tudo o que há de mais secreto no seu íntimo.

28A bondade e a fidelidade protegem o rei;

é com a bondade que ele mantém firme o seu governo.

29Se, por um lado, os jovens têm brio na sua força,

por outro, os velhos sentem-se honrados com os seus cabelos brancos.

30Um castigo que faz mesmo doer é remédio para a maldade;

os açoites tocam no mais íntimo do ser.