5 Mose 32 – AKCB & CARS

Akuapem Twi Contemporary Bible

5 Mose 32:1-52

1Monyɛ aso, mo ɔsoro na mɛkasa;

tie, wo asase, nsɛm a efi mʼanom.

2Ma me nkyerɛkyerɛ ntɔ sɛ osu;

na me nsɛm nsian sɛ obosu,

sɛ osu a ɛpete gu sare foforo so,

sɛ osu mmoroso wɔ afifide foforo so.

3Mɛbɔ Awurade din.

O, monkamfo yɛn Nyankopɔn kɛseyɛ!

4Ɔne Ɔbotan no, ne nnwuma so nni,

na nʼakwan nyinaa ye.

Onyankopɔn nokwafo a ɔnyɛ mfomso,

Ɔtreneeni ne ɔnokwafo ne no.

5Porɔwee adidi wɔn mu na wɔnyɛ ne mma;

wɔyɛ awo ntoatoaso akɔntɔnkyefo aniwufo.

6Saa ne ɔkwan a ɛsɛ sɛ mofa so tua Awurade ka ni ana,

mo nkwaseafo ne adwenharefo?

Ɛnyɛ ɔno ne mo Agya, mo yɛfo no?

Ɛnyɛ ɔno na ɔbɔɔ mo na ɔmaa mo nnyinaso?

7Monkae tete nna;

munnwen tete awo ntoatoaso no ho.

Mummisa mo agya na ɔbɛkyerɛ mo.

Mummisa mo mpanyimfo na wɔbɛkyerɛ mo ase.

8Bere a Ɔsorosoroni no maa amanaman no agyapade,

na ɔkyekyɛɛ adesamma nyinaa mu no,

ɔtotoo ahye maa nnipa no

sɛnea Israelmma no dodow te.

9Efisɛ Israelfo yɛ Awurade kyɛfa;

Yakob yɛ nʼagyapade wɔde maa no.

10Ohuu no wɔ sare asase so,

asase kesee a hwee nni so so.

Ɔde no sie hwɛɛ ne so;

ɔbɔɔ ne ho ban sɛ nʼaniwa kurutiayisi,

11sɛ ɔkɔre a ɔhwanyan ne berebuw mu

na ɔbɔ mfamfia fa ne mma ho,

na ɔtrɛw ne ntaban mu buma no,

soaa no kɔɔ no.

12Awurade nkutoo na ɔkyerɛɛ no kwan;

na ananafo nyame biara nka ne ho.

13Ɔma no nantew faa asase no nkoko so;

na ɔde mfuw so nnuaba bɔɔ no akɔnhama;

Ɔde ɔbotan mu wo

ne ngo a efi abohemaa mu,

14nyɛmmoa mu nufusu ne srade,

nguamma ne mmirekyi a wɔadɔ srade,

Basan adwennini a wɔpaw

ne atoko muhumuhu siesiee no.

Monom nsa papa a efi bobe mu.

15Yeshurun dɔɔ srade na onyaa ahoɔden;

aduan ma wɔyɛɛ duru, yɛɛ pemee.

Wɔtoo Onyankopɔn a ɔbɔɔ wɔn no asaworam;

wɔpoo wɔn Nkwagye Botan no.

16Wɔma ɔtwee ninkunu wɔ wɔn ananafo anyame no ho

na wɔde wɔn abosom a okyi no hyɛɛ no abufuw.

17Wɔbɔɔ afɔre maa atoro anyame a wɔnyɛ Onyankopɔn,

anyame a na wonnim wɔn,

anyame a wɔbaa nnansa yi ara,

anyame a na mo agyanom nsuro wɔn.

18Mopaa Ɔbotan a ɔyɛɛ mo agya no.

Mo werɛ fii Onyankopɔn a ɔwoo mo no.

19Awurade huu eyi na ɔpoo wɔn

efisɛ ne mmabarima ne ne mmabea hyɛɛ no abufuw.

20Ɔkae se, “Mede mʼanim behintaw wɔn

na wɔahu sɛnea wɔn awiei bɛyɛ

Efisɛ, wɔyɛ awo ntoatoaso akɔntɔnkyefo;

mma a wonni nokware.

21Wɔde nea ɛnyɛ Onyame ahyɛ me ninkutwe

na wɔde wɔn ahoni ahuhuw no ahyɛ me abufuw.

Mɛma wɔn ani abere nnipa a wɔnyɛ me nkurɔfo.

Mɛma ɔman a wonni ntease no ahyɛ wɔn abufuw.

22Efisɛ mʼabufuwhyew befita ogya mu,

nea ɛhyew kɔka awufo a wɔwɔ asase ase no.

Ɛbɛsɛe asase ne so nnɔbae

na ɛpaapae mmepɔw fapem.

23“Mɛhɔre amanehunu ahorow no siw wɔ wɔn so

na matow me bɛmma awowɔ wɔn.

24Mede ɔkɔm kɛse,

atiridiinini ne owuyare a ɛsɛe ade;

mɛsoma nkekammoa se aba wɔn so;

nhurutoa a wɔtow si wɔ mfutuma mu no ano bɔre.

25Afoa bɛma wɔahwere wɔn mma wɔ abɔnten so;

wɔn afi mu, ehu bɛtɔ wɔn so.

Mmerante ne mmabaa,

mmofra ne nkwakoraa ase bɛhyew.

26Mekae se mɛbɔ wɔn ahwete

na mapepa wɔn din afi nnipa adwene mu.

27Nanso misuroo ɔtamfo fɛwdi,

anyɛ a na ɔtamfo ante ase aka se,

‘Yɛn nsa adi nkonim;

Ɛnyɛ Awurade na ɔyɛɛ eyinom nyinaa.’ ”

28Israel yɛ ɔman a wonni adwene.

Obi nni wɔn mu a ɔwɔ nhumu.

29Sɛ anka wɔyɛ anyansafo na wɔbɛte eyi ase,

na wɔahu nea wɔn awiei bɛyɛ ɛ!

30Ɛbɛyɛ dɛn na onipa baako ataa nnipa apem,

na baanu bɛma mpem du aguan,

gye sɛ wɔn Botan atɔn wɔn

gye sɛ Awurade ayi wɔn ama.

31Efisɛ wɔn botan nte sɛ yɛn Botan,

sɛnea yɛn atamfo mpo gye to mu no.

32Wɔn bobe fi Sodom bobe mu

na efi Gomora mfuw mu.

Awuduru ahyɛ wɔn bobe aba mma,

na bɔnwoma ahyɛ wɔn kasiaw amaama.

33Wɔn bobesa yɛ awɔ ano bɔre;

aprammiri ano bɔrewerɛmfo.

34“So menkoraa eyi mmoroso,

na mensɔw ano wɔ mʼademude mu ana

35Mɛtɔ were; metua so ka.

Wɔn nan bɛwatiri bere a ɛsɛ mu;

wɔn atoyerɛnkyɛm no abɛn

na wɔn sɛe taa wɔn.”

36Awurade bebu ne nkurɔfo atɛn

na wasesa nʼadwene wɔ ne nkoa ho,

bere a wahu sɛ wɔn ahoɔden asa,

na ɛnkaa obiara, akoa anaa ɔdehye.

37Obebisa se, “Afei wɔn anyame no wɔ he,

ɔbotan a wɔde yɛɛ wɔn guankɔbea,

38anyame a wodii wɔn afɔrebɔde mu srade

na wɔnom wɔn ɔnom afɔrebɔ mu nsa no?

Ma wɔnsɔre mmɛboa mo!

Ma womegye mo!

39“Afei, munhu sɛ, me ara me ne no!

Onyame biara nni hɔ sɛ me!

Me na mikum na mema nkwa:

Me na mipira, na mɛkyekye,

na obi rentumi nnye mfi me nsam.

40Mema me nsa so kyerɛ ɔsoro de nidi sua sɛ:

Sɛ mete ase daa yi,

41sɛ mesew me afoa a ɛpa yerɛwyerɛw no

na mifi atemmu mu so mu kuaw a,

mɛtɔ mʼatamfo so were

na matua wɔn a wokyi me ka.

42Mɛma me bɛmma anom mogya abow,

na mʼafoa adi ɔhonam,

atɔfo ne nnommumfo mogya,

atamfo ntuanofo no ti.”

43Mo aman, mo ne ne nkurɔfo nni ahurusi,

efisɛ ɔbɛtɔ ne nkoa mogya so were;

ɔbɛtɔ were wɔ nʼatamfo so

na wapata ama nʼasase ne ne nkurɔfo.

44Mose ne Nun babarima Hosea ba bɛkaa dwom yi mu nsɛm nyinaa kyerɛɛ nnipa no. 45Mose woroo saa dwom no mu nsɛm no kyerɛɛ Israelfo no wiee no, 46ɔka kaa ho se, “Momfa nsɛm a maka akyerɛ mo no nyinaa nsie mo koma mu. Monka nkyerɛ mo mma nso, sɛnea ɛbɛyɛ a wobedi saa mmara yi mu nsɛm nyinaa so pɛpɛɛpɛ. 47Saa nkyerɛkyerɛ yi nyɛ nsɛm bi a wɔde rema mo kwa, ɛyɛ mo nkwa! Sɛ mudi so a, mubenyin akyɛ wɔ asase a moretwa Asubɔnten Yordan akɔfa no so.”

Mose Wu

48Da no ara, Awurade ka kyerɛɛ Mose se, 49“Kɔ Moab, kɔ mmepɔw a ɛwɔ asu no apuei no so, na foro Nebo bepɔw a ɛne Yeriko di nhwɛanim no. To wʼani hwɛ Kanaan asase no, asase a mede rema Israelfo sɛ wɔn agyapade no. 50Bepɔw a woaforo no so hɔ na wobɛkɔ akɔka wʼagyanom ho, sɛnea wo nua Aaron wuu wɔ Hor bepɔw so kɔkaa nʼagyanom ho no. 51Efisɛ mo baanu dii me huammɔ wɔ Israelfo mu wɔ Meriba ne Kades asu ho wɔ Sin sare so. Moanni me kronkronyɛ ho adanse ankyerɛ Israelfo no wɔ hɔ. 52Ɛno nti, mubehu asase no afi akyiri, nanso morenkɔ asase a mede rema Israelfo no so.”

Священное Писание

Второзаконие 32:1-52

1«Внимайте, небеса, я буду говорить;

слушай, земля, слова моих уст.

2Пусть польётся моё учение, словно дождь,

пусть сойдут мои слова, как роса,

словно ливень на зелень,

как дождь на побеги.

3Имя Вечного провозглашу,

славьте величие нашего Бога!

4Он – скала, Его дела совершенны,

все Его пути праведны.

Верен Всевышний, не творящий неправды,

Он праведен и честен.

5Перед Ним они развратились,

и не дети они Ему,

но род упрямый и извращённый,

к своему стыду.

6Так ли воздаёте вы Вечному,

народ безрассудный и глупый?

Разве Он не Отец, не Творец твой,

Тот, Кто создал, основал тебя?

7Вспомни древние дни;

подумай об ушедших поколениях.

Спроси своего отца, и он скажет тебе,

своих старейшин, и они объяснят тебе:

8когда Высочайший давал народам их наследие,

когда Он разделил весь человеческий род,

Он поставил пределы народов

по числу сынов Исраила32:8 Или: «сынов Всевышнего»..

9Ведь доля Вечного – народ Исраила,

потомки Якуба – наследственный удел Его.

10В пустынной земле Он его нашёл,

в степи печальной и дикой.

Ограждал его, пёкся о нём;

хранил его, как зеницу Своего ока.

11Как орёл защищает своё гнездо32:11 Или: «учит своих птенцов летать».

и парит над своими птенцами,

простирает свои крылья, берёт птенцов

и несёт на своих перьях,

12так Вечный один его вёл;

чужого бога не было с Ним.

13Он вознёс его на высоты земли

и питал плодами полей.

Он кормил его мёдом из сот,

что в скалистых расщелинах,

и маслом из оливкового дерева,

что растёт на каменистой почве,

14творогом и молоком от стада и отары

и упитанными ягнятами и козлами,

лучшими баранами Башана

и отборной пшеницей.

Ты пил вино, кровь винограда.

15Исраил32:15 Букв.: «Иешурун» – это слово переводится как «праведный» и является другим, поэтическим именем Исраила. То же в 33:5, 26. растолстел и стал упрям;

растолстел, обрюзг и разжирел.

Он оставил Всевышнего, Который создал его,

и отверг Скалу своего спасения.

16Они возбудили в Нём ревность чужими богами

и разгневали Его мерзкими идолами.

17Они приносили жертвы демонам, а не Всевышнему –

богам, которых не знали,

богам, появившимся недавно,

богам, которых ваши предки не боялись.

18Вы покинули Скалу, родившую вас;

вы забыли Всевышнего, создавшего вас.

19Вечный увидел это и отверг их,

так как разгневался на Своих сыновей и дочерей.

20„Я скрою от них Своё лицо, – сказал Он, –

и увижу, каков будет их конец;

потому что они – извращённый род,

неверные дети.

21Они пробудили во Мне ревность тем, что не Бог,

и разгневали Меня ничтожными идолами.

Я пробужу в них ревность теми, кто не Мой народ;

Я разгневаю их невежественными язычниками;

22потому что от Моего гнева запылал огонь,

что жжёт до дна мира мёртвых.

Он пожрёт землю и её урожаи

и подожжёт основания гор.

23Я соберу на них беды,

выпущу в них свои стрелы.

24Я пошлю на них опустошительный голод,

истребляющий мор и смертельную заразу;

Я пошлю на них хищных зверей,

ядовитых змей, что ползают в прахе.

25На улицах меч лишит их детей,

в их домах будет царить ужас.

Будут гибнуть юноши и девушки,

младенцы и седовласые старики.

26Я сказал бы: рассею их

и изглажу их память из человеческого рода,

27если бы не опасался насмешек врагов,

чтобы противники не возомнили

и не сказали: «Нашей руки торжество;

не Вечный совершил всё это»“.

28Это народ, потерявший рассудок,

нет у них разума.

29О, если бы они были мудры,

то понимали бы это

и уразумели, какой их ждёт конец!

30Как мог бы один человек преследовать тысячу

или двое обратить в бегство десять тысяч,

если бы их Скала не отступилась от них,

если бы Вечный их не выдал?

31Ведь скала врагов не такова, как наша Скала:

даже наши враги сами признают это.

32Их виноград с лозы Содома

и с полей Гоморры.

Их плоды полны яда,

а их гроздья – горечи.

33Их вино – яд змей,

смертельный яд кобр.

34„Я сокрыл злые дела их врагов, – говорит Вечный, –

и запечатал их в своих кладовых.

35Предоставьте месть Мне, Я воздам.

Придёт время, поскользнутся ноги врага;

день их бедствия близок,

и участь их поспешает“.

36Вечный будет судить Свой народ

и пожалеет Своих рабов,

когда увидит, что исчезла их сила

и не осталось никого: ни раба, ни свободного.

37И скажет Он: „Где же их боги,

та скала, за которой они укрывались?

38Боги, которые ели жир их жертв,

пили вино их жертвенных возлияний?

Пусть восстанут, чтобы помочь вам!

Пусть дадут вам покров!

39Смотрите же ныне, что только Я Бог32:39 Букв.: «Я, Я есть Он».,

и нет Бога, кроме Меня.

Я умерщвляю и оживляю,

Я ранил, и Я исцелю,

и никто не может избавить от Моей руки.

40Я поднимаю руку к небу и объявляю:

Верно, как и то, что Я живу вовеки, –

41когда отточу Свой сияющий меч

и рука Моя примет его для суда,

Я отомщу Моим противникам

и воздам тем, кто Меня ненавидит.

42Я напою Мои стрелы кровью,

а Мой меч будет пожирать плоть,

кровь павших и пленных,

головы вражеских вождей“.

43Радуйтесь, народы, вместе с Его народом32:43 Или: «Обрадуйте Его народ, о народы». В некоторых рукописях: «Радуйтесь, небеса, вместе с Ним; пусть все ангелы Всевышнего поклонятся Ему! Радуйтесь, народы, вместе с Его народом; пусть посланники Всевышнего возвещают о Его могуществе!»,

потому что Он отомстит за кровь Своих рабов;

отомстит Он Своим врагам,

очистит Свою землю и Свой народ».

44Муса пришёл с Иешуа, сыном Нуна, и произнёс народу все слова этой песни. 45Сказав эти слова всему Исраилу, Муса 46добавил:

– Примите к сердцу все слова, которые я торжественно возвестил вам сегодня, чтобы вы велели своим детям прилежно слушаться всех слов этого Закона. 47Для вас это не пустые слова, в них – ваша жизнь. Они дадут вам долго жить на земле, в которую вы переходите за Иордан, чтобы овладеть ею.

48В тот же день Вечный сказал Мусе:

49– Поднимись на горную цепь Аварим, на гору Нево в Моаве, напротив Иерихона, и осмотри Ханаан, землю, которую Я отдаю во владение исраильтянам. 50На этой горе, на которую ты поднимешься, ты умрёшь и присоединишься к своему народу так же, как твой брат Харун умер на горе Ор и присоединился к своему народу. 51Это случится из-за того, что вы оба изменили Мне у вод Меривы-Кадеша, в пустыне Цин, на глазах у исраильтян, и из-за того, что вы не отстаивали Мою святость среди них32:51 См. Чис. 20:1-13.. 52Поэтому ты увидишь землю, которую Я даю народу Исраила, только на расстоянии – ты не войдёшь в неё.