สวนองุ่นของนาโบท
1ต่อมามีเหตุการณ์เกี่ยวข้องกับสวนองุ่นของนาโบทชาวยิสเรเอล สวนองุ่นนี้อยู่ในยิสเรเอล ใกล้กับวังของกษัตริย์อาหับแห่งสะมาเรีย 2อาหับตรัสกับนาโบทว่า “จงยกสวนองุ่นของเจ้าให้เราใช้เป็นสวนผักเพราะอยู่ใกล้วังเรา เราจะขอแลกด้วยสวนองุ่นที่ดียิ่งกว่านี้ หรือถ้าเจ้าอยากได้เป็นเงิน เราก็จะจ่ายให้เต็มราคา”
3แต่นาโบททูลว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงห้ามไม่ให้ข้าพระองค์ยกมรดกตกทอดจากบรรพบุรุษถวายแด่ฝ่าพระบาท”
4ดังนั้นอาหับจึงเสด็จกลับวังด้วยความกริ้วและขุ่นเคืองพระทัยที่นาโบทชาวยิสเรเอลทูลว่า “ข้าพระบาทจะไม่ถวายมรดกของบรรพบุรุษให้ฝ่าพระบาท” อาหับทรงทอดพระกายลงบนพระแท่น และหันพระพักตร์เข้าข้างฝาไม่ยอมเสวย
5พระนางเยเซเบลมเหสีของพระองค์เข้ามาทูลถามว่า “ทำไมฝ่าพระบาทจึงขุ่นเคืองพระทัยอย่างนี้? เหตุใดไม่ยอมเสวย?”
6อาหับตรัสตอบว่า “เพราะเราได้กล่าวกับนาโบทคนยิสเรเอลว่า ‘จงขายสวนองุ่นของเจ้าให้เรา หรือถ้าเจ้าพอใจ เราจะแลกสวนองุ่นของเจ้ากับอีกที่หนึ่ง’ แต่เขากล่าวว่า ‘ข้าพระบาทจะไม่ถวายสวนองุ่นของข้าพระบาทแก่ฝ่าพระบาท’ ”
7มเหสีเยเซเบลตรัสว่า “ฝ่าพระบาททรงเป็นกษัตริย์แห่งอิสราเอลไม่ใช่หรือ? เสด็จขึ้นมาเสวยเถิด อย่ากังวลพระทัยในเรื่องนั้นเลย หม่อมฉันจะจัดการเอาสวนองุ่นของนาโบทแห่งยิสเรเอลมาถวาย”
8แล้วพระนางจึงร่างสาส์นลงพระนามอาหับ ประทับตราของพระองค์ แล้วส่งไปยังผู้อาวุโสและขุนนางที่อาศัยอยู่ในเมืองเดียวกับนาโบท 9สาส์นนั้นมีใจความว่า
“จงประกาศวันถืออดอาหาร แล้วให้นาโบทนั่งในที่สูงเด่นท่ามกลางประชาชน 10หาอันธพาลสองคนมานั่งตรงข้าม และปรักปรำนาโบทว่าเขาแช่งด่าพระเจ้าและกษัตริย์ แล้วเอาตัวนาโบทออกไปและเอาหินขว้างให้ตาย”
11บรรดาผู้อาวุโสและขุนนางที่อาศัยในเมืองเดียวกับนาโบทจึงทำตามที่เยเซเบลตรัสสั่งมาในสาส์นนั้น 12พวกเขาประกาศให้ถืออดอาหาร และให้นาโบทนั่งอยู่ในที่โดดเด่นกลางที่ประชุม 13จากนั้นมีอันธพาลสองคนมานั่งตรงกันข้ามและกล่าวหานาโบทต่อหน้าประชาชนว่า “นาโบทได้แช่งด่าพระเจ้าและแช่งด่ากษัตริย์” พวกเขาจึงลากตัวนาโบทออกไปนอกเมืองและเอาหินขว้างเขาจนตาย 14แล้วพวกเขาก็ส่งรายงานไปทูลพระนางเยเซเบลว่า “นาโบทถูกหินขว้างตายแล้ว”
15ทันทีที่เยเซเบลทราบว่านาโบทถูกหินขว้างตายแล้วก็ทูลอาหับว่า “ขอทรงลุกขึ้นไปยึดครองสวนองุ่นของนาโบทชาวยิสเรเอลที่เขาไม่ยอมขายให้ฝ่าพระบาท เขาสิ้นชีวิตแล้ว” 16เมื่ออาหับทรงได้ยินว่านาโบทตายแล้วก็ทรงลุกขึ้น และเสด็จไปยึดครองสวนองุ่นของนาโบท
17แล้วพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงเอลียาห์ชาวทิชบีว่า 18“จงไปพบกษัตริย์อาหับแห่งอิสราเอล ผู้ปกครองอยู่ในสะมาเรีย ขณะนี้เขาอยู่ที่สวนองุ่นของนาโบทซึ่งเขายึดมา 19จงบอกเขาว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า เจ้าฆ่าคนชิงเอาทรัพย์สินของเขามาหรือ?’ แล้วบอกเขาว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า สุนัขจะเลียเลือดของเจ้าเองในที่ซึ่งสุนัขได้เลียเลือดของนาโบท!’ ”
20อาหับตรัสกับเอลียาห์ว่า “โอ ศัตรูของเรา เจ้าพบเราเข้าอีกแล้วสิ!”
เอลียาห์ทูลตอบว่า “ข้าพเจ้ามาพบท่าน เพราะท่านได้ขายตัวเองให้กับการทำสิ่งที่ชั่วในสายพระเนตรขององค์พระผู้เป็นเจ้า 21พระองค์จึงตรัสว่า ‘เราเองจะนำภัยพิบัติมาถึงเจ้า จะไม่ให้มีผู้ชายในวงศ์วานของเจ้าทั้งที่เป็นทาสและเป็นไทในอิสราเอลเหลือชีวิตรอดแม้แต่คนเดียว 22เราจะทำแก่วงศ์วานของเจ้าเหมือนที่ทำแก่วงศ์วานของเยโรโบอัมบุตรเนบัทและวงศ์วานของบาอาชาบุตรอาหิยาห์ เพราะเจ้ายั่วยุให้เราโกรธและชักนำให้อิสราเอลทำบาป’
23“และองค์พระผู้เป็นเจ้ายังตรัสเกี่ยวกับพระนางเยเซเบลว่า ‘สุนัขจะกัดกินเยเซเบลข้างกำแพงของ21:23 สำเนาต้นฉบับภาษาฮีบรูบางสำเนา และฉบับ Vulg. และ Syr. ว่าบนที่ดินผืนนั้นที่(ดู2พกษ.9:26) ยิสเรเอล’
24“คนในตระกูลของอาหับที่ตายในเมืองจะถูกสุนัขกัดกิน ส่วนผู้ที่ตายในท้องทุ่งจะถูกนกจิกกิน”
25(ไม่เคยมีใครเหมือนอาหับผู้ขายตัวเองให้กับการทำสิ่งที่ชั่วในสายพระเนตรขององค์พระผู้เป็นเจ้า ตามการชักนำของมเหสีเยเซเบล 26อาหับทำบาปที่ร้ายแรงที่สุด โดยหันไปติดตามรูปเคารพต่างๆ ตามอย่างชาวอาโมไรต์ซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงขับไล่ออกไปให้พ้นหน้าชนอิสราเอล)
27เมื่ออาหับได้สดับฟังถ้อยคำเหล่านี้ ก็ทรงฉีกฉลองพระองค์ สวมผ้ากระสอบ อดพระกระยาหาร บรรทมในชุดนั้น และทรงสำรวมพระองค์
28จึงมีพระดำรัสจากองค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงเอลียาห์ชาวทิชบีว่า 29“เจ้าเห็นหรือไม่ว่าอาหับได้ถ่อมใจลงต่อหน้าเรา? เพราะเขาถ่อมใจลง เราจะไม่ให้เกิดภัยพิบัตินี้ในชั่วชีวิตของเขา แต่จะให้เกิดแก่วงศ์วานของเขาในสมัยลูกของเขา”
Виноградник Навота
1Через некоторое время произошли следующие события. У Навота из Изрееля был в Изрееле, рядом с дворцом Ахава, царя Самарии, виноградник. 2Ахав сказал Навоту:
– Отдай мне твой виноградник под огород, ведь он расположен вблизи моего дворца. В обмен я дам тебе виноградник еще лучше или, если хочешь, заплачу тебе его цену.
3Но Навот ответил:
– Не приведи Господь, чтобы я отдал наследие моих отцов.
4Ахав пошел домой мрачный и разгневанный, потому что Навот из Изрееля сказал: «Я не отдам тебе наследия моих отцов». Он лег в постель, отвернулся и отказывался есть. 5Его жена Иезавель вошла к нему и спросила:
– Почему ты такой мрачный? Почему ты не ешь?
6Он ответил ей:
– Потому что я сказал Навоту из Изрееля: «Продай мне виноградник, или, если хочешь, я дам тебе вместо него другой». А он сказал: «Я не отдам тебе виноградник».
7Его жена Иезавель сказала:
– Разве ты поступаешь как царь Израиля? Встань и поешь! Ободрись, я добуду тебе виноградник Навота из Изрееля.
8Она написала письма от лица Ахава, скрепила их его печатью и разослала старейшинам и знатным людям, жившим в городе Навота. 9В этих письмах она написала:
«Объявите день поста и усадите Навота на почетное место среди народа. 10Но напротив него посадите двух негодяев, и пусть они произнесут свидетельство, что он оскорбил и Бога, и царя21:10 См. Лев. 24:16; Втор. 17:6-7.. После этого выведите его и забейте камнями до смерти».
11Старейшины со знатными людьми, которые жили в городе Навота, сделали так, как приказала им в письмах Иезавель. 12Они объявили пост и усадили Навота на почетное место среди народа. 13Затем пришли два негодяя, сели напротив него и обвинили Навота перед народом:
– Навот оскорблял и Бога, и царя.
После этого его вывели за город и забили камнями. 14Потом они послали известить Иезавель:
– Навота забили камнями, и он умер.
15Как только Иезавель услышала о том, что Навота забили камнями, она сказала Ахаву:
– Вставай и бери себе виноградник Навота из Изрееля, который он отказался продать тебе. Его больше нет в живых, он мертв.
16Когда Ахав услышал, что Навот мертв, он встал и пошел, чтобы взять себе виноградник Навота.
Пророчество Илии против Ахава и Иезевели
17И к Илии из Тишбы было слово Господа:
18– Иди навстречу Ахаву, царю Израиля, который правит в Самарии. Он сейчас в винограднике Навота, куда он пришел, чтобы завладеть им. 19Скажи ему: Так говорит Господь: «Ты убил человека, а теперь еще захватываешь его имущество?» Потом скажи ему: Так говорит Господь: «Там, где псы лизали кровь Навота, псы будут лизать и твою кровь!»21:19 Об исполнении этого пророчества см. 22:29-38; 4 Цар. 9:24-26.
20Ахав сказал Илии:
– Итак, ты нашел меня, мой враг!
– Нашел, – ответил он, – потому что ты решил творить зло в глазах Господа. 21Так говорит Господь: «Я наведу на тебя беду. Я истреблю твоих потомков и искореню у Ахава всякого человека мужского пола – и раба, и свободного. 22Я уподоблю твой дом дому Иеровоама, сына Навата, и дому Бааши, сына Ахии, потому что ты вызвал Мой гнев и склонил Израиль к греху»21:22 См. 14:10-11; 16:3-4.. 23Также и о Иезавели Господь говорит: «Псы сожрут Иезавель у стены Изрееля». 24Тех из принадлежащих Ахаву, кто умрет в городе, сожрут псы, а тех, кто умрет у него в поле, склюют птицы21:23-24 Об исполнении этих пророчеств см. 4 Цар. 9:24-26, 30-37; 10:1-11, 17..
25(Не было еще подобного Ахаву, который решил делать зло в глазах Господа, подстрекаемый своей женой Иезавелью. 26Он поступал крайне омерзительно, поклоняясь идолам, подобно аморреям, которых Господь прогнал от израильтян.)
27Когда Ахав услышал эти слова, он разорвал на себе одежды, надел рубище и постился. Он спал на рубище и ходил мрачный.
28К Илии из Тишбы было слово Господа:
29– Ты видел, как Ахав смирился передо Мной? Из-за того, что он смирился передо Мной, Я не наведу беду при его жизни, но наведу ее на его дом при жизни его сына.
