1“มีเหมืองเงิน
และแหล่งถลุงทองคำ
2แร่เหล็กได้มาจากพื้นดิน
และทองแดงถลุงมาจากสินแร่
3มนุษย์ไล่ความมืดออกไป
ค้นหาแหล่งแร่ที่ลึกลับที่สุด
ในความมืดทึบ
4เขาขุดปล่องในที่ห่างไกลจากถิ่นที่ผู้คนอาศัย
ในที่ซึ่งเท้าของมนุษย์ไม่ได้เหยียบย่างเข้าไป
เขาไต่เชือกและแกว่งตัวไปมาในที่ห่างไกลจากผู้คน
5แผ่นดินโลกเป็นแหล่งอาหาร
แต่เบื้องล่างหลอมตัวราวกับถูกไฟเผา
6แก้วไพฑูรย์มาจากหินของมัน
และที่นั่นก็มีผงทองคำ
7ไม่มีนกล่าเหยื่อตัวใดรู้เส้นทางที่ซ่อนอยู่นั้น
ไม่มีตาของเหยี่ยวตัวใดสังเกตเห็น
8สัตว์ป่าที่สง่างามไม่ย่างกรายไปที่นั่น
ไม่มีราชสีห์ตัวใดผ่านไปที่นั่น
9มือมนุษย์ทำลายหินที่แข็งแกร่ง
และทลายภูเขาลงถึงราก
10เขาขุดอุโมงค์ทะลุหินผา
และตาของเขามองเห็นของมีค่าในนั้น
11เขาเสาะหา28:11 ภาษาฮีบรูว่าเขาทำเขื่อนกั้นต้นน้ำลำธาร
และนำสิ่งที่ซ่อนเร้นมาสู่ความสว่าง
12“แต่จะพบสติปัญญาได้จากที่ไหน?
ความเข้าใจอยู่ที่ไหน?
13มนุษย์ไม่เข้าใจถึงคุณค่าของสติปัญญา
หาไม่พบในดินแดนของผู้มีชีวิต
14ห้วงลึกกล่าวว่า ‘มันไม่ได้อยู่ในนี้’
ทะเลกล่าวว่า ‘มันไม่ได้อยู่ที่นี่’
15เราไม่สามารถซื้อปัญญาด้วยทองเนื้อดีที่สุด
หรือตีราคาเป็นเงิน
16หรือแลกซื้อด้วยทองคำแห่งเมืองโอฟีร์
หรือด้วยโกเมนล้ำค่าหรือไพฑูรย์
17ไม่ว่าทองคำหรือแก้วมณีก็ไม่อาจเทียบปัญญาได้
อีกทั้งเพชรพลอยหรือเครื่องทองก็ไม่อาจแลกได้
18หินปะการังและแก้วผลึกยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึง
ค่าของสติปัญญาสูงกว่าทับทิม
19บุษราคัมแห่งเอธิโอเปียไม่อาจเทียบเคียง
แม้แต่ทองคำบริสุทธิ์ก็ไม่อาจแลกซื้อได้
20“ถ้าเช่นนั้นสติปัญญามาจากที่ไหน?
ความเข้าใจอยู่ที่ไหน?
21มันถูกซ่อนจากสายตาของทุกชีวิต
และถูกปิดบังไว้จากนกในอากาศ
22หายนะและความตายกล่าวว่า
‘เราเพียงแต่ได้ยินข่าวเล่าลือมา’
23พระเจ้าทรงเข้าใจหนทางสู่สติปัญญา
และพระองค์เพียงผู้เดียวทรงทราบว่ามันอยู่ที่ไหน
24เพราะพระองค์ทรงแลเห็นถึงสุดปลายแผ่นดินโลก
เห็นทุกสิ่งภายใต้ฟ้าสวรรค์
25เมื่อพระเจ้าทรงกำหนดแรงลม
และชั่งตวงห้วงน้ำ
26เมื่อทรงตั้งกฎเกณฑ์ของสายฝน
และจัดทางให้แก่พายุฟ้าคำรน
27แล้วพระองค์ทรงทอดพระเนตรสติปัญญาและทรงประเมินค่า
พระองค์ทรงยืนยันและทดสอบ
28และพระองค์ตรัสแก่มนุษย์ว่า
‘ความยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าคือสติปัญญา
การหลีกหนีจากความชั่วคือความเข้าใจ’ ”
1“የብር ማዕድን የሚወጣበት፣
ወርቅም የሚነጠርበት ስፍራ አለ።
2ብረት ከመሬት ውስጥ ይገኛል፤
መዳብም ከማዕድን ድንጋይ ቀልጦ ይወጣል።
3ሰው፣ እስከ ጨለማ መጨረሻ ይዘልቃል፤
ከድቅድቅ ጨለማ የማዕድን ድንጋይ ለማግኘት፣
እስከ ውስጠኛው ዋሻ ገብቶ ይፈልጋል።
4የሰው እግር ረግጦት በማያውቅበት ስፍራ፣
ከሰዎች መኖሪያ ርቆ መውረጃ ጕድጓድ ይቈፍራል፤
ሰው በሌለበት ቦታ ይንጠላጠላል፤ ይወዛወዛል።
5ከላይዋ ምግብን የምታስገኝ ምድር፣
ከታች በእሳት እንደሚሆን ትለዋወጣለች።
6ሰንፔር28፥6 በዚህና በ16 ላይ፣ ላፒስ ላዙሊ ከዐለቷ ይወጣል፤
ከዐፈሯም የወርቅ አንኳር ይገኛል።
7ያን መንገድ ጭልፊት አያውቀውም፤
የአሞራም ዐይን አላየውም፣
8ኵሩ አራዊት አልረገጡትም፤
አንበሳም በዚያ አላለፈም።
9ሰው እጁን በቡላድ ድንጋይ ላይ ያነሣል፤
ተራሮችንም ከሥር ይገለብጣል።
10በድንጋይ ውስጥ መተላለፊያ ያበጃል፤
ዐይኖቹም የከበሩ ነገሮችን ሁሉ ያያሉ።
11የወንዞችን ምንጭ ይበረብራል፤28፥11 የሰብዓ ሊቃናት ትርጕምና ቩልጌት ከዚህ ጋር ይስማማል፤ ዕብራይስጡ ግን ይገድባል ይላል።
የተሰወረውንም ነገር ወደ ብርሃን ያወጣል።
12“ነገር ግን ጥበብ ከወዴት ትገኛለች?
ማስተዋልስ መኖሪያዋ የት ነው?
13ሰው ዋጋዋን አያውቅም፤
በሕያዋንም ምድር አትገኝም።
14ውቅያኖስ፣ ‘በእኔ ውስጥ የለችም’ ይላል፤
ባሕርም፣ ‘በእኔ ዘንድ አይደለችም’ ይላል።
15ንጹሕ ወርቅ ሊገዛት አይችልም፤
ዋጋዋም በብር አይመዘንም።
16በኦፊር ወርቅ፣
በከበረም መረግድና በሰንፔር አትገመትም።
17ወርቅም ብርሌም አይወዳደሯትም፤
በወርቅ ጌጥም አትለወጥም።
18ዛጐልና አልማዝ ከቍጥር አይገቡም፤
የጥበብ ዋጋ ከቀይ ዕንቍም ይበልጣል።
19የኢትዮጵያ ቶጳዝዮን ሊስተካከላት አይችልም፤
ዋጋዋም በንጹሕ ወርቅ አይተመንም።
20“ታዲያ፣ ጥበብ ከወዴት ትመጣለች?
ማስተዋልስ የት ትገኛለች?
21ከሕያዋን ፍጥረታት ዐይን ሁሉ ተሰውራለች፤
ከሰማይ ወፎችም ተሸሽጋለች።
22ጥፋትና28፥22 ዕብራይስጡ፣ አባዶን ይላል። ሞት፣
‘ወሬዋን ብቻ ሰማን’ ይላሉ።
23ወደ እርሷ የሚወስደውን መንገድ የሚረዳ፣
መኖሪያዋንም የሚያውቅ እግዚአብሔር ብቻ ነው፤
24እርሱ የምድርን ዳርቻ ይመለከታልና፤
ከሰማይ በታች ያለውንም ሁሉ ያያል።
25ለነፋስ ኀይልን በሰጠ ጊዜ፣
የውሆችን መጠን በለካ ጊዜ፣
26ለዝናብ ሥርዐትን፣
ለነጐድጓድም መንገድን ባበጀ ጊዜ፣
27በዚያን ጊዜ ጥበብን ተመለከታት፤ ገመገማትም፤
አጸናት፤ መረመራትም።
28ከዚያም ሰውን፣
‘እግዚአብሔርን መፍራት ጥበብ ነው፤
ከክፋትም መራቅ ማስተዋል ነው’ አለው።”
