เอลีฟัส
1แล้วเอลีฟัสชาวเทมานตอบว่า
2“มนุษย์จะมีประโยชน์อันใดสำหรับพระเจ้าได้?
แม้แต่คนเฉลียวฉลาดก็จะเป็นประโยชน์อะไรสำหรับพระองค์ได้?
3หากท่านชอบธรรม นั่นจะทำให้องค์ทรงฤทธิ์พอพระทัยตรงไหน?
หากท่านดีพร้อม จะมีประโยชน์อันใดสำหรับพระองค์?
4“เพราะคุณธรรมของท่านหรือ
พระองค์จึงทรงตำหนิและตั้งข้อหาท่าน?
5ไม่ใช่เพราะท่านชั่วร้ายมากหรือ?
ไม่ใช่เพราะบาปที่ไม่สิ้นสุดของท่านหรือ?
6ท่านได้เรียกร้องของค้ำประกันจากพี่น้องโดยไม่มีเหตุผล
ท่านทำให้ผู้คนหมดเนื้อหมดตัว
7ท่านไม่ได้ให้น้ำแก่ผู้อิดโรย
และไม่แบ่งปันอาหารแก่ผู้หิวโหย
8แม้ว่าท่านจะมีอิทธิพล เป็นเจ้าของที่ดิน
มีคนนับหน้าถือตาและอาศัยในที่แห่งนั้น
9ท่านขับไล่ไสส่งแม่ม่ายออกไปมือเปล่า
และริดรอนกำลังของลูกกำพร้าพ่อ
10ด้วยเหตุนี้กับดักหลุมพรางจึงอยู่รายรอบท่าน
หายนะฉับพลันทำให้ท่านขวัญหนีดีฝ่อ
11ความมืดมนจึงทำให้ท่านมองไม่เห็น
และกระแสน้ำท่วมมิดท่าน
12“พระเจ้าไม่ได้ประทับที่เบื้องสูงแห่งฟ้าสวรรค์หรือ?
ดูเถิดว่าหมู่ดาวเบื้องบนอยู่สูงเพียงใด?
13ถึงกระนั้นท่านก็กล่าวว่า ‘พระเจ้ารู้อะไร?
พระองค์จะสามารถพิพากษาผ่านความมืดทึบนี้ได้หรือ?
14เพราะเมฆหนาทึบบังพระองค์ไว้
เมื่อพระองค์เสด็จไปมาเหนือฟ้ากว้าง พระองค์จึงไม่ทรงเห็นเรา’
15ท่านจะเดินบนทางสายเก่า
ที่คนชั่วได้เดินย่ำมานั้นหรือ?
16พวกเขาถูกคร่าไปก่อนกำหนด
รากฐานของเขาถูกน้ำท่วมกวาดล้างไป
17เขาพูดกับพระเจ้าว่า ‘อย่ามายุ่งกับเรา!
องค์ทรงฤทธิ์จะทำอะไรเราได้?’
18แต่พระเจ้านี่แหละทำให้บ้านของเขามีแต่ของดีๆ
ฉะนั้นข้าจึงไม่ใส่ใจคำแนะนำของคนชั่วร้าย
19“บรรดาคนชอบธรรมเห็นความย่อยยับของพวกเขาแล้วก็ชื่นชมยินดี
ผู้บริสุทธิ์เย้ยหยันพวกเขาว่า
20‘แน่นอนว่าศัตรูของเราย่อมถูกทำลายล้าง
และไฟเผาผลาญทรัพย์สมบัติของพวกเขา’
21“ยอมจำนนต่อพระเจ้าเถิด คืนดีกับพระองค์
แล้วความเจริญรุ่งเรืองจะมาถึงท่าน
22จงน้อมรับคำสั่งสอนจากพระโอษฐ์ของพระองค์
และเก็บพระวจนะของพระองค์ไว้ในดวงใจของท่าน
23หากท่านกลับมาหาองค์ทรงฤทธิ์ ท่านก็จะกลับสู่ความปกติสุข
หากท่านขจัดความชั่วร้ายให้ห่างไกลจากเรือนของท่าน
24หากท่านละทิ้งแร่ทองคำของท่านไว้ในธุลีดิน
และโยนทองแห่งโอฟีร์ของท่านทิ้งหุบเหวไป
25เมื่อนั้นองค์ทรงฤทธิ์เองจะทรงเป็นทองของท่าน
เป็นเงินเนื้อดีของท่าน
26แน่นอนว่าท่านจะชื่นชมยินดีในองค์ทรงฤทธิ์
และเงยหน้าขึ้นหาพระเจ้า
27ท่านจะอธิษฐานต่อพระเจ้า และพระองค์จะทรงฟังท่าน
แล้วท่านจะทำตามที่ถวายปฏิญาณไว้
28สิ่งที่ท่านตัดสินใจจะสัมฤทธิ์ผล
และแสงสว่างจะส่องทางให้ท่าน
29เมื่อมีคนถูกทำให้ตกต่ำลงและท่านทูลว่า ‘ขอทรงโปรดยกชูเขา!’
แล้วพระองค์ก็จะทรงช่วยกู้ผู้ที่ต่ำต้อยนั้น
30พระองค์จะทรงกอบกู้แม้แต่ผู้ที่ทำผิด
มืออันบริสุทธิ์ของท่านจะช่วยกู้เขา”
Elifas Mmuaeɛ A Ɛtɔ So Mmiɛnsa
1Na Temanni Elifas buaa sɛ,
2“Onyankopɔn bɛnya onipa ho mfasoɔ anaa?
Mpo onyansafoɔ ho bɛba no mfasoɔ anaa?
3Sɛ woyɛ ɔteneneeni a, anigyeɛ bɛn na Otumfoɔ no bɛnya?
Sɛ wʼakwan ho nni asɛm a, mfasoɔ bɛn na ɔbɛnya?
4“Wo kronnyɛ enti na ɔka wʼanim
na ɔbɔ wo kwaadu anaa?
5Ɛnyɛ wʼamumuyɛ na ɛsoɔ?
Ɛnyɛ wo bɔne na ɛdɔɔso dodo?
6Wopɛɛ banbɔ firii wo nuanom nkyɛn a ɛnni nteaseɛ biara;
wopaa nnipa ho ntoma ma wɔdaa adagya.
7Woamma abrɛfoɔ nsuo annom
na woamfa aduane amma deɛ ɛkɔm de no.
8Nanso na woyɛ obi a ɔwɔ tumi, na ɔwɔ nsase,
onimuonyamfoɔ a ɔte so.
9Wopamoo akunafoɔ ma wɔkɔɔ nsapan
na womaa nwisiaa nso ahoɔden saeɛ.
10Ɛno enti na mfidie atwa wo ho ahyia,
na amanehunu a ɛba ntɛm so abɔ wo hu yi,
11adɛn enti na esum aduru a wonhunu adeɛ,
na asorɔkye akata wo so.
12“Onyankopɔn nni ɔsoro akyirikyiri?
Hwɛ sɛdeɛ ɔsoro akyirikyiri nsoromma korɔn!
13Nanso woka sɛ, ‘Ɛdeɛn na Onyankopɔn nim?
Esum yi mu na ɔbu atɛn anaa?
14Omununkum kabii akata nʼanim enti ɔnhunu yɛn
ɛberɛ a ɔnenam ɔsoro kɔntɔnkurowi mu.’
15Wobɛkɔ so afa ɛkwan dada a
abɔnefoɔ anante soɔ no so?
16Wɔpraa wɔn kɔɔeɛ ansa na wɔn berɛ reso,
na nsuyire hohoroo wɔn fapem.
17Na wɔka kyerɛɛ Onyankopɔn sɛ, ‘Gyaa yɛn!
Ɛdeɛn na Otumfoɔ bɛtumi ayɛ yɛn?’
18Nanso, ɛyɛ ɔno na ɔde nnepa hyɛɛ wɔn afie mu,
enti metwe me ho mefiri amumuyɛfoɔ afutuo ho.
19Teneneefoɔ hunu wɔn asehweɛ ma wɔn ani gye;
na wɔn a wɔn ho nni asɛm sere wɔn ka sɛ,
20‘Wɔasɛe yɛn atamfoɔ,
na ogya ahye wɔn agyapadeɛ.’
21“Fa wo ho ma Onyankopɔn na nya asomdwoeɛ wɔ ne mu;
saa ɛkwan yi so na yiedie bɛyɛ wo kyɛfa.
22Tie akwankyerɛ a ɛfiri nʼanom,
na fa ne nsɛm sie wʼakoma mu.
23Sɛ wosane kɔ Otumfoɔ no nkyɛn a, ɔbɛgye wo atom bio:
sɛ woyi amumuyɛsɛm firi wo ntomadan mu
24na woto wo sika mpɔ gu mfuturo mu
ne Ofir sikakɔkɔɔ gu abotan a ɛwɔ abɔn mu no so a,
25ɛnneɛ Otumfoɔ bɛyɛ wo sikakɔkɔɔ;
ɔbɛyɛ dwetɛ amapa ama wo.
26Afei nokorɛm wobɛnya anigyeɛ wɔ Otumfoɔ mu
na wobɛpagya wʼani akyerɛ Onyankopɔn.
27Wobɛbɔ no mpaeɛ, na ɔbɛtie wo,
na wobɛdi wo bɔhyɛ so.
28Deɛ woyɛ wʼadwene sɛ wobɛyɛ no bɛba mu,
na hann bɛtɔ wʼakwan so.
29Sɛ nnipa hwe ase na woka sɛ, ‘Ma wɔn so!’ a,
ɔbɛgye wɔn a wɔahwe ase no nkwa.
30Ɔbɛgye abɔnefoɔ mpo,
ɔnam wo nsa a ɛho nni fi so bɛgye wɔn.”
