1โอ ธิดาของผู้สูงศักดิ์!
เท้าของเธอที่อยู่ในรองเท้าสานนั้นช่างงามเสียนี่กระไร
ขาของเธอเรียวงามดั่งอัญมณี
ที่ช่างฝีมือเจียระไนไว้
2สะดือของเธอดั่งแก้วกลมงาม
ที่ไม่เคยขาดเหล้าองุ่นผสม
เอวของเธองามดั่งกองข้าวสาลี
ล้อมด้วยมวลหมู่ลิลลี่
3ทรวงอกของเธอเหมือนลูกกวางสองตัว
เหมือนลูกแฝดของละมั่ง
4ลำคอของเธอระหงดั่งหอคอยงาช้าง
ดวงตาของเธอใสเหมือนสระน้ำในเฮชโบน
ที่ส่องประกายอยู่ที่ข้างประตูบัทรับบิม
จมูกของเธองามดั่งหอคอยแห่งเลบานอน
ที่สามารถมองไปยังดามัสกัส
5ศีรษะของเธอทำให้เธองามสง่าเหมือนภูเขาคารเมล
ผมของเธองามประหนึ่งม่านปักในวังหลวง
ปอยผมของเธอเป็นบ่วงเสน่ห์มัดพระทัยกษัตริย์
6ที่รักจ๋า เธอช่างงาม น่าพิสมัย
น่าชื่นชมเสียนี่กระไร!
7เธอสูงโปร่งเหมือนต้นอินทผลัม
และทรวงอกของเธอเหมือนพวงผลไม้
8ผมพูดว่า “ผมจะปีนขึ้นต้นอินทผลัมต้นนี้
และกอดผลของมันไว้”
ขอให้ทรวงอกของเธอเหมือนพวงองุ่น
ให้ลมหายใจของเธอหอมเหมือนกลิ่นแอปเปิ้ล
9และปากของเธอเหมือนเหล้าองุ่นชั้นเยี่ยม
หญิงสาว
ขอให้เหล้าองุ่นนี้ไหลรินสู่ริมฝีปาก
และฟันของที่รักของดิฉัน7:9 หรือริมฝีปากของผู้นอนหลับ
10ดิฉันเป็นของที่รักของดิฉัน
และเขาปรารถนาดิฉัน
11มาเถอะ ที่รัก ให้เราออกไปกลางทุ่งด้วยกัน
ไปค้างแรมที่หมู่บ้าน7:11 หรือพุ่มดอกเทียนขาว
12ให้เราลุกขึ้นไปสวนองุ่นแต่เช้า
ดูว่าเถาองุ่นแตกหน่อหรือยัง
ดูว่าดอกองุ่นคลี่บานหรือยัง
และดูว่าดอกทับทิมผลิบานหรือยัง
ที่แห่งนั้น ดิฉันจะมอบความรักแก่คุณ
13ที่นั่น ต้นดูดาอิมส่งกลิ่นหอมอบอวล
และผลไม้เยี่ยมยอดที่สุดอยู่ที่ประตูของเรา
ทั้งผลเพิ่งสุกและผลสุกงอม
ซึ่งดิฉันได้เก็บรวบรวมไว้สำหรับคุณ
1Како су љупка стопала твоја у сандалама,
о, ћерко великашка!
Облине бокова твојих су као драгуљи,
као рукотворина уметника.
2Пупак ти је ко округли пехар
коме никад не зафали вина;
стомак ти је ко снопић пшенице
окружен љиљанима.
3Груди су твоје као ланад,
близанци срнини.
4Врат ти је као кула од слоноваче,
очи језерца Есевона на вратима ватравимским;
нос ти је као кула ливанска
што гледа на Дамаск.
5Глава је твоја попут Кармила,
коса ти је као царски скерлет.
У локне се твоје цар уплео.
6Како си лепа!
Како си љупка вољена у својим чарима!
7Стас ти је као дрво палме,
а груди ти ко гроздови.
8Зато кажем: „Ја бих се на палму пео,
држао се за стабљике њеног воћа.“
Нек ми твоје груди буду ко гроздови на виновој лози,
дах носа твога ко мирис јабука.
9Уста су твоја као добро вино.
Она
Оно глатко клизи моме вољеноме,
оно нежно цури са усана оних што спавају.
10Ја припадам моме вољеноме,
а он за мном жуди.
11Дођи, вољени мој! Хајдемо у поља,
хајде да ноћимо по селима!
12Дигнимо се рано, хајдемо у винограде
да видимо је ли пропупила лоза,
да ли се расцветала,
јесу ли се расцветали нарови.
И тамо ћу ти дати љубав своју.
13Мандрагоре одишу мирисом,
а на вратима је нашим све пробрано воће.
А ја сам за тебе сачувала и ново и старо,
о, вољени мој!
