เพื่อน
1แม่หญิงผู้เลอโฉม
ที่รักของเธออยู่ที่ไหน?
ที่รักของเธอไปทางไหน?
เราจะได้ช่วยเธอเสาะหาเขา
หญิงสาว
2ที่รักของดิฉันได้ลงไปที่สวนของเขา
ไปที่แปลงเครื่องหอม
ไปเลี้ยงสัตว์ของเขาในสวน
และเก็บดอกลิลลี่
3ดิฉันเป็นของที่รักของดิฉันและที่รักของดิฉันก็เป็นของดิฉัน
เขาเลี้ยงสัตว์อยู่กลางหมู่ลิลลี่
ชายหนุ่ม
4ยอดรักของผม เธองามประหนึ่งแดนทีรซาห์
น่ารักเหมือนเยรูซาเล็ม
สง่าผ่าเผยดั่งกองทหารประดับประดาธงทิวไสว
5ละสายตาไปจากผมเถิด
เพราะสายตาของเธอทำให้ผมหวั่นไหว
เรือนผมของเธอเหมือนฝูงแพะ
เหยาะย่างลงมาจากเนินกิเลอาด
6ฟันของเธอเหมือนฝูงแกะ
ที่เพิ่งขึ้นมาจากการชำระล้าง
ฟันทุกซี่เรียงรับกัน
อย่างไม่มีที่ติ
7ภายใต้ผ้าคลุมหน้า ขมับของเธอ
เหมือนทับทิมผ่าซีก
8อาจมีราชินีถึงหกสิบองค์
นางสนมแปดสิบคน
และสาวพรหมจารีอีกนับไม่ถ้วน
9แต่แม่นกพิราบของผม คนดีของผมไม่มีใครเหมือน
เป็นลูกสาวคนโปรด
เป็นลูกสาวคนเดียวของแม่
บรรดาหญิงสาวเห็นเธอ ก็เรียกเธอว่า ผู้เป็นสุข
แม้แต่มเหสีและเหล่านางห้ามก็ยกย่องเธอ
เพื่อน
10นี่ใครกันหนอ ปรากฏตัวขึ้นมาดั่งรุ่งอรุณ
งามดั่งดวงจันทร์ สดใสดั่งดวงตะวัน
งามสง่าดั่งดวงดาราที่เคลื่อนคล้อย?
ชายหนุ่ม
11ผมลงไปยังทิวต้นอัลมอนด์
เพื่อมองดูสิ่งที่เพิ่งผลิงามในหุบเขา
ดูว่าเถาองุ่นแตกตา
ทับทิมผลิดอกบานหรือยัง
12กว่าผมจะรู้ตัว
ความปรารถนาก็พาให้ผมรู้สึกประหนึ่งว่าตนเองอยู่บนรถรบหลวงท่ามกลางประชากรของผม6:12 หรือท่ามกลางรถรบของอัมมีนาดับหรือท่ามกลางรถรบของประชากรของเจ้านาย
เพื่อน
13กลับมา กลับมาหาพวกเราเถิด สาวน้อยชาวชูเลมจ๋า
กลับมาเถิด กลับมาให้เราชมโฉมเธออีก!
ชายหนุ่ม
ทำไมพวกเธอจ้องมองสาวน้อยชาวชูเลม
อย่างกับดูการร่ายรำที่เมืองมาหะนาอิม?
Пријатељице
1Где је отишао вољени твој,
о, најлепша међу женама?
Куда се окренуо вољени твој
да га тражимо са тобом?
Она
2Вољени је мој сишао у врт свој,
на леје зачина,
да пасе по вртовима
и љиљане бере.
3Ја припадам моме вољеноме
и мени припада мој вољени
који пасе међу љиљанима.
Он
4Лепа си, вољена моја,
као Терса љупка и као Јерусалим,
страховита као војска с барјацима.
5Очи своје с мене скрени
јер ме залуђују,
а коса ти је попут стада коза
што се спушта низ Галад.
6Зуби су ти као стадо оваца
што долази са купања.
Свака од њих близанце носи
и јалове међу њима нема.
7Као кришка нара
чело је твоје иза вела твога.
8Нека је шездесет царица,
осамдесет иноча
и небројено младих жена;
9ал’ је једна голубица моја без мане.
Она је љубимица мајке своје,
миљеница оне што је роди.
Виделе су је девојке и блаженом је прозвале,
а царице и иноче су је хвалиле.
Пријатељице
10Ко је она што се јавља као зора,
лепа као пуни месец, ко сунце без мане,
страховита као војска с барјацима?
Он
11Сишао сам у орашњак,
прегледао изданке у долу,
да видим хоће ли да пропупи лоза
и нар да процвета.
12Ал’ ме душа, а да нисам знао,
посади на кола мојих великаша.
Пријатељице
13Врати се! Врати се, о, Суламко!
Врати се, врати да те погледамо!
Он
Зашто да гледате у Суламку
као у игру два табора.
