บาปของอิสราเอลและการเชื่อฟังของผู้รับใช้
1องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า
“หนังสือหย่าของแม่เจ้าที่เราใช้ไล่นางไป
อยู่ที่ไหน?
หรือเราขายเจ้าไป
ให้เจ้าหนี้คนไหน?
ที่แท้เจ้าถูกขายไปเพราะบาปของเจ้า
แม่ของเจ้าถูกไล่ออกไปเพราะการล่วงละเมิดของเจ้า
2เมื่อเรามาถึง ทำไมจึงไม่มีใครสักคน?
เมื่อเราเรียก ทำไมไม่มีใครตอบ?
แขนของเราสั้นเกินกว่าที่จะไถ่เจ้าหรือ?
เราขาดกำลังที่จะช่วยเจ้าให้รอดหรือ?
เราสั่งเพียงคำเดียว ทะเลก็แห้งเหือด
เราทำให้แม่น้ำกลับกลายเป็นทะเลทราย
ปลาของพวกเขาเน่าเหม็นเพราะขาดน้ำ
และตายเพราะความกระหาย
3เราเอาความมืดห่อหุ้มท้องฟ้า
เอาผ้ากระสอบคลุมมันเสีย”
4พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประทานลิ้นที่ฝึกปรือแล้วแก่ข้าพเจ้า
เพื่อจะรู้จักถ้อยคำซึ่งช่วยค้ำชูผู้อ่อนระโหย
ทุกๆ เช้าพระองค์ทรงปลุกข้าพเจ้า
ทรงปลุกหูของข้าพเจ้าให้รับฟังอย่างผู้ที่พระองค์ทรงสอน
5พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตทรงเปิดหูของข้าพเจ้า
และข้าพเจ้าไม่ได้ขัดขืน
หรือถอยหนี
6ข้าพเจ้ายอมหันหลังให้แก่ผู้ที่โบยตีข้าพเจ้า
และเอียงแก้มให้แก่ผู้ที่ทึ้งเคราของข้าพเจ้า
ข้าพเจ้าไม่ได้หันหน้าหนี
จากผู้ที่เย้ยหยันและถ่มน้ำลายรด
7เพราะพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตทรงช่วยข้าพเจ้า
ข้าพเจ้าจะไม่อัปยศอดสู
ฉะนั้นข้าพเจ้าจึงตั้งหน้าไว้ประหนึ่งหินเหล็กไฟ
และรู้ว่าตัวเองจะไม่ต้องอับอาย
8พระองค์ผู้ทรงพิสูจน์ว่าข้าพเจ้าเป็นฝ่ายถูกนั้นอยู่ใกล้
แล้วใครจะมาฟ้องร้องข้าพเจ้า?
ให้เรามาประจันหน้ากัน!
ใครเป็นโจทก์ของข้าพเจ้า?
ให้เขามาเผชิญหน้ากับข้าพเจ้า!
9พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตนี่แหละทรงช่วยข้าพเจ้า
ใครที่ไหนจะตัดสินโทษข้าพเจ้า?
พวกเขาจะเปื่อยยุ่ยไปเหมือนเสื้อผ้า
และถูกตัวแมลงกินหมด
10ใครบ้างในพวกท่านที่ยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้า
และเชื่อฟังถ้อยคำผู้รับใช้ของพระองค์?
ผู้ที่ดำเนินในความมืด
ผู้ที่ไม่มีแสงสว่าง
จงวางใจในพระนามของพระยาห์เวห์
และพึ่งพิงพระเจ้าของตน
11แต่บัดนี้เจ้าทุกคนที่จุดไฟ
ผู้ชูคบไฟลุกโชติช่วงให้ตัวเอง
จงไปเดินอยู่ในแสงสว่างจากไฟของเจ้า
จากคบไฟที่เจ้าจุดโชติช่วง
สิ่งที่เจ้าจะได้รับจากมือของเรา คือ
เจ้าจะนอนลงในความทุกข์ทรมาน
Israel Amumuyɛ Ne Ɔsomfoɔ No Osetie
1Sei na Awurade seɛ:
“Wo maame awaregyaeɛ ho adansedie nwoma
a megyinaa so gyaa no ɛkwan no wɔ he?
Anaa sɛ mʼadefirifoɔ mu hwan
na metɔn wo maa noɔ?
Wo bɔne enti na wɔtɔn wo;
Wʼamumuyɛ enti na wɔpamoo wo maame.
2Mebaeɛ no, adɛn enti na na obiara nni hɔ?
Mefrɛeɛ no, adɛn enti na obiara annye soɔ?
Na me nsa yɛ tia dodo sɛ ɛbɛgye wo anaa?
Menni ahoɔden a mede bɛgye wo anaa?
Mede mʼanimka kakra bi ma ɛpo mu nsuo we,
medane nsubɔntene anweatam
emu mpataa porɔ ɛsiane nsuo a wɔnnya enti
na osukɔm kumm wɔn.
3Mede esum fira ɔsoro
na mema ayitoma yɛ ne nkataho.”
4Asafo Awurade ama me nkyerɛkyerɛ tɛkrɛma
sɛ ɛnka asɛm a ɛhyɛ ɔbrɛfoɔ den.
Ɔnyane me anɔpa biara,
na ɔbue mʼaso ma metie sɛ obi a ɔregye nkyerɛkyerɛ.
5Otumfoɔ Awurade abue mʼaso
na menyɛɛ otuatefoɔ;
na mensanee mʼakyi.
6Mede mʼakyi maa wɔn a wɔboro me,
na mede mʼafono maa wɔn a wɔtutu mʼabɔgyesɛ.
Mamfa mʼanim ansie wɔn
fɛdie ne ntasuteɛ ho.
7Esiane sɛ, Asafo Awurade boa me enti,
wɔrengu mʼanim ase.
Enti na mayɛ mʼanim sɛ twerɛboɔ,
na menim sɛ mʼanim rengu ase.
8Deɛ ɔbu me bem no abɛn.
Enti hwan na ɔbɛbɔ me kwaadu?
Ɔmmra na yɛnhyia mu!
Hwan na ɔbɔ me soboɔ?
Ma ɔnka nsi mʼanim!
9Asafo Awurade na ɔboa me.
Hwan ne deɛ ɔbɛbu me fɔ?
Wɔn nyinaa bɛtete sɛ atadeɛ;
nnweweboaa bɛwe wɔn.
10Mo mu hwan na ɔsuro Awurade,
na ɔdi ne ɔsomfoɔ asɛm so?
Ma deɛ ɔnam esum mu,
deɛ ɔnni hann no,
ɔnnye Awurade din nni
na ɔmfa ne ho nto ne Onyankopɔn so.
11Na afei, monhwɛ yie, mo a monante
mo ankasa hann mu,
mo a mode ogya a mo ankasa asɔ ka mo ho hye,
Yei ne deɛ mobɛnya afiri me nsa mu;
mobɛhwe ase adeda fam wɔ ɔyea mu.
