1คนไม่เอาเพื่อนทำตามอำเภอใจ
ต่อต้านหลักปฏิบัติที่ดีทุกอย่าง
2คนโง่ไม่ชอบฟังคำชี้แนะ
แต่ชอบคุยฟุ้งเรื่องของตน
3การดูหมิ่นมากับความชั่ว18:3 หรือคนชั่ว
และความอัปยศมากับความอับอาย
4ถ้อยคำของคนเราเป็นเหมือนน้ำลึก
น้ำพุแห่งปัญญาเป็นสายน้ำเชี่ยวกราก
5การเข้าข้างคนชั่วเป็นเรื่องไม่ดี
และการไม่ให้ความยุติธรรมแก่ผู้บริสุทธิ์ก็ไม่ดีเช่นกัน
6ริมฝีปากของคนโง่ก่อให้เกิดการวิวาท
ปากของเขาเชิญชวนการโบยตี
7ปากของคนโง่ทำให้ตนเองพินาศ
ริมฝีปากของเขาเป็นกับดักชีวิตของตน
8ถ้อยคำซุบซิบนินทาเหมือนอาหารโอชะ
เข้าไปยังส่วนลึกที่สุดของคนเรา
9คนอู้งาน
เป็นพี่น้องกับความพินาศ
10พระนามพระยาห์เวห์เป็นป้อมปราการมั่นคง
คนชอบธรรมวิ่งไปหลบอย่างปลอดภัย
11ทรัพย์สมบัติของคนรวยเป็นเมืองป้อมปราการของเขา
เขาคิดว่ามันเป็นกำแพงสูงที่ไม่มีใครข้ามได้
12ใจของคนย่อมหยิ่งผยองก่อนที่เขาจะล้มลง
แต่ความถ่อมใจนำหน้าเกียรติยศ
13คนที่ตอบก่อนฟัง
ก็โง่เขลาและขายหน้า
14กำลังใจทำให้ยืนหยัดได้แม้ในยามเจ็บป่วย
แต่เมื่อใจแหลกสลายใครจะทนได้
15ใจของคนฉลาดขวนขวายหาความรู้
และหูของปราชญ์เสาะหามัน
16ของกำนัลเปิดช่องทางแก่ผู้ให้
มันนำเขามาอยู่ต่อหน้าคนใหญ่คนโต
17ผู้ที่ให้การก่อนดูเหมือนเป็นฝ่ายถูก
จนกระทั่งอีกฝ่ายเข้ามาสอบทานเขา
18การจับฉลากยุติข้อโต้แย้ง
และแยกคู่พิพาทออกจากกัน
19การไกล่เกลี่ยพี่น้องที่บาดหมางกันยากยิ่งกว่าการยึดเมืองป้อมปราการ
ความขัดแย้งของพวกเขาจะขวางกั้นเจ้าเหมือนดาลที่ปิดประตูป้อมไว้
20คนเราอิ่มท้องด้วยผลจากปาก
คนเราอิ่มด้วยผลิตผลจากริมฝีปาก
21ลิ้นมีอำนาจชี้เป็นชี้ตาย
คนที่รักการพูดจะได้กินผลของมัน
22ผู้ที่พบภรรยาก็พบของดี
และได้รับความโปรดปรานจากองค์พระผู้เป็นเจ้า
23คนยากจนวอนขอความเมตตา
แต่คนมั่งมีตอบอย่างหยาบคาย
24ผู้ที่มีเพื่อนกินจะถึงหายนะ
แต่ก็มีเพื่อนสนิทที่ใกล้ชิดยิ่งกว่าพี่น้อง
1Ang taong makasarili ay humihiwalay sa karamihan at sumasalungat sa lahat ng tamang kaisipan.
2Ang taong hangal ay hindi naghahangad na matuto; ang gusto lang niya ay masabi ang nasa isipan.
3Ang paggawa ng kasamaan at nakakahiyang mga bagay ay makapagbibigay ng kahihiyan.
4Ang salita ng taong marunong ay nakapagbibigay ng karunungan sa iba; ito ay katulad ng tubig na umaagos mula sa malalim na batis.
5Hindi mabuti na kampihan ang taong nagkasala at hindi mabuti na ipagkait ang katarungan sa taong walang kasalanan.
6Ang sinasabi ng taong hangal ang pinagsisimulan ng alitan at magdadala sa kanya sa kaguluhan.
7Ang salita ng hangal ang maglalagay sa kanya sa panganib at kapahamakan.
8Ang tsismis ay gaya ng pagkaing masarap nguyain at lunukin.
9Ang taong tamad ay kasingsama ng taong mapanira.
10Ang Panginoon ay katulad ng toreng matibay, kanlungan ng mga matuwid sa oras ng panganib.
11Ang akala ng taong mayaman ay maipagtatanggol siya ng kanyang kayamanan gaya ng mga pader na nakapalibot sa buong bayan.
12Ang pagmamataas ng tao ang magpapahamak sa kanya, ngunit ang pagpapakumbaba ang magpaparangal sa kanya.
13Hangal at kahiya-hiya ang taong sumasagot sa usapan ng hindi muna nakikinig.
14Sa taong may karamdaman, tatag ng loob ang magbibigay kalakasan. Kung mawawalan siya ng pag-asa, wala nang makatutulong pa sa kanya.
15Ang taong marunong at nakauunawa ay lalo pang naghahangad ng karunungan.
16Madaling makikipagkita sa iyo ang dakilang tao kapag may dala kang regalo para sa kanya.
17Ang unang naglahad ng salaysay sa korte ay parang iyon na ang totoo, hanggang hindi pa nasusuri at natatanong ng kabilang panig.
18Napapatigil ng palabunutan ang mga alitan, at pinagkakasundo ang mahigpit na magkalaban.
19Mas madali pang sakupin ang isang napapaderang bayan kaysa sa makipagbati sa kapatid18:19 kapatid: o, kamag-anak; o, kapwa. na nasaktan.
Kung paanong mahirap wasakin ang mga kandado ng tarangkahan ng palasyo, mahirap din pigilin ang alitan ng dalawang tao.
20Aanihin mo ang bunga ng iyong mga sinasabi.
21Ang salita ng tao ay makapagliligtas ng buhay o kaya ay makamamatay. Kaya mag-ingat sa pagsasalita sapagkat aanihin mo ang mga bunga nito.
22Kung nakapag-asawa ka, nakatanggap ka ng kabutihan, at ito ang nagpapakita na mabuti ang Panginoon sa iyo.
23Nakikiusap ang dukha, ngunit ang mayaman ay masakit magsalita.
24May mga pagkakaibigang hindi nagtatagal, ngunit may pagkakaibigan din na higit pa sa magkapatid ang pagsasamahan.
