1เศษเสี้ยวอาหารที่เย็นชืดพร้อมกับความสงบสุข
ดีกว่าบ้านที่มีงานฉลองกันเต็มที่17:1 หรือบ้านที่เต็มไปด้วยเครื่องเซ่นไหว้พร้อมกับการทะเลาะวิวาท
2คนรับใช้ที่ฉลาดจะปกครองลูกที่ไม่เอาถ่าน
และเขาจะได้รับส่วนแบ่งมรดกเหมือนลูกคนหนึ่ง
3มนุษย์ใช้เบ้าหลอมทดสอบเงิน และใช้เตาถลุงทดสอบทองคำ
แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทดสอบจิตใจ
4คนชั่วสนใจฟังวาจาชั่ว
คนโกหกใส่ใจฟังคำพูดมุ่งร้าย
5ผู้ที่เย้ยหยันคนยากจนก็หมิ่นประมาทพระผู้สร้างของพวกเขา
ผู้ที่ดีใจเมื่อคนอื่นเผชิญภัยพิบัติจะไม่ลอยนวลพ้นโทษ
6ลูกหลานเป็นมงกุฎของคนชรา
และพ่อแม่เป็นความภาคภูมิใจของลูกๆ
7หากวาจาคมคายไม่เหมาะกับคนโฉดเขลา
คำโกหกยิ่งไม่เหมาะกับผู้นำสักเท่าใด!
8สินบนเป็นแก้วสารพัดนึกสำหรับผู้ให้
ไม่ว่าจะหันไปหาใครเขาก็คิดว่าจะสำเร็จ
9ผู้ที่ส่งเสริมความรักก็ลบความบาดหมาง
ผู้ที่ฟื้นฝอยหาตะเข็บก็ทำให้เพื่อนสนิทหมางใจกัน
10ว่ากล่าวตักเตือนคนรู้จักคิดเพียงครั้งเดียว
ได้ผลกว่าเฆี่ยนหลังคนโง่ร้อยที
11คนชั่วส่งเสริมให้คนกบฏต่อพระเจ้า
แต่ยมทูตที่ไร้ความปรานีจะถูกส่งไปสู้กับเขา
12ให้ไปพบแม่หมีที่ถูกขโมยลูกไป
ยังดีกว่าไปพบคนโง่ในความโง่ของเขา
13หากผู้ใดตอบแทนความดีด้วยความชั่ว
ความชั่วจะไม่พรากจากบ้านของเขา
14เมื่อเริ่มต้นวิวาทก็เหมือนทำให้เขื่อนร้าว
ฉะนั้นจงหยุดโต้เถียงก่อนจะเกิดการวิวาท
15การปล่อยคนผิดให้ลอยนวลและการลงโทษคนบริสุทธิ์
ทั้งสองอย่างนี้องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชิงชัง
16เงินในมือของคนโง่จะมีประโยชน์อะไร
เพราะถึงเขาซื้อสติปัญญาได้ แต่เขาก็ไม่มีปัญญาเรียนรู้มัน?
17เพื่อนมีความรักความหวังดีให้ทุกเวลา
และพี่น้องก็เกิดมาเพื่อช่วยกันในยามทุกข์ยาก
18คนสิ้นคิดจับมือวางมัดจำ
และค้ำประกันให้เพื่อนบ้าน
19ผู้ที่รักการทะเลาะวิวาทก็รักบาป
ผู้ที่หยิ่งยโสก็หาความย่อยยับใส่ตัว
20คนที่มีจิตใจคดโกงย่อมไม่เจริญ
คนที่ลิ้นตลบตะแลงจะตกที่นั่งลำบาก
21น่าเศร้าที่มีลูกเป็นคนโฉดเขลา
พ่อของคนโง่ไร้สำนึกไม่มีความสุข
22จิตใจที่เป็นสุขเป็นยาขนานเอก
แต่วิญญาณที่ร้าวรานทำให้ใจกายห่อเหี่ยว
23คนชั่วแอบรับสินบน
เพื่อบิดเบือนความยุติธรรม
24คนที่มีวิจารณญาณมีสติปัญญาอยู่ใกล้ตัว
แต่คนโง่กวาดตาหาไปสุดโลก
25ลูกชายที่โฉดเขลาทำให้พ่อโศกเศร้า
และทำให้แม่ผู้ให้กำเนิดขมขื่น
26หากการลงโทษคนบริสุทธิ์เป็นเรื่องไม่ดี
การโบยตีเจ้าหน้าที่ที่ซื่อสัตย์สุจริตจะแย่ยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด
27ผู้ที่มีความรู้ก็ระวังปาก
ผู้ที่มีความเข้าใจก็ใจเย็น
28เมื่อคนโง่ยั้งปากไว้ คนก็คิดว่าเขาฉลาด
ถ้าเขาสงบปากสงบคำไว้ก็ยังนับว่ารู้จักคิด
1ጠብ እያለ ግብዣ17፥1 ዕብራይስጡ መሥዋዕት ይላል። ከሞላበት ቤት ይልቅ፣
በሰላምና በጸጥታ የእንጀራ ድርቆሽ ይሻላል።
2ጠቢብ አገልጋይ በወራዳ ልጅ ላይ ሥልጣን ይኖረዋል፤
ከወንድማማቾቹም እንደ አንዱ ውርስ ይካፈላል።
3ማቅለጫ ለብር፣ ከውር ለወርቅ ነው፤
እግዚአብሔር ግን ልብን ይመረምራል።
4እኩይ ሰው ክፉ ንግግር ያዳምጣል፤
ሐሰተኛም የተንኰለኛን አንደበት በጥንቃቄ ይሰማል።
5በድኾች የሚያፌዝ ፈጣሪያቸውን ይንቃል፤
በሌላው ሰው መከራ ደስ የሚለው ከቅጣት አያመልጥም።
6የልጅ ልጆች ለአረጋውያን ዘውድ ናቸው፤
ወላጆችም ለልጆቻቸው አለኝታ ናቸው።
7መልካም አነጋገር17፥7 ወይም የኵራት አነጋገር ለተላላ አይሰምርለትም፤
ለገዥማ ሐሰተኛ አንደበት የቱን ያህል የከፋ ይሆን!
8እጅ መንሻ ለሰጭው እንደ ድግምት ዕቃ ነው፤
በሄደበትም ቦታ ሁሉ ይሳካለታል።
9በደልን የሚሸፍን ፍቅርን ያዳብራል፤
ነገርን የሚደጋግም ግን የልብ ወዳጆችን ይለያያል።
10መቶ ግርፋት ተላላን ከሚሰማው ይልቅ፣
ተግሣጽ ለአስተዋይ ጠልቆ ይሰማል።
11ክፉ ሰው ዐመፅን ብቻ ይፈልጋል፤
በእርሱም ላይ ጨካኝ መልእክተኛ ይላክበታል።
12ተላላን በቂልነቱ ከመገናኘት፣
ግልገሎቿን የተነጠቀችን ድብ መጋፈጥ ይሻላል።
13በበጎ ፈንታ ክፉ የሚመልስ ሰው፣
ክፉ ነገር ከቤቱ አይርቅም።
14ጠብ መጫር ግድብን እንደ መሸንቈር ነው፤
ስለዚህ ጠብ ከመጫሩ በፊት ከነገር ራቅ።
15በደለኛውን ንጹሕ ማድረግ ሆነ፣ ንጹሑን በደለኛ ማድረግ፣
ሁለቱም በእግዚአብሔር ዘንድ አስጸያፊ ናቸው።
16ጥበብን ለማግኘት ፍላጎት ስለሌለው፣
ተላላ እጅ የገባ ገንዘብ ጥቅሙ ምንድን ነው?
17ወዳጅ ምንጊዜም ወዳጅ ነው፤
ወንድምም ለክፉ ቀን ይወለዳል።
18ማስተዋል የጐደለው ሰው ቃል በመግባት እጅ ይመታል፤
ለወዳጁም ዋስ ይሆናል።
19ጠብ የሚወድድ ኀጢአትን ይወድዳል፤
በሩን ከፍ አድርጎ የሚሠራም ጥፋትን ይጋብዛል።
20ጠማማ ልብ ያለው ሰው አይሳካለትም፤
በአንደበቱ የሚቀላምድም መከራ ላይ ይወድቃል።
21ተላላ ልጅ መውለድ ሐዘን ያስከትላል፤
የተላላም አባት ደስታ የለውም።
22ደስተኛ ልብ ጥሩ መድኀኒት ነው፤
የተሰበረ መንፈስ ግን ዐጥንትን ያደርቃል።
23ክፉ ሰው ፍትሕ ለማዛባት፣
በስውር ጕቦ ይቀበላል።
24አስተዋይ ሰው ጥበብን ከፊቱ አይለያትም፤
የተላሎች ዐይኖች ግን እስከ ምድር ዳርቻ ይንከራተታሉ።
25ተላላ ልጅ በአባቱ ላይ ሐዘን ያስከትላል፤
ለወለደችውም ምሬት ይሆንባታል።
26ንጹሑን ሰው መቅጣት ተገቢ አይደለም፤
ሹሞችን ስለ ቅንነታቸው መግረፍ መልካም አይደለም።
27ዐዋቂ ሰው ንግግሩ ቍጥብ ነው፤
አስተዋይም መንፈሱ የረጋ ነው።
28አላዋቂ እንኳ ዝም ቢል ጠቢብ፣
አንደበቱንም ቢገዛ አስተዋይ ይመስላል።
