สดุดี 74
(มัสคิล74:0 หัวเรื่องสดุดี 74 คงจะเป็นศัพท์ทางวรรณกรรมหรือทางดนตรีของอาสาฟ)
1ข้าแต่พระเจ้า เหตุใดจึงทรงทอดทิ้งข้าพระองค์ทั้งหลายเป็นนิตย์?
เหตุใดพระพิโรธของพระองค์จึงคุกรุ่นขึ้นต่อแกะในทุ่งหญ้าของพระองค์?
2ขอทรงระลึกถึงเหล่าประชากรที่ทรงซื้อมาตั้งแต่ครั้งเก่าก่อน
เผ่าพันธุ์ที่ทรงไถ่ไว้เป็นกรรมสิทธิ์ของพระองค์
ภูเขาศิโยนที่ประทับของพระองค์
3ขอทรงหันย่างพระบาทมายังซากปรักหักพังตลอดกาลเหล่านี้
ความย่อยยับทั้งหลายที่ศัตรูนำมาสู่สถานนมัสการ
4บรรดาคู่อริของพระองค์โห่ร้องในพระนิเวศของพระองค์
พวกเขาตั้งธงรบของตนขึ้นเป็นหมายสำคัญ
5พวกเขาทำตัวเหมือนคนตัดไม้
เงื้อขวานโค่นป่า
6พวกเขาจามไม้ที่แกะสลักทั้งสิ้น
พังลงด้วยขวานด้ามใหญ่น้อย
7พวกเขาเผาสถานนมัสการของพระองค์วอดวาย
พวกเขาย่ำยีที่สถาปนาพระนามของพระองค์
8พวกเขาคิดในใจว่า “เราจะขยี้ให้แหลกลาญ!”
พวกเขาเผาผลาญที่นมัสการพระเจ้าทุกแห่งในแผ่นดิน
9เราไม่ได้รับหมายสำคัญใดๆ เลย
ไม่มีผู้เผยพระวจนะเหลืออยู่สักคนเดียว
ไม่มีสักคนในพวกเรารู้ว่า จะเป็นเช่นนี้ไปนานสักเท่าใด
10ข้าแต่พระเจ้า ศัตรูจะเย้ยหยันพระองค์ไปนานเท่าใด?
ข้าศึกจะจาบจ้วงพระนามของพระองค์ตลอดไปหรือ?
11เหตุใดจึงทรงยั้งพระหัตถ์ขวาของพระองค์ไว้?
ขอทรงยื่นพระหัตถ์ขวาของพระองค์ออกมา และทำลายพวกเขา!
12ข้าแต่พระเจ้า แต่พระองค์ทรงเป็นกษัตริย์ของข้าพระองค์มาตั้งแต่เก่าก่อน
พระองค์ทรงนำความรอดมายังแผ่นดินโลก
13พระองค์นี่แหละคือผู้ที่แยกทะเลด้วยฤทธานุภาพของพระองค์
พระองค์ทรงทำให้หัวของสัตว์ร้ายแห่งห้วงทะเลแหลกลาญ
14พระองค์นี่แหละคือผู้ที่ขยี้หัวทั้งหลายของเลวีอาธาน
และโยนให้เป็นอาหารของสัตว์ทั้งหลายในถิ่นกันดาร
15พระองค์นี่แหละคือผู้ที่เปิดบ่อน้ำพุและลำธาร
ทรงให้แม่น้ำที่ไหลอยู่เสมอนั้นแห้งขอด
16วันและคืนล้วนเป็นของพระองค์
พระองค์ทรงตั้งดวงอาทิตย์และดวงจันทร์
17พระองค์นี่แหละคือผู้ที่กำหนดพรมแดนต่างๆ ของโลก
พระองค์ทรงกำหนดทั้งฤดูร้อนและฤดูหนาว
18ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงระลึกว่าศัตรูได้เย้ยหยันพระองค์อย่างไร
ชนชาติที่โง่เขลาได้หมิ่นประมาทพระนามของพระองค์อย่างไร
19ขออย่าทรงหยิบยื่นชีวิตนกพิราบของพระองค์แก่สัตว์ป่า
ขออย่าทรงลืมประชากรผู้ตกทุกข์ได้ยากของพระองค์ไปตลอดกาล
20โปรดระลึกถึงพระสัญญาของพระองค์
เพราะความรุนแรงแฝงอยู่ทั่วทุกมุมมืดของแผ่นดิน
21ขออย่าให้ผู้ถูกข่มเหงรังแกต้องจมอยู่ในความอัปยศอดสู
ขอให้ผู้ยากไร้และขัดสนสรรเสริญพระนามของพระองค์
22ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงลุกขึ้น และตรัสแก้คดีของพระองค์
ขอทรงระลึกว่าคนโง่เย้ยหยันพระองค์วันยังค่ำ
23ขออย่าทรงเพิกเฉยต่อเสียงอึกทึกของเหล่าปฏิปักษ์ของพระองค์
ต่อเสียงอึงคะนึงของศัตรูของพระองค์ซึ่งดังขึ้นเรื่อยๆ
Salmo 7474:0 Salmo 74 Ang ulohan sa Hebreo: Ang “maskil” ni Asaf.
Pag-ampo alang sa Nasod sa Panahon sa Kalisod
1O Dios, nganong gisalikway mo man kami sa hingpit?
Nganong nasuko ka sa katawhan nga imong gibantayan?
2O Dios, hinumdomi ang imong katawhan nga gipili mo kaniadto nga mahimong imo ug giluwas aron imong panag-iyahon.
Hinumdomi ang Bukid sa Zion diin ikaw nagpuyo.
3Adtoa ug tan-awa ang padayon nga pagkaguba sa templo tungod sa gihimo sa mga kaaway.
4Nanghugyaw ang imong mga kaaway diha sa imong templo.74:4 templo: sa literal, sa dapit diin nakigkita ka kanamo.
Nagbutang sila didto ug mga bandera timailhan sa ilang pagdaog.
5Giguba nila ang templo nga daw sa namutol lang sila ug mga kahoy sa kakahoyan ginamit ang wasay.
6Gibungkag nila ang kinulitan nga mga kahoy sa templo gamit ang ilang mga wasay ug mga maso.
7Gisunog nila ang imong templo;
gipanamastamasan nila kining imong pinuy-anan.
8Miingon sila sa ilang kaugalingon nga laglagon nila kami sa hingpit.
Gisunog nila ang tanang dapit nga tigomanan sa pagsimba kanimo dinhi sa yuta sa Israel.
9Wala nay timailhan sa imong presensya dinhi kanamo;
wala nay propeta nga nahibilin,
ug walay nakahibalo kanamo kon kanus-a mahuman kining nangahitabo kanamo.
10O Dios, hangtod kanus-a magpadayon sa pagpakaulaw ang among mga kaaway kanimo?
Biay-biayon ka na lang ba nila hangtod sa kahangtoran?
11Nganong wala mo pa man sila siloti?
Nganong gipugngan mo man ang imong mga kamot?
Laglaga na sila!
12Ikaw, O Dios, ang among hari sukad pa kaniadto,
ug makadaghan na nga higayon nga giluwas mo ang mga tawo sa kalibotan.74:12 kalibotan: o, yuta sa Israel.
13Ikaw ang nagtunga sa dagat pinaagi sa imong gahom,
ug ikaw ang nagdugmok sa mga ulo sa dagkong mga mananap sa dagat.
14Ikaw ang nagdugmok sa mga ulo sa Leviatan ug nagpakaon sa iyang patayng lawas sa mga mananap nga nagpuyo sa kamingawan.
15Ikaw ang nagpatubod sa mga tuboran ug mga sapa.
Ikaw ang nagpahubas sa mga suba.
16Ikaw ang naghimo sa adlaw ug sa gabii,
ug ikaw ang nagpahimutang sa adlaw ug sa bulan sa ilang nahimutangan.
17Ikaw ang nagpahimutang sa tanang mga utlanan sa kalibotan,
ug ikaw ang naghimo sa ting-init ug sa tingtugnaw.
18Hinumdomi, Ginoo, kon giunsa ka sa pagpakaulaw ug pagbiaybiay sa mga kaaway nga buang-buang.
19Ayaw itugyan ang imong katawhan nga sama sa salampati ngadto sa ilang mga kaaway nga sama sa bangis nga mga hayop.
Ayaw kalimti sa dayon ang imong katawhan nga dinaog-daog.
20Hinumdomi ang imong kasabotan kanamo
kay nagagahom ang kadaotan diha sa mangitngit nga mga dapit sa kalibotan.
21Ayaw itugot nga maulawan ang mga dinaog-daog.
Hinaut pa nga dayegon ka sa mga kabos ug sa mga timawa.
22Sige na, O Dios, panalipdi ang imong kadungganan.
Hinumdomi kon giunsa ka sa pagsigeg pakaulaw sa mga buang-buang.
23Ayaw pasagdi ang walay undang nga singgit sa paghagit sa imong mga kaaway sa pagpakita sa ilang kasuko.
