พระเยซูถูกจับกุม
(มธ.26:47-56; มก.14:43-50; ลก.22:47-53)
1เมื่อพระองค์อธิษฐานจบแล้วพระเยซูทรงไปกับเหล่าสาวก ข้ามหุบเขาขิดโรนไปยังสวนมะกอกเทศแห่งหนึ่ง พระองค์ทรงเข้าไปใน สวนนั้นพร้อมกับเหล่าสาวกของพระองค์
2ฝ่ายยูดาสผู้ทรยศพระองค์ก็รู้จักที่แห่งนี้เพราะพระเยซูทรงมาพบเหล่าสาวกที่นี่บ่อยๆ 3ดังนั้นยูดาสจึงนำกองทหารกับเจ้าหน้าที่จากพวกหัวหน้าปุโรหิตและพวกฟาริสีมาที่สวนนี้ พวกเขาถือคบไฟ ตะเกียง และอาวุธมาด้วย
4พระเยซูทรงทราบทุกสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นกับพระองค์ จึงเสด็จออกมาและตรัสถามพวกเขาว่า “พวกท่านต้องการตัวใคร?”
5พวกเขาตอบว่า “เยซูชาวนาซาเร็ธ”
พระเยซูตรัสว่า “เราคือผู้นั้น” (และยูดาสผู้ทรยศยืนอยู่กับพวกนั้น) 6เมื่อพระเยซูตรัสว่า “เราคือผู้นั้น” พวกเขาก็ผงะถอยล้มลงกับพื้น
7พระเยซูตรัสถามพวกเขาอีกครั้งว่า “พวกท่านต้องการตัวใคร?”
และเขาทั้งหลายทูลว่า “เยซูชาวนาซาเร็ธ”
8พระเยซูตรัสว่า “เราบอกท่านแล้วว่าเราคือผู้นั้น หากท่านกำลังหาตัวเราก็ปล่อยคนเหล่านี้ไปเถิด” 9ทั้งนี้เพื่อจะเป็นจริงตามที่พระองค์ได้ตรัสไว้ว่า “เราไม่ได้สูญเสียคนเหล่านั้นที่พระองค์ได้ประทานแก่เราไปแม้สักคนเดียว”18:9 ยน.6:39
10แล้วซีโมนเปโตรก็ชักดาบของเขาออกมาฟันบ่าวของมหาปุโรหิต ถูกหูข้างขวาขาด (บ่าวคนนั้นชื่อมัลคัส)
11พระเยซูตรัสสั่งเปโตรว่า “เก็บดาบของท่าน! เราจะไม่ดื่มถ้วยซึ่งพระบิดาได้ประทานแก่เราหรือ?”
พระเยซูทรงถูกนำตัวไปพบอันนาส
(มธ.26:57)
12แล้วกองทหารกับผู้บังคับกองและเจ้าหน้าที่ของพวกยิวจึงจับพระเยซูมัดไว้ 13และนำพระองค์ไปหาอันนาสก่อน เขาเป็นพ่อตาของคายาฟาสผู้เป็นมหาปุโรหิตประจำการในปีนั้น 14คายาฟาสคือผู้ที่เคยแนะนำพวกยิวว่า จะเป็นการดีถ้าให้ชายคนเดียวตายเพื่อประชาชน
เปโตรปฏิเสธพระเยซูครั้งแรก
(มธ.26:69,70; มก.14:66-68; ลก.22:55-57)
15ซีโมนเปโตรกับสาวกอีกคนหนึ่งตามพระเยซูมา สาวกผู้นี้ตามพระเยซูไปจนถึงลานบ้านของมหาปุโรหิตเพราะเขารู้จักกับมหาปุโรหิต 16แต่เปโตรต้องคอยอยู่ข้างนอกที่ประตู สาวกคนนี้ที่รู้จักกับมหาปุโรหิตกลับออกมาพูดกับหญิงซึ่งทำหน้าที่อยู่ที่ประตูและพาเปโตรเข้าไปข้างใน
17หญิงที่ประตูคนนั้นถามเปโตรว่า “เจ้าเป็นสาวกคนหนึ่งของเขามิใช่หรือ?”
เขาตอบว่า “ไม่ ข้าไม่ได้เป็น”
18ขณะนั้นอากาศหนาวเย็น พวกคนรับใช้กับพวกเจ้าหน้าที่ยืนอยู่รอบกองไฟที่จุดขึ้นเพื่อให้อุ่น เปโตรก็ยืนผิงไฟกับพวกเขาด้วย
มหาปุโรหิตไต่สวนพระเยซู
(มธ.26:59-68; มก.14:55-65; ลก.22:63-71)
19ขณะเดียวกันมหาปุโรหิตถามพระเยซูเกี่ยวกับเหล่าสาวกและคำสอนของพระองค์
20พระเยซูตรัสตอบว่า “เรากล่าวกับโลกอย่างเปิดเผย เราสอนในธรรมศาลาหรือในพระวิหารเสมอ สถานที่เหล่านี้เป็นที่ซึ่งคนยิวทั้งปวงมาชุมนุมกัน เราไม่ได้พูดสิ่งใดอย่างลับๆ เลย 21มาสอบสวนเราทำไม? ถามคนที่ฟังเราเถิด แน่นอน พวกเขาย่อมรู้ว่าเราพูดอะไรบ้าง”
22เมื่อพระเยซูตรัสเช่นนั้น เจ้าหน้าที่คนหนึ่งที่อยู่ใกล้ๆ ก็ตบพระพักตร์พระองค์และถามว่า “เจ้าตอบมหาปุโรหิตอย่างนี้หรือ?”
23พระเยซูตรัสว่า “ถ้าเราพูดอะไรผิดก็จงเป็นพยานสิว่าผิดตรงไหน แต่ถ้าเราพูดความจริงท่านตบเราทำไม?” 24แล้วอันนาสจึงให้นำพระเยซูซึ่งยังถูกมัดอยู่ไปพบมหาปุโรหิตคายาฟาส18:24 หรือ(ตอนนี้อันนาสจึงนำพระเยซูซึ่งยังถูกมัดอยู่ไปพบมหาปุโรหิตคายาฟาส)
เปโตรปฏิเสธพระเยซูอีก
(มธ.26:71-75; มก.14:69-72; ลก.22:58-62)
25ขณะซีโมนเปโตรยืนผิงไฟอยู่ มีคนถามว่า “เจ้าเป็นสาวกคนหนึ่งของเขามิใช่หรือ?” เปโตรปฏิเสธว่า “ข้าไม่ได้เป็น”
26คนรับใช้คนหนึ่งของมหาปุโรหิต ซึ่งเป็นญาติกับคนที่ถูกเปโตรฟันหูขาดก็ยืนยันว่า “ข้าเห็นเจ้าอยู่กับเขาในสวนมะกอกเทศมิใช่หรือ?” 27เปโตรปฏิเสธอีกและทันใดนั้นไก่ก็เริ่มขัน
พระเยซูต่อหน้าปีลาต
(มธ.27:11-18,20-23; มก.15:2-15; ลก.23:2,3,18-25)
28จากนั้นพวกยิวนำพระเยซูจากบ้านคายาฟาสไปยังวังของผู้ว่าการชาวโรมัน เมื่อถึงตอนนี้ก็เป็นเวลาเช้าตรู่พวกยิวจึงไม่เข้าไปในวังเพื่อจะได้ไม่เป็นมลทินตามระเบียบพิธี พวกเขาต้องการให้ตนเองเข้าร่วมรับประทานปัสกาได้ 29ดังนั้นปีลาตจึงออกมาพบพวกเขาและถามว่า “พวกท่านฟ้องร้องชายผู้นี้ด้วยข้อหาอะไร?”
30พวกนั้นตอบว่า “ถ้าเขาไม่ใช่อาชญากร เราคงไม่นำตัวเขามามอบให้แก่ท่าน”
31ปีลาตกล่าวว่า “พวกท่านนำตัวเขาไปตัดสินตามกฎหมายของท่านเองเถิด”
พวกยิวคัดค้านว่า “แต่เราไม่มีสิทธิ์ประหารใคร” 32สิ่งนี้เกิดขึ้นเพื่อจะเป็นจริงตามที่พระเยซูตรัสไว้ว่าพระองค์จะทรงสิ้นพระชนม์อย่างไร
33ปีลาตจึงกลับเข้าไปในวังแล้วสั่งให้นำตัวพระเยซูมา และถามว่า “ท่านเป็นกษัตริย์ของชาวยิวหรือ?”
34พระเยซูตรัสถามว่า “นั่นเป็นความคิดของท่านเองหรือคนอื่นมาบอกท่านเกี่ยวกับเรา?”
35ปีลาตตอบว่า “เราเป็นยิวหรือ? คนร่วมชาติของท่านกับพวกหัวหน้าปุโรหิตของท่านนำตัวท่านมามอบให้แก่เรา ท่านไปทำอะไรมา?”
36พระเยซูตรัสว่า “อาณาจักรของเราไม่ได้เป็นของโลกนี้ มิฉะนั้นคนของเราย่อมต่อสู้เพื่อป้องกันไม่ให้พวกยิวจับกุมเรา แต่นี่อาณาจักรของเรามาจากที่อื่น”
37ปีลาตกล่าวว่า “ถ้าเช่นนั้น ท่านก็เป็นกษัตริย์น่ะสิ!”
พระเยซูตรัสตอบว่า “ท่านพูดถูกที่ว่าเราเป็นกษัตริย์ อันที่จริงเพราะเหตุนี้เราจึงเกิดมาและเราเข้ามาในโลกเพื่อเป็นพยานถึงความจริง ทุกคนที่อยู่ฝ่ายความจริงย่อมฟังเรา”
38ปีลาตถามว่า “อะไรคือความจริง?” แล้วก็กลับออกมาหาพวกยิวอีกครั้งและกล่าวว่า “เราพบว่าเขาไม่ได้ทำอะไรผิดตามข้อกล่าวหา 39แต่ธรรมเนียมของพวกท่านกำหนดให้เราปล่อยตัวนักโทษหนึ่งคนให้แก่พวกท่านในเทศกาลปัสกา ท่านต้องการให้เราปล่อยตัว ‘กษัตริย์ของชาวยิว’ หรือ?”
40พวกเขาตะโกนกลับไปว่า “ไม่ ไม่ใช่คนนี้! ปล่อยบารับบัสให้เรา!” บารับบัสนั้นได้มีส่วนร่วมในการกบฏ
Исо Масех предан и арестован
(Мат. 26:47-56; Мк. 14:43-50; Лк. 22:47-53)
1Сказав это, Исо пошёл со Своими учениками на другую сторону долины Кедрон, где был сад, в который они и вошли. 2Предатель Иуда знал это место, так как Исо часто собирался там со Своими учениками. 3Поэтому Иуда привёл туда с собой отряд римских воинов, а также слуг, посланных главными священнослужителями и блюстителями Закона. Они пришли с фонарями, факелами и оружием. 4Исо знал всё, что должно было с Ним произойти. Он вышел вперёд и спросил:
– Кого вы ищете?
5– Исо из Назарета, – ответили те.
– Это Я, – сказал Исо.
Предатель Иуда тоже стоял с ними. 6Когда Исо сказал: «Это Я», они отступили назад и упали на землю.
7Он опять спросил их:
– Кого вы ищете?
– Исо из Назарета, – сказали они.
8– Я же вам сказал, что это Я, – ответил Исо. – Если вы ищете Меня, то отпустите остальных.
9Он сказал это, чтобы исполнились Его слова: «Я не потерял никого из тех, кого Ты дал Мне»18:9 См. 6:39; 17:12..
10У Шимона Петруса был меч, он выхватил его, ударил раба главного священнослужителя и отсёк ему правое ухо. Раба звали Малик. 11Тогда Исо сказал Петрусу:
– Вложи меч в ножны! Разве Я не должен выпить чашу страданий, которую дал Мне Отец?
Исо Масеха ведут на допрос к главному священнослужителю Ханану
(Мат. 26:57; Мк. 14:53-54; Лк. 22:54)
12Отряд римских воинов, их командир и иудейские стражники арестовали Исо и связали Его. 13Они привели Его вначале к Ханану. Ханан был тестем Каиафы, который был в тот год верховным священнослужителем18:13 Ханан был верховным священнослужителем с 6 по 15 гг. и не утратил своего влияния и после этого. А его зять Каиафа занимал этот пост с 18 по 36 гг.. 14Это был Каиафа, который убеждал предводителей иудеев, что будет лучше, если один Человек умрёт за народ18:14 См. 11:49-51..
Первое отречение Петруса
(Мат. 26:69-70; Мк. 14:66-68; Лк. 22:54-57)
15Шимон Петрус и ещё один ученик шли следом за Исо. Главный священнослужитель знал этого ученика, и поэтому тот смог пройти с Исо во двор, 16а Петрус остался снаружи у ворот. Ученик, который был знаком главному священнослужителю, вышел, поговорил с привратницей и провёл Петруса внутрь.
17– Ты случайно не один из учеников Этого Человека? – спросила привратница.
– Нет, – ответил Петрус.
18Было холодно. Рабы и стражники разложили костёр и грелись у него. Петрус тоже стоял у костра и грелся.
Исо Масех на допросе у Ханана
19Тем временем главный священнослужитель допрашивал Исо о Его учениках и учении.
20– Я открыто говорил миру, – отвечал Исо, – Я всегда учил в молитвенных домах или в храме, там, где собираются все иудеи. Тайного Я ничего не говорил. 21Зачем ты Меня допрашиваешь? Спроси тех, кто Меня слушал, они наверняка знают, что Я говорил.
22Когда Исо это сказал, один из стоявших поблизости служителей ударил Исо по лицу.
– Ты как разговариваешь с главным священнослужителем! – возмутился он.
23– Если Я сказал что-то не так, то укажи, что не так, – ответил Исо. – Если же Я прав, то зачем ты бьёшь Меня?
24Тогда Ханан отослал Исо связанным к верховному священнослужителю Каиафе.
Второе и третье отречение Петруса
(Мат. 26:71-75; Мк. 14:69-72; Лк. 22:58-62)
25Шимон Петрус всё стоял и грелся у костра, когда его ещё раз спросили:
– Ты случайно не один из Его учеников?
Петрус отрицал.
– Нет, – сказал он.
26Тогда один из рабов главного священнослужителя, родственник того, которому Петрус отсёк ухо, сказал:
– Разве не тебя я видел с Ним в саду?
27Петрус снова стал всё отрицать, и в этот момент пропел петух18:27 Так дословно исполнилось предсказание Исо об отречении Петруса (см. 13:38)..
Исо Масех на допросе у Пилата
(Мат. 27:11-14; Мк. 15:2-5; Лк. 23:2-5)
28От Каиафы Исо повели в резиденцию римского наместника. Было раннее утро, и предводители иудеев, опасаясь оскверниться, не вошли в здание, иначе они не смогли бы потом есть праздничный ужин18:28 В Тавроте нет запрета входить в дома, принадлежащие неиудеям. Такой запрет был дан иудеям их религиозными учителями (см. Деян. 10:28).. 29Поэтому Пилат18:29 Понтий Пилат был римским наместником в Иудее с 26 по 36 гг. вышел к ним.
– В чём вы обвиняете Этого Человека? – спросил он.
30– Не будь Он преступником, мы бы не привели Его к тебе, – ответили они.
31Пилат сказал:
– Берите Его сами и судите по вашему Закону.
– Но у нас нет права никого казнить, – возразили предводители иудеев.
32Так должны были исполниться слова Исо о том, какой смертью Он умрёт18:32 То есть смертью на кресте (см. 3:14; 8:28; 12:32). Крест был римским орудием казни. Иудеи же, если бы имели на то право от римских властей, скорее всего, побили бы Исо камнями (см. Лев. 24:16).. 33Тогда Пилат вошёл внутрь своей резиденции, вызвал Исо и спросил Его:
– Ты Царь иудеев?
34– Ты это от себя говоришь, или тебе обо Мне сказали другие? – спросил в ответ Исо.
35– Я что, иудей? – ответил Пилат. – Это Твой народ и главные священнослужители передали Тебя мне. Что Ты сделал?
36Исо сказал:
– Царство Моё – не одно из царств этого мира. Если бы оно было таким, то Мои подданные сражались бы за Меня, чтобы Я не был схвачен предводителями иудеев. Но сейчас Моё Царство не принадлежит этому миру.
37– Так значит, Ты всё-таки царь? – спросил Пилат.
– Ты сам говоришь, что Я Царь, – ответил Исо. – Я родился и пришёл в мир, чтобы свидетельствовать об истине. Всякий, кто на стороне истины, слушает Меня.
38Пилат спросил:
– Что есть истина?
Потом он опять вышел к иудеям и сказал:
– Я не нахожу в Этом Человеке никакой вины.
Пилат осуждает Исо Масеха на распятие
(Мат. 27:15-31; Мк. 15:6-20; Лк. 23:13-25)
39– У вас есть обычай, чтобы я на праздник Освобождения отпускал на свободу одного из заключённых. Хотите, чтобы я отпустил вам «Царя иудеев»?
40Они в ответ закричали:
– Нет! Не Его! Отпусти нам Бар-Аббу!
Бар-Абба же был мятежником.
