ตัดสินให้ตรึงพระเยซูบนไม้กางเขน
(มธ.27:27-31; มก.15:16-20)
1จากนั้นปีลาตจึงให้เอาตัวพระเยซูไปโบยตี 2พวกทหารเอาหนามสานเป็นมงกุฎสวมพระเศียรของพระเยซู และให้ทรงเสื้อคลุมสีม่วง 3แล้วเขาเข้ามาหาพระองค์ครั้งแล้วครั้งเล่าและกล่าวว่า “ข้าแต่กษัตริย์ของชาวยิว ขอจงทรงพระเจริญ!” และพวกเขาตบพระพักตร์ของพระองค์
4ปีลาตออกมาอีกครั้งหนึ่งและกล่าวกับพวกยิวว่า “ดูเถิด เรากำลังนำตัวเขาออกมาให้ท่าน ท่านจะได้รู้ว่าเราไม่พบว่าเขาทำอะไรผิดตามข้อกล่าวหา” 5เมื่อพระเยซูออกมา พระองค์ทรงสวมมงกุฎหนามและเสื้อคลุมสีม่วง ปีลาตกล่าวกับพวกเขาว่า “เขาอยู่ที่นี่แล้ว!”
6ทันทีที่พวกหัวหน้าปุโรหิตและเจ้าหน้าที่เห็นพระองค์ก็ร้องตะโกนว่า “ตรึงกางเขน! ตรึงกางเขน!”
แต่ปีลาตตอบว่า “พวกท่านรับตัวเขาไปตรึงที่ไม้กางเขนเถิด สำหรับเรา เราไม่พบว่าเขาทำอะไรผิด”
7พวกยิวยืนกรานว่า “เรามีบทบัญญัติและตามบทบัญญัตินั้นเขาต้องตายเพราะเขาอ้างตัวเป็นพระบุตรของพระเจ้า”
8เมื่อปีลาตได้ยินเช่นนี้ก็ยิ่งตกใจกลัว 9จึงกลับเข้ามาในวังและทูลถามพระเยซูว่า “ท่านมาจากไหน?” แต่พระเยซูไม่ได้ตรัสตอบ 10ปีลาตกล่าวว่า “ท่านไม่ยอมพูดกับเราหรือ? ท่านไม่รู้หรือว่าเรามีอำนาจที่จะปล่อยตัวท่านหรือตรึงท่านให้ตายที่ไม้กางเขนก็ได้?”
11พระเยซูตรัสตอบว่า “ท่านไม่อาจมีอำนาจเหนือเราหากเบื้องบนไม่ประทานลงมา ฉะนั้นผู้ที่นำตัวเรามามอบให้ท่านก็มีความผิดบาปร้ายแรงกว่า”
12นับแต่นั้นปีลาตก็หาทางปล่อยพระเยซูแต่พวกยิวตะโกนไม่หยุดว่า “ถ้าท่านปล่อยชายคนนี้ท่านก็ไม่ใช่มิตรของซีซาร์ ใครที่อ้างตัวเป็นกษัตริย์ก็เป็นปฏิปักษ์กับซีซาร์”
13เมื่อปีลาตได้ยินเช่นนั้นก็นำตัวพระเยซูออกมาและนั่งบนบัลลังก์พิพากษาในบริเวณที่เรียกกันว่า ลานศิลา (ภาษาอารเมคเรียกว่า กับบาธา) 14วันนั้นเป็นวันเตรียมของสัปดาห์ปัสกา เป็นเวลาราวเที่ยงวัน
ปีลาตกล่าวกับพวกยิวว่า “นี่คือกษัตริย์ของพวกท่าน”
15แต่พวกเขาร้องตะโกนว่า “เอาตัวเขาไป! เอาตัวเขาไป! ตรึงเขาที่ไม้กางเขน!”
ปีลาตถามว่า “จะให้เราตรึงกษัตริย์ของท่านที่ไม้กางเขนหรือ?”
พวกหัวหน้าปุโรหิตตอบว่า “นอกจากซีซาร์แล้วเราไม่มีกษัตริย์”
16ในที่สุดปีลาตก็มอบพระเยซูให้พวกเขาไปตรึงที่ไม้กางเขน
การตรึงที่ไม้กางเขน
(มธ.27:33-44; มก.15:22-32; ลก.23:33-43)
ดังนั้นพวกทหารจึงคุมตัวพระเยซูไป 17พระองค์ทรงแบกกางเขนของพระองค์ไปยังสถานแห่งหัวกระโหลก (ซึ่งในภาษาอารเมคเรียกว่า กลโกธา) 18ที่นั่นเขาตรึงพระองค์บนไม้กางเขนกับอีกสองคนขนาบข้างและพระเยซูทรงอยู่ตรงกลาง
19ปีลาตให้เขียนป้ายติดไว้บนกางเขนว่า เยซูชาวนาซาเร็ธ กษัตริย์ของชาวยิว 20พวกยิวหลายคนได้อ่านป้ายนี้เพราะที่ซึ่งพระเยซูถูกตรึงไม้กางเขนนั้นอยู่ใกล้กรุงและป้ายนั้นเขียนไว้เป็นภาษาอารเมค ลาติน และกรีก 21พวกหัวหน้าปุโรหิตของชาวยิวจึงคัดค้านปีลาตว่า “อย่าเขียนว่า ‘กษัตริย์ของชาวยิว’ แต่เขียนว่าชายคนนี้อ้างตัวเป็นกษัตริย์ของชาวยิว”
22ปีลาตตอบว่า “สิ่งที่เราได้เขียนแล้ว ก็ให้เป็นไปตามนั้น”
23เมื่อพวกทหารตรึงพระเยซูที่ไม้กางเขนแล้วก็นำฉลองพระองค์มาแบ่งเป็นสี่ส่วน ได้ไปคนละส่วน เหลือไว้แต่ฉลองพระองค์ชั้นในซึ่งไม่มีตะเข็บทอเป็นผืนเดียวตั้งแต่บนจรดล่าง
24เขาพูดกันว่า “อย่าฉีกแบ่งเลย ให้เราจับฉลากกันว่าใครจะได้เสื้อตัวนี้” ทั้งนี้เพื่อจะเป็นจริงตาม พระคัมภีร์ที่ว่า
“เขาทั้งหลายเอาเครื่องนุ่งห่มของข้าพระองค์มาแบ่งกัน
และเอาเสื้อผ้าของข้าพระองค์มาจับฉลาก”19:24 สดด.22:18
พวกทหารทำเช่นนี้แหละ
25ผู้ที่ยืนอยู่ข้างไม้กางเขนของพระเยซูได้แก่มารดาของพระองค์ น้าสาวของพระองค์ มารีย์ภรรยาของโคลปัส และมารีย์ชาวมักดาลา 26เมื่อพระเยซูทรงเห็นมารดาของพระองค์และสาวกที่ทรงรักยืนอยู่ใกล้ๆ พระองค์จึงตรัสกับมารดาของพระองค์ว่า “หญิงที่รักเอ๋ย นี่คือบุตรชายของท่าน” 27และตรัสกับสาวกคนนั้นว่า “นี่คือมารดาของท่าน” ตั้งแต่นั้นมาสาวกคนนี้ก็รับมารดาของพระองค์มาอยู่ที่บ้านของตน
พระเยซูทรงสิ้นพระชนม์
(มธ.27:48,50; มก.15:36,37; ลก.23:36)
28หลังจากนั้นเมื่อพระองค์ทรงทราบว่าทุกสิ่งสำเร็จครบถ้วนแล้วและเพื่อจะเป็นจริงตามพระคัมภีร์ พระเยซูจึงตรัสว่า “เรากระหายน้ำ” 29ที่นั่นมีภาชนะใส่น้ำองุ่นเปรี้ยวตั้งอยู่ พวกเขาจึงเอาฟองน้ำชุบน้ำองุ่นเปรี้ยวเสียบปลายไม้หุสบชูขึ้นถึงพระโอษฐ์ของพระเยซู 30เมื่อทรงรับน้ำนั้นแล้วพระเยซูก็ตรัสว่า “สำเร็จแล้ว” จากนั้นพระองค์ก้มพระเศียรลงและสิ้นพระชนม์
31วันนั้นเป็นวันเตรียมและรุ่งขึ้นจะเป็นวันสะบาโตพิเศษ เนื่องจากพวกยิวไม่ต้องการให้ศพค้างบนไม้กางเขนในช่วงวันสะบาโต จึงขอปีลาตให้ทุบขาผู้ที่ถูกตรึงให้หักและเอาศพลงมา 32ดังนั้นพวกทหารจึงมาทุบขาของชายคนแรกที่ถูกตรึงบนไม้กางเขนด้วยกันกับพระเยซูให้หัก แล้วทุบขาของอีกคนหนึ่งให้หักด้วย 33แต่เมื่อมาถึงพระเยซูพวกเขาพบว่าพระองค์สิ้นพระชนม์แล้วจึงไม่ได้ทุบขาของพระองค์ 34แต่ทหารคนหนึ่งเอาทวนแทงที่สีข้างของพระเยซูโลหิตกับน้ำก็ไหลออกมาทันที 35ผู้ที่เห็นเหตุการณ์ได้เป็นพยานและคำพยานของเขาเป็นความจริง เขารู้ว่าเขาพูดความจริงและเขาเป็นพยานเพื่อว่าท่านทั้งหลายจะเชื่อด้วย 36สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นเพื่อจะเป็นจริงตามพระคัมภีร์ที่ว่า “กระดูกของเขาจะไม่ถูกหักสักชิ้นเดียว”19:36 อพย.12:46กดว.9:12สดด.34:20 37และพระคัมภีร์อีกตอนหนึ่งที่กล่าวว่า “เขาทั้งหลายจะมองดูผู้ที่พวกเขาได้แทง”19:37 ศคย. 12:10
การฝังพระศพพระเยซู
(มธ.27:57-61; มก.15:42-47; ลก.23:50-56)
38หลังจากนั้นโยเซฟชาวอาริมาเธียได้ไปขอพระศพพระเยซูจากปีลาต โยเซฟเป็นสาวกของพระเยซูแต่ไม่กล้าแสดงตัวเพราะกลัวพวกยิว เมื่อปีลาตอนุญาตแล้วเขาก็มาเชิญพระศพไป 39นิโคเดมัสผู้ซึ่งก่อนหน้านี้เคยมาเข้าเฝ้าพระเยซูในเวลากลางคืนก็มาร่วมด้วยพร้อมทั้งนำเครื่องหอม คือมดยอบผสมกับกฤษณาหนักประมาณ 34 กิโลกรัม19:39 ภาษากรีกว่า100 ลิตรามา 40ทั้งสองเชิญพระศพของพระเยซูลงมา แล้วเอาแถบผ้าลินินพันพระศพพร้อมกับเครื่องหอมตามธรรมเนียมการฝังศพของชาวยิว 41สถานที่ซึ่งพระเยซูถูกตรึงไม้กางเขนนั้นมีสวนแห่งหนึ่งและในสวนนั้นมีอุโมงค์ฝังศพใหม่ที่ยังไม่เคยฝังใครมาก่อน 42เนื่องจากวันนั้นเป็นวันเตรียมของพวกยิวและอุโมงค์ก็อยู่ใกล้ๆ เขาจึงวางพระศพพระเยซูไว้ที่นั่น
1Тогда Пилат приказал бичевать Исо. 2Солдаты сплели венок из терновника и надели Ему на голову. Они одели Его в пурпурную мантию, 3подходили к Нему, говоря:
– Да здравствует Царь иудеев! – и били Его по лицу.
4Пилат вышел ещё раз и сказал народу:
– Смотрите! Вот я вывожу Его ещё раз, чтобы вы убедились, что я не нахожу в Нём никакой вины.
5– Вот Человек19:5 Ср. Зак. 6:12., – сказал Пилат, когда Исо вышел в терновом венке и в пурпурной мантии.
6Как только главные священнослужители и стража увидели Его, они закричали:
– Распни! Распни Его!
Но Пилат ответил:
– Берите Его сами и распинайте, я же не нахожу в Нём никакой вины.
7Предводители иудеев настаивали:
– У нас есть Закон, и по нашему Закону Он должен умереть, потому что называет Себя Сыном Всевышнего (Божественным Царём)!19:7 См. Лев. 24:16.
8Услышав это, Пилат ещё больше испугался. 9Он опять вошёл в свою резиденцию и спросил Исо:
– Откуда Ты?
Но Исо не отвечал ему.
10– Ты что, отказываешься говорить со мной? – сказал Пилат. – Неужели Ты не понимаешь, что у меня есть власть освободить Тебя или распять!
11Исо ответил:
– У тебя не было бы надо Мной никакой власти, если бы она не была дана тебе Всевышним. Поэтому на том, кто передал Меня тебе19:11 Скорее всего, здесь Исо говорил о верховном священнослужителе Каиафе., больший грех.
12С этого момента Пилат искал возможности освободить Исо, но иудеи продолжали кричать:
– Если ты отпустишь Этого Человека, то ты не друг императору. Каждый, кто заявляет, что он царь, – враг императору!
13Когда Пилат это услышал, он вывел Исо, сел в судейское кресло на месте, называемом Каменный Помост, а на арамейском языке Габта. 14Это было на праздничной неделе, в пятницу, около двенадцати часов дня.
– Вот ваш царь, – сказал Пилат народу.
15Они закричали:
– Уведи Его вон! Вон! Распни Его!
– Распять вашего царя? – спросил Пилат.
– У нас нет царя, кроме императора, – отвечали главные священнослужители.
16Тогда Пилат отдал им Исо на распятие.
Казнь Исо Масеха
(Мат. 27:33-44; Мк. 15:24-32; Лк. 23:33-43)
Они взяли Исо и повели. 17Неся Свой крест, Исо пошёл на место, называемое Лобным19:17 Букв.: «череп». Это был холм, который, по всей вероятности, имел такое название из-за своей формы, напоминавшей человеческий череп., а на арамейском языке «Голгофа». 18Там Исо распяли, а с Ним, по обе стороны, ещё двоих; Исо был посередине. 19Пилат приказал прикрепить на кресте табличку с надписью: Исо из Назарета – Царь Иудеев. 20Надпись эту читало много иудеев, так как место распятия Исо было близко к городу, а написано было на языке иудеев19:20 То есть или на арамейском, или на древнееврейском языке. См. пояснительный словарь., по-латыни и по-гречески. 21Главные священнослужители иудеев возразили Пилату:
– Напиши не «Царь иудеев», а что Он заявлял, будто Он Царь иудеев.
22– Что я написал, то написал, – ответил Пилат.
23Когда воины распяли Исо, они взяли Его верхнюю одежду и разделили на четыре части, каждому по одной. Рубашка Исо была без швов, сотканная целиком.
24– Не будем её рвать, – решили они, – бросим лучше жребий и посмотрим, кому она достанется.
Это случилось во исполнение сказанного в Писании:
«Они разделили между собой Мои одежды
и бросали жребий о Моём одеянии»19:24 Заб. 21:19..
Солдаты это исполнили.
25Недалеко от креста Исо стояли Его мать, сестра матери, Марьям – жена Клеопы и Марьям из Магдалы. 26Исо увидел Свою мать и Своего любимого ученика, стоявшего рядом с ней.
– О женщина19:26 Это обращение Исо не было грубым. См., также, сноску на 2:4., прими его, как своего собственного сына, – сказал Исо матери.
27Своему же ученику Он сказал:
– Отныне считай её своей матерью.
С этого времени ученик этот взял её к себе в дом.
Смерть Исо Масеха
(Мат. 27:48-50; Мк. 15:36-37; Лк. 23:36)
28После того Исо, зная, что всё уже совершилось, и чтобы исполнилось Писание, сказал:
– Хочу пить.
29Там стоял кувшин с кислым вином, и солдаты, обмакнув в него губку, надели её на стебель иссопа19:29 Иссоп – по всей вероятности, это не собственно иссоп, а один из видов майорана, распространённый в Исроиле. Это растение использовалось священнослужителями для кропления (см. Лев. 14:4-7; Чис. 19:18) и было символом очищения от греха в иудейской культуре. и поднесли к губам Исо19:28-29 См. Заб. 68:22; 21:16.. 30Исо попробовал вино и сказал:
– Совершилось!
Сказав это, Он уронил голову на грудь и предал дух.
31Была пятница, и предводители иудеев не хотели, чтобы тела оставались на крестах в субботу, тем более, что эта суббота была днём великого праздника. Поэтому они попросили Пилата перебить распятым голени19:31 Таврот запрещал оставлять мёртвых повешенными на дереве на ночь (см. Втор. 21:22-23), и, кроме того, это был канун праздничной субботы. Повешенные же на крестах могли умирать в мучениях много дней, но тех, у кого перебивали голени, настигала скорая смерть от удушья. и снять их тела с крестов. 32Солдаты пришли и перебили голени сначала одному распятому рядом с Исо, а затем другому. 33Когда же они подошли к Исо, то увидели, что Он уже мёртв, и не стали перебивать Его ног. 34Вместо этого один из солдат пронзил копьём бок Исо, и из раны сразу же потекли кровь и вода.
35Тот, кто сам это видел, свидетельствует об этом, чтобы и вы поверили. Его свидетельство истинно, и он знает, что говорит правду. 36Всё это произошло, чтобы исполнились слова Писания: «Ни одна из Его костей не будет переломлена»19:36 Заб. 33:21; см. также Исх. 12:46; Чис. 9:12.. 37И в другом месте Писания говорится: «Они будут смотреть на Того, Которого пронзили»19:37 Зак. 12:10..
Погребение Исо Масеха
(Мат. 27:57-61; Мк. 15:42-47; Лк. 23:50-56)
38После этого Юсуф из Аримафеи попросил Пилата отдать ему тело Исо. Юсуф был учеником Исо, но тайным из-за страха перед предводителями иудеев. С позволения Пилата он пришёл и забрал тело. 39С Юсуфом был Никодим, который как-то приходил к Исо ночью. Никодим принёс около тридцати килограммов19:39 Букв.: «сто литр». Имеется в виду не современный литр, а литра – древнеримская мера. смеси из смирны и алоэ19:39 Смирна (мирра) – приятно пахнущая смола растущего в Аравии растения. Алоэ – источающее ароматную смолу дерево, родиной которого является Индокитай, использовалось как благовоние, а также при бальзамировании. Не имеет ничего общего с общеизвестным обыкновенным алоэ.. 40Они сняли тело Исо и завернули его в пропитанные душистыми мазями пелены из льняной ткани. Таков был иудейский погребальный обычай. 41Там, где Исо распяли, был сад, и в саду – новая могильная пещера, где ещё никого не хоронили. 42Так как это была пятница – день, когда иудеи готовятся к субботе, – а могильная пещера была рядом, то они положили там Исо19:42 Суббота, религиозный день отдыха, когда иудеям запрещалось выполнять какую-либо работу, начиналась уже в пятницу с закатом солнца. Это и было причиной спешных похорон Исо..
