Job 1 – TCB & CARSA

Tagalog Contemporary Bible

Job 1:1-22

Ang Matuwid na Pamumuhay ni Job

1May isang lalaking nakatira sa lupain ng Uz na ang pangalan ay Job. Matuwid siya, walang kapintasan ang pamumuhay, may takot sa Dios at umiiwas sa kasamaan. 2Mayroon siyang pitong anak na lalaki at tatlong anak na babae. 3Ang mga pag-aari naman niya ay 7,000 tupa, 3,000 kamelyo, 500 pares ng baka at 500 ang kanyang asnong babae. Marami ang kanyang alipin. Siya ang pinakamayaman sa buong silangan ng Israel.

4Nakaugalian na ng mga anak niyang lalaki na halinhinang maghanda sa kani-kanilang mga bahay at inaanyayahan nilang dumalo ang tatlo nilang kapatid na babae. 5Tuwing matatapos ang handaan, naghahandog si Job para sa kanyang mga anak. Maaga siyang gumigising at nag-aalay ng handog na sinusunog1:5 handog na sinusunog: Tingnan sa Talaan ng mga Salita sa likod. para sa bawat anak niya, dahil naisip niyang baka nagkasala ang mga ito at sinadyang magsalita ng masama laban sa Dios. Ito ang palaging ginagawa ni Job.

Ang Unang Pagsubok kay Job

6Isang araw, nagtipon ang mga anghel1:6 anghel: sa literal, mga anak ng Dios. sa presensya ng Panginoon, at sumali sa kanila si Satanas. 7Sinabi ng Panginoon kay Satanas, “Saan ka nanggaling?” Sumagot si Satanas, “Parooʼt parito na naglilibot sa mundo.” 8Sinabi sa kanya ng Panginoon, “Napansin mo ba ang lingkod kong si Job? Wala siyang katulad sa buong mundo. Matuwid siya at malinis ang pamumuhay. May takot siya sa akin at umiiwas sa kasamaan.” 9Sumagot si Satanas, “May takot si Job sa iyo dahil pinagpapala mo siya. 10Iniingatan mo siya at ang sambahayan niya, pati na ang lahat ng ari-arian niya. Pinagpapala mo ang lahat ng ginagawa niya. Kaya lalong dumarami ang kanyang mga hayop sa buong lupain. 11Pero subukan mong kunin ang lahat ng iyan sa kanya at siguradong isusumpa ka niya.” 12Sinabi ng Panginoon kay Satanas, “Sige, kunin mo ang lahat ng mayroon siya, pero huwag mo siyang sasaktan.” Kaya umalis agad si Satanas sa harapan ng Panginoon.

13Isang araw, habang nagkakasayahan sa handaan ang mga anak ni Job sa bahay ng panganay, 14dumating sa bahay ni Job ang isa niyang tauhan at ibinalita ang ganito, “Habang nag-aararo po kami gamit ang inyong mga baka, at pinapastol ang inyong mga asno sa di-kalayuan, 15bigla kaming sinalakay ng mga Sabeo. Kinuha po nila ang mga hayop at pinatay ang aking mga kasama. Ako lang po ang nakatakas para magbalita sa inyo!”

16Habang nagsasalita pa ang tauhan, dumating din ang isa pang tauhan ni Job at sinabi, “Tinamaan po ng apoy ng Dios ang inyong mga tupa at ang mga pastol nito, at nasunog. Ako lang po ang nakaligtas para magbalita sa inyo!”

17Habang nagsasalita pa siya, may isa pang dumating at nagbalita, “Sinalakay po kami ng tatlong pangkat ng mga Caldeo. Kinuha po nila ang mga kamelyo at pinatay ang aking mga kasama. Ako lang po ang nakatakas para magbalita sa inyo!”

18Habang nagsasalita pa siya, may isa pang dumating at nagbalita, “Habang nagkakasayahan po ang inyong mga anak sa bahay ng kanilang nakatatandang kapatid, 19bigla pong dumating ang malakas na hangin mula sa ilang at nawasak po ang bahay. Nabagsakan po ang inyong mga anak at namatay. Ako lang po ang nakaligtas para magbalita sa inyo!”

20Nang marinig iyon ni Job, tumayo siya at pinunit ang kanyang damit dahil sa pagdadalamhati. Pagkatapos, inahitan niya ang kanyang buhok sa ulo at nagpatirapa sa lupa para sumamba sa Panginoon. 21Sinabi niya, “Ipinanganak akong walang dala at mamamatay din akong walang dala. Ang Panginoon ang nagbigay ng lahat ng mayroon ako at ang Panginoon din ang kumuha nito. Purihin ang pangalan ng Panginoon!” 22Sa kabila ng lahat ng nangyari, hindi nagkasala si Job. Hindi niya sinisi ang Dios.

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Аюб 1:1-22

Пролог

1В земле Уц жил человек по имени Аюб. Этот человек был непорочен и праведен, жил в страхе перед Аллахом и сторонился зла. 2У него было семеро сыновей и три дочери. 3Он владел семью тысячами овец, тремя тысячами верблюдов, пятьюстами парами волов и пятьюстами ослицами, а ещё великим множеством слуг. Он был самым знатным и самым уважаемым человеком среди всех жителей Востока.

4Его сыновья сходились, чтобы пировать по очереди в домах друг у друга, и приглашали трёх своих сестёр, чтобы есть и пить вместе с ними. 5Когда время пиров истекало, Аюб посылал за ними и совершал ритуал очищения. Рано утром он возносил за каждого из них всесожжение, думая: «Быть может, мои сыновья согрешили и в сердце своём оскорбили Аллаха». Так Аюб поступал постоянно.

Шайтан клевещет на Аюба

6Однажды ангелы1:6 Букв.: «сыны Всевышнего»; также в 2:1. Ангелы не являются сыновьями Всевышнего в буквальном смысле. Это образное выражение лишь указывает на их сверхъестественную природу и подчинённость Аллаху. пришли, чтобы предстать перед Вечным1:6 Вечный – на языке оригинала: «Яхве». Под этим именем Всевышний открылся Мусе и народу Исраила (см. Исх. 3:13-15). См. пояснительный словарь., и с ними пришёл Шайтан1:6 Шайтан – это имя переводится как «противник», «обвинитель»..

7Вечный спросил Шайтана:

– Откуда ты пришёл?

Шайтан ответил Вечному:

– Я скитался по земле и обошёл её всю.

8Вечный сказал Шайтану:

– Приметил ли ты Моего раба Аюба? Нет на земле такого человека, как он: непорочного и праведного, кто живёт в страхе перед Аллахом и сторонится зла.

9– Разве даром Аюб боится Аллаха? – ответил Вечному Шайтан. – 10Разве не Ты оградил его самого, его домашних и всё его добро? Ты благословил дело его рук, и его стада и отары заполонили землю. 11Но протяни руку и порази всё, что у него есть, и он проклянёт Тебя прямо в лицо.

12Вечный сказал Шайтану:

– Хорошо. Всё, что у него есть, в твоих руках, но на него самого руки не поднимай.

И Шайтан ушёл от Вечного.

Первое испытание Аюба

13Однажды, когда сыновья и дочери Аюба пировали и пили вино в доме у старшего из братьев, 14к Аюбу пришёл вестник и сказал:

15– Волы пахали и ослицы паслись неподалёку, когда напали севеяне и угнали их. Они предали всех слуг мечу, и я – единственный, кто спасся, чтобы рассказать тебе об этом!

16Он ещё говорил, когда пришёл другой вестник и сказал:

– Огонь Аллаха пал с небес и сжёг овец и слуг, и я – единственный, кто спасся, чтобы рассказать тебе об этом!

17Он ещё говорил, когда пришёл третий вестник и сказал:

– Халдеи собрались в три отряда, набросились на стадо твоих верблюдов и угнали их. Они предали всех слуг мечу, и я – единственный, кто спасся, чтобы рассказать тебе об этом!

18Он ещё говорил, когда пришёл ещё один вестник и сказал:

– Твои сыновья и дочери пировали и пили вино в доме у старшего брата, 19как вдруг страшный вихрь примчался из пустыни и сотряс дом. Дом рухнул на них, и все они погибли, а я – единственный, кто спасся, чтобы рассказать тебе об этом.

20Тогда Аюб встал и в скорби разорвал на себе одежду и обрил голову. Он поклонился, пав лицом на землю, 21и сказал:

– Нагим я пришёл в этот мир,

нагим из него и уйду.

Вечный даровал, Вечный и отнял –

да будет имя Вечного прославлено.

22Во всём этом Аюб не согрешил и не обвинил Аллаха в несправедливости к нему.