Genesis 12 – TCB & CARST

Tagalog Contemporary Bible

Genesis 12:1-20

Ang Pagtawag ng Dios kay Abram

1Ngayon, sinabi ng Panginoon kay Abram, “Lisanin mo ang iyong bansa, ang mga kamag-anak mo, at kahit ang sambahayan ng iyong ama, at pumunta ka sa lugar na ipapakita ko sa iyo.

2Gagawin kong isang tanyag na bansa ang lahi mo.

Pagpapalain kita at magiging tanyag ang iyong pangalan.

Sa pamamagitan mo, marami ang pagpapalain.

3Pagpapalain ko ang magmamagandang loob sa iyo.

Pero isusumpa ko naman ang susumpa sa iyo.

Sa pamamagitan mo, pagpapalain ko ang lahat ng tao sa mundo.”

4-5Kaya umalis si Abram sa Haran at pumunta sa Canaan, ayon sa sinabi ng Panginoon sa kanya. Nasa 75 taong gulang noon si Abram. Sumama sa kanya ang pamangkin niyang si Lot. Kasama rin niya ang asawa niyang si Sarai at ang lahat ng ari-arian at aliping natipon nila sa Haran.

6Pagdating nila sa Canaan, nagpatuloy sila hanggang sa nakarating sa malaking puno12:6 malaking puno: Maaaring, puno ng terebinto. Pinaniniwalaang banal na puno ito. ng Moreh roon sa Shekem. (Nang panahong iyon, naroon pa ang mga Cananeo). 7Pagkatapos, nagpakita ang Panginoon kay Abram at sinabi sa kanya, “Ang lupaing ito ay ibibigay ko sa mga lahi mo.” Kaya gumawa ng altar si Abram para sa Panginoon.

8Mula roon, lumipat sila sa bundok na nasa silangan ng Betel, at doon sila nagtayo ng tolda, sa kalagitnaan ng Betel at Ai. Ang Betel ay nasa kanluran at ang Ai naman ay nasa silangan. Gumawa rin doon si Abram ng altar at sumamba sa Panginoon. 9Hindi nagtagal, muli silang lumipat. Nagpatuloy sila sa paglalakbay papunta sa Negev.

Pumunta si Abram sa Egipto

10Ngayon, nagkaroon ng matinding taggutom sa Canaan, kaya pumunta si Abram sa Egipto para roon muna manirahan. 11Nang paparating na sila sa Egipto, sinabi ni Abram sa kanyang asawa, “Sarai, maganda kang babae. 12Kapag nakita ka ng mga Egipcio, sasabihin nila na asawa kita, kaya papatayin nila ako para makuha ka nila. 13Mabuti sigurong sabihin mo sa kanila na magkapatid tayo para hindi nila ako patayin at para maging mabuti ang pakikitungo nila sa akin dahil sa iyo.”

14Kaya pagdating nila sa Egipto, nakita nga ng mga Egipcio ang kagandahan ni Sarai. 15At nang makita siya ng mga opisyal ng Faraon,12:15 Faraon: o, hari ng Egipto. Ganito rin sa talatang 17, 18, at 20. sinabi nila sa hari kung gaano siya kaganda. Kaya dinala si Sarai roon sa palasyo. 16Dahil kay Sarai, naging mabuti ang pakikitungo ng hari kay Abram at binigyan pa siya ng mga tupa, kambing, baka, asno, kamelyo at mga alipin.

17Pero binigyan ng Panginoon ng nakakakilabot na karamdaman ang Faraon at ang mga tauhan niya sa palasyo dahil kay Sarai. 18Nang malaman ng Faraon ang dahilan ng lahat ng ito, ipinatawag niya si Abram at tinanong, “Ano ba itong ginawa mo sa akin? Bakit hindi mo sinabi na asawa mo pala siya? 19Bakit mo sinabing magkapatid kayo? Kaya kinuha ko siya para maging asawa ko. Ngayon, heto ang asawa mo, kunin mo siya at umalis na kayo!” 20Pagkatapos, nag-utos ang Faraon sa mga tauhan niya na paalisin na sila. Kaya dinala nila si Abram palabas ng lupain na iyon at pinaalis kasama ang asawa niya at ang lahat ng ari-arian niya.

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Начало 12:1-20

Избрание Иброма Всевышним для благословения всех народов

1Вечный сказал Иброму:

– Оставь свою страну, своих родственников и дом своего отца и иди в землю, которую Я тебе укажу. 2Я произведу от тебя великий народ и благословлю тебя; Я возвеличу твоё имя, и ты будешь благословением. 3Я благословлю тех, кто благословляет тебя, и прокляну тех, кто проклинает тебя; и через тебя получат благословение все народы на земле12:3 Это обещание, данное Иброму (Иброхиму), было исполнено в Исо Масехе. Радостная Весть о спасении через веру в жертву Масеха возвещается всем народам (см. Гал. 3:8)..

4И Ибром отправился в путь, как сказал ему Вечный, и Лут пошёл вместе с ним. Иброму было семьдесят пять лет, когда он ушёл из Харрана. 5Он взял с собой жену Сару, племянника Лута, всё имущество, которое они нажили, и людей, которых они приобрели в Харране. Они отправились в землю Ханона и пришли туда.

6Ибром прошёл по этой земле до того места в Шахеме, где стояло великое дерево Море; в то время там жили ханонеи. 7Вечный явился Иброму и сказал: «Я дам эту землю твоему потомству»12:7 Букв.: «твоему семени».. Ибром построил там жертвенник Вечному, Который явился ему.

8Оттуда он двинулся в горную местность к востоку от Вефиля и поставил шатёр между Вефилем на западе и Гаем на востоке. Там он построил жертвенник Вечному, где и стал поклоняться Ему. 9Затем Ибром снялся с места и продолжил путь к Негеву.

Переселение Иброма и Сары в Египет

10На земле был голод, и Ибром направился жить в Египет12:10 Букв.: «Мицраим» (здесь и везде, кроме Инджила). Ср. 10:6., потому что голод был очень силён. 11Когда они подходили к Египту, он сказал жене Саре:

– Я знаю, что ты красивая женщина. 12Когда египтяне увидят тебя, они скажут: «Это его жена» – и убьют меня, а тебя оставят в живых. 13Скажи, что ты моя сестра, чтобы ради тебя меня приняли хорошо, и благодаря тебе я остался бы жив.

14Когда Ибром пришёл в Египет, египтяне увидели, что Сара очень красива, 15а когда её увидели придворные фараона, они расхвалили её фараону, и Сару взяли к нему во дворец. 16Он хорошо принял Иброма ради неё, и Ибром приобрёл мелкий и крупный скот, ослов и ослиц, слуг и служанок, и верблюдов.

17Но Вечный поразил фараона и весь его дом тяжёлыми болезнями из-за жены Иброма Сары. 18Тогда фараон вызвал Иброма и спросил:

– Что ты сделал со мной? Почему ты не сказал мне, что она твоя жена? 19Зачем ты сказал: «Она моя сестра»? Только из-за этого я взял её себе в жёны. Вот твоя жена. Забирай её и уходи!

20Фараон распорядился, и его люди отправили Иброма в дорогу вместе с женой и всем, что у него было.