Ang mga Kautusan tungkol sa Digmaan
1“Kung kayoʼy makikipagdigma, at makita ninyo na mas marami ang mga kabayo, karwahe at sundalo ng inyong kalaban, huwag kayong matatakot, dahil kasama ninyo ang Panginoon na inyong Dios na naglabas sa inyo sa Egipto. 2Bago kayo pumunta sa digmaan, dapat lumapit muna ang pari sa harapan ng mga sundalo at sabihin, 3‘Makinig kayo, O mamamayan ng Israel! Sa araw na ito ay makikipagdigma kayo sa inyong mga kaaway. Lakasan ninyo ang inyong loob at huwag kayong matakot. 4Sapagkat ang Panginoon na inyong Dios ang sasama sa inyo! Makikipaglaban siya para sa inyo laban sa mga kaaway ninyo at pagtatagumpayin niya kayo!’
5“Pagkatapos, ganito dapat ang sasabihin ng mga opisyal sa mga sundalo: ‘Sinuman sa inyo ang may bagong bahay na hindi pa naitatalaga, umuwi siya, dahil baka mapatay siya sa labanan, at ibang tao ang magtalaga ng bahay niya. 6Kung mayroon sa inyong nakapagtanim ng ubas at hindi pa niya napapakinabangan ang bunga nito, umuwi rin siya dahil baka mapatay siya sa labanan at ang ibang tao ang makinabang nito. 7Kung may ikakasal sa inyo, umuwi siya dahil baka mapatay siya sa labanan at ang ibang tao ang pakasalan ng kanyang mapapangasawa.’
8“Sasabihin pa ng mga opisyal, ‘Kung mayroon sa inyong natatakot o naduduwag, umuwi siya dahil baka maduwag din ang mga kasama niya.’ 9Kapag natapos na ng mga opisyal ang pagsasabi nito sa mga sundalo, pipili sila ng mga pinuno para pamahalaan ang mga sundalo.
10“Kung sasalakay kayo sa isang lungsod, bigyan nʼyo muna sila ng pagkakataong sumuko. 11Kapag sumuko sila at buksan ang pintuan ng kanilang lungsod, gawin nʼyong alipin silang lahat at pagtrabahuhin para sa inyo. 12Pero kung hindi sila susuko kundi makikipaglaban sila sa inyo, salakayin ninyo sila. 13Kapag silaʼy natalo na ninyo sa tulong ng Panginoon na inyong Dios sa inyo, patayin ninyo ang lahat ng kanilang mga lalaki. 14Ngunit maaari ninyong bihagin ang mga babae, mga bata, at ang mga hayop, at maaari ninyong samsamin ang lahat ng ari-arian na nasa lungsod. Gamitin ninyo ang mga samsam na ito na ibinigay sa inyo ng Panginoon na inyong Dios mula sa mga kaaway ninyo. 15Gawin lang ninyo ito sa mga lungsod na hindi bahagi ng lupaing sasakupin ninyo. 16Pero patayin ninyong lahat ang tao sa mga lungsod na ibinibigay sa inyo ng Panginoon na inyong Dios bilang inyong mana. 17Lipulin ninyo ang lahat ng Heteo, Amoreo, Cananeo, Perezeo, Hiveo at Jebuseo, bilang handog sa Panginoon na inyong Dios ayon sa kanyang iniutos. 18Sapagkat kung hindi, tuturuan nila kayo ng lahat ng kasuklam-suklam na gawa na ginagawa nila sa pagsamba nila sa kanilang mga dios, at dahil ditoʼy magkakasala kayo sa Panginoon na inyong Dios. 19Kung matagal ang inyong pagsalakay sa isang lungsod, huwag ninyong puputulin ang mga punong namumunga. Kainin ninyo ang mga bunga nito, pero huwag nga ninyong puputulin, dahil hindi ninyo sila kalaban na inyong lilipulin. 20Pero maaari ninyong putulin ang mga puno na walang bunga o walang bunga na maaaring kainin, at gamitin ito sa pagsakop sa lungsod hanggang sa maagaw ninyo ito.
交战的条例
1“你们和敌人交战时，面对比你们强大的军队及战车战马，不要害怕，因为你们的上帝耶和华与你们同在，祂曾带领你们离开埃及。 2你们出战之前，祭司要上前鼓舞士气， 3说，‘以色列人啊，听着！今天你们要和敌人交战，不要胆怯，不要惧怕，也不要恐慌。 4因为你们的上帝耶和华要与你们同去，为你们争战，使你们得胜。’ 5官长要对士兵说，‘你们谁建了新房子还没有举行奉献礼20:5 “举行奉献礼”指入住前举行的仪式，有些版本译为“开始入住”。？他可以回家去，以免他阵亡了，别人为他的房子举行奉献礼。 6谁栽种了葡萄园还没有享受过园中的果子？他可以回家去，以免他阵亡了，别人享受他园中的果子。 7谁订了亲还没有迎娶？他可以回家去，以免他阵亡了，别人娶他的未婚妻。’ 8官长也要告诉士兵，‘有没有胆怯、害怕的？他可以回家去，免得影响他人士气。’ 9他们讲完后，就要委派将领率军出战。
攻城之略
10“你们进攻一座城之前，要先给城中居民求和的机会。 11如果他们开城投降，城里所有的人都要做你们的奴隶，为你们服劳役。 12如果他们不肯投降，要交战，你们就要围攻那城。 13你们的上帝耶和华把城交给你们时，你们要杀光城里所有的男子， 14但可以留下城中的妇女、孩童、牲畜及其他一切作战利品。你们可以享用仇敌的财物，那是你们的上帝耶和华赐给你们的。 15上述做法只适用于离你们很遥远的城邑，你们附近各族的城邑除外。 16你们的上帝耶和华将把你们附近各族的城邑赐给你们，你们要将里面有气息的全部消灭。 17要遵照你们的上帝耶和华的吩咐，彻底灭绝赫人、亚摩利人、迦南人、比利洗人、希未人和耶布斯人， 18免得他们将祭拜自己神明的可憎习俗传给你们，以致你们得罪你们的上帝耶和华。
19“你们围攻一座城久攻不下时，不可用斧头砍掉那里的树木，因为你们可以吃树上的果子。田间的树木岂是人，让你们围攻吗？ 20但你们可以砍那些不结果子的树来建围城的工事，直到攻陷为止。
