O Senhor promete abençoar Jerusalém
1Outra mensagem do Senhor dos exércitos. 2O Senhor dos exércitos diz assim: “Estou muito indignado! Sim, estou mesmo irado, por causa daquilo que todos os inimigos de Sião lhe fizeram! 3Agora voltar-me-ei para Sião e habitarei no meio de Jerusalém, a qual será chamada Cidade Fiel, a montanha do Senhor dos exércitos, o monte santo.”
4O Senhor dos exércitos declara: “As pessoas idosas, tanto homens como mulheres, voltarão a sentar-se nos seus lugares em Jerusalém, tendo cada um nas suas mãos a bengala em que se apoia, por causa da muita idade. 5Os rapazes e raparigas virão novamente em grande número às praças públicas para brincar.”
6Diz o Senhor dos exércitos: “Pode parecer inacreditável aos vossos olhos, um resto do povo, pequeno e desencorajado, mas para mim não é nada de mais! 7Com toda a certeza que resgatarei o meu povo das extremidades do Oriente ao Ocidente, seja para onde for que tenham sido espalhados. 8Hei de trazê-los de novo para viverem em Jerusalém; serão o meu povo e eu serei o seu Deus, guiando-os com justiça e com verdade!”
9O Senhor dos exércitos diz: “Trabalhem com coragem, vocês que ouvem agora as palavras dos profetas que vos falaram, quando se puseram os alicerces deste templo, a fim de que fosse edificado! 10Antes do empreendimento começar, não havia postos de trabalho, não havia salários, não havia segurança. Se tivessem de deixar a cidade, ninguém podia ter a certeza de regressar, porque cada um estava contra o seu semelhante.
11Agora, já não tratarei mais com o resto deste povo, como no passado, diz o Senhor dos exércitos. 12Semeio a paz no vosso meio. As vinhas darão o seu fruto. O chão será fértil e dos céus virá abundante orvalho. Todas estas bênçãos darei ao povo deixado na terra. 13Assim como eram uma maldição entre as nações, ó povo de Judá e de Israel, assim vos salvarei e serão uma bênção! Não tenham receio! Trabalhem com coragem! 14Fiz o que prometera, quando os vossos pais me enfureceram, e garanti-lhes que seriam castigados. 15Por isso, agora também decidi fazer o bem a Jerusalém e a Judá! Não tenham medo! 16Da vossa parte, é isto que devem fazer: falar a verdade e ser justos e honestos nos vossos tribunais. 17Não conspirem para fazer mal uns aos outros! Não amem o falso juramento, nem a mentira! Todas essas coisas repudio severamente!”, diz o Senhor.
18Aqui está outra mensagem que veio até mim da parte do Senhor dos exércitos. 19“Esses jejuns tradicionais e tempos de contrição coletiva, que realizam no quarto, quinto, sétimo e décimo mês, terminaram! Agora serão celebrações festivas, por isso, amem a verdade e a paz!”
20Assim diz o Senhor dos exércitos: “Povos de todo o mundo virão em peregrinação a Jerusalém, originários de muitas cidades estrangeiras, para assistir a estas celebrações. 21As pessoas escreverão umas às outras, dizendo: ‘Vamos todos a Jerusalém pedir ao Senhor a sua bênção sobre nós e que seja misericordioso para connosco. Venham todos já!’ 22Sim, muita gente, mesmo das nações mais fortes, se chegará ao Senhor dos exércitos em Jerusalém, para lhe rogar a sua bênção.”
23Assim diz o Senhor dos exércitos: “Nesses tempos, dez estrangeiros agarrar-se-ão às abas do casaco dum judeu, implorando-lhe: ‘Queremos ir com vocês, porque sabemos bem que Deus está convosco!’ ”
Misaad ang Ginoo nga Panalanginan Niya ang Jerusalem
1-2Miingon pag-usab ang Ginoo nga Makagagahom ngadto kang Zacarias, “Nabalaka ako pag-ayo sa Zion. Ug tungod sa akong dakong kabalaka kaniya, nasuko ako pag-ayo sa iyang mga kaaway. 3Mobalik ako sa Jerusalem8:3 Jerusalem: Sa Hebreo makita usab ang pulong nga Zion, nga mao ang laing ngalan sa Jerusalem. ug mopuyo didto. Unya pagatawgon ang Jerusalem nga Matinumanon nga Siyudad ug pagatawgon ang akong bukid8:3 bukid: Ang Bukid sa Zion diin nagatindog ang templo. nga Balaang Bukid. 4Mobalik nag panglingkod sa mga plasa sa Jerusalem ang mga tigulang nga nagasungkod na tungod sa hilabihan nga katigulangon. 5Ug mapuno ang mga plasa sa mga kabataan nga nagadula.”8:5 Ang buot ipasabot niini nga mga bersikulo, hatagan sa Dios ang iyang mga katawhan sa taas nga kinabuhi ug daghang mga kabataan.
6Miingon pa ang Ginoo nga Makagagahom, “Tingali daw imposible kini alang sa akong katawhan nga nahibilin, apan dili kini imposible kanako. 7Luwason ko ang akong katawhan nga gibihag didto sa mga yuta sa sidlakan ug sa kasadpan. 8Dad-on ko sila pagbalik sa Jerusalem ug papuy-on didto. Mahimo na usab silang akong katawhan ug ako mahimong ilang Dios nga matinumanon ug matarong.”
9Miingon pa gayod ang Ginoo nga Makagagahom, “Kining mensahe gisulti sa mga propeta kaniadto sa panahon nga gitukod pag-usab ang pundasyon sa akong templo. Ug karon nga nadungog ninyo kini pag-usab, lig-ona ninyo ang inyong kaugalingon aron mahuman ninyo ang pagtukod sa templo. 10Sa dihang wala pa masugdi ang pagtukod ug balik sa templo, lisod ang inyong kahimtang. Walay suhol alang sa mga tawo nga nagtrabaho ug sa mga mananap nga gigamit sa pagtrabaho; ug makuyaw ang paglakaw-lakaw bisan asa tungod kay gihimo kong magkaaway ang mga tawo. 11Apan karon, ako, ang Ginoo nga Makagagahom, nagaingon nga dili ko na kini himuon kaninyong mga nahibilin. 12Magtanom kamo nga may kalinaw.8:12 Magtanom… kalinaw: o, Motubo ug maayo ang mga binhi. Mamunga ang mga ubas, mohatag ug daghang abot ang yuta, ug may yamog na. Ihatag ko kining tanan kaninyong mga nahibilin. 13Mga katawhan sa Juda ug Israel, gipanghimaraot kamo sa ubang mga nasod. Apan luwason ko kamo ug mahimo kamong panalangin ngadto kanila. Busa ayaw kamo kahadlok. Pagmalig-on hinuon kamo.”
14Miingon pa ang Ginoo nga Makagagahom, “Sa dihang gipalagot ako sa inyong mga katigulangan, nakahukom ako nga silotan kamo ug dili kamo kaloy-an. 15Apan karon nakahukom ako nga ipadayon ko ang paghimo ug maayo sa Jerusalem ug Juda. Busa ayaw kamo kahadlok. 16Mao kini ang angay ninyong himuon: Isulti ninyo ang tinuod ngadto sa usag-usa. Paghukom kamo nga matarong diha sa inyong mga hukmanan alang sa kaayohan sa tanan. 17Ayaw kamo paglaraw ug daotan batok sa inyong isigka-tawo ug ayaw panumpa ug bakak, kay gikayugtan ko kining tanang mga buhat.”
18-19Miingon pag-usab ang Ginoo nga Makagagahom kang Zacarias, “Ang pagpuasa sa ika-upat, ika-lima, ika-pito, ug ika-napulo nga mga bulan mahimong masadya nga okasyon alang sa mga katawhan sa Juda. Busa higugmaa ninyo ang kamatuoran ug ang kalinaw.8:18-19 kalinaw: o, maayong relasyon sa usag usa. 20Daghang katawhan gikan sa nagkalain-laing siyudad ang mangadto sa Jerusalem. 21Ang mga lumulupyo sa usa ka siyudad manghanggat sa usa ka siyudad ug moingon, ‘Molakaw kami aron sa pagpangamuyo ug sa pagdangop sa Ginoo nga Makagagahom. Dali, uban kamo!’
22“Daghang katawhan gikan sa gamhanang mga nasod ang moadto sa Jerusalem sa pagpangamuyo ug sa pagdangop kanako. 23Ug nianang panahona, napulo ka tawo nga gikan sa ubang mga nasod ug nagkalain-laing pinulongan ang moadto sa usa ka Judio ug moingon, ‘Gusto gayod kaming mouban kaninyo, tungod kay nadunggan namo nga ang Dios nagauban kaninyo.’ ”
