Salmo 40
(Sl 70)
Salmo de David. Para o diretor do coro.
1Esperei com paciência que o Senhor me socorresse;
então ele me ouviu e atendeu ao meu apelo.
2Tirou-me dum poço de desespero, dum charco de lodo;
pôs os meus pés sobre uma rocha,
fez-me andar num caminho seguro.
3Deu-me um novo cântico de louvor ao nosso Deus.
Muitos poderão ouvir as coisas maravilhosas que fez
e porão igualmente a sua confiança no Senhor.
4Felizes são aqueles que põem a sua confiança no Senhor,
que não confiam em gente orgulhosa,
nem que se desvia para a mentira.
5Senhor, meu Deus,
têm sido muitas as maravilhas que tens feito
e nós estamos sempre no teu pensamento.
Eu queria poder falar de todas as tuas obras maravilhosas,
mas não tenho palavras para o fazer;
ninguém pode ser comparado contigo.
6Não quiseste holocaustos nem ofertas,
mas abriste-me os ouvidos;
não são animais queimados que reclamas pelo pecado.
7Então eu disse: “Aqui venho, ó Deus,
como está escrito a meu respeito no livro do Senhor.
8Deleito-me em fazer a tua vontade, meu Deus,
porque a tua Lei está escrita no meu coração.”
9Anunciei a toda a gente as boas notícias de justiça;
não fui acanhado, como bem sabes, Senhor.
10Não conservei para mim a tua justiça,
mas preguei a todo o povo a tua salvação,
o teu amor e a tua verdade através dos tempos.
11Não me negues, Senhor, a tua misericórdia!
Que o teu amor e verdade me guardem continuamente.
12Porque os problemas se têm amontoado
e já ultrapassam as minhas forças.
Também o número dos meus pecados é maior do que os cabelos na minha cabeça;
até tenho vergonha de levantar os olhos.
O meu coração enfraquece dentro de mim.
13Digna-te livrar-me, Senhor!
Vem depressa em meu auxílio!
14Que aqueles que procuram destruir a minha vida
sejam apanhados pela confusão e vergonha.
15Que tropecem e caiam os que troçam de mim;
os que com afronta dizem: “É bem feito!”
16Mas alegrem-se em ti todos os que te buscam.
Que todos os que te amam e à tua salvação digam:
“O Senhor é grande!”
17Eu sou pobre e necessitado,
mas o Senhor cuida de mim.
Tu és o meu auxílio e o meu libertador, ó meu Deus!
Vem depressa socorrer-me!
Salmo 40Salmo 40 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat ni David. Sa direktor sang mga manugkanta.
Kanta sa Pagdayaw
1Naghulat ako nga mapailubon sa Ginoo,
kag ginpamatian niya ang akon pagpangayo sang bulig.
2Daw pareho lang nga ginbatak niya ako sa lunangon nga buho ukon lamawan.
Kag gintungtong niya ako sa bato agod indi ako maano.
3Gintudluan niya ako sang bag-o nga kanta,
kanta nga pagdayaw sa iya nga aton Dios.
Madamo nga tawo ang makakita sini,
kag magatahod sila kag magasalig sa Ginoo.
4Bulahan ang tawo nga nagasalig sa Ginoo,
kag wala nagadangop sa mga matinaas-taason nga nagasunod sa kabutigan.40:4 kabutigan: ukon, butigon nga mga dios-dios.
5Ginoo nga akon Dios, wala sing may makapareho sa imo.
Madamo nga makatilingala nga mga butang ang ginhimo mo,
kag madamo ang imo mga plano sa amon.
Indi ko ini masaysay tanan kay puwerte kadamo.
6Wala mo nagustuhan ang nagkalain-lain nga klase sang mga halad.
Wala ka nagpangayo sang mga halad nga ginasunog kag halad sa pagpakatinlo.
Sa baylo, ginhimo mo ako nga matinumanon sa imo.
7Gani nagsiling ako,
“Ari ako, handa nga magtuman sang imo mga sugo suno sa nasulat sa Kasulatan parte sa akon.40:7 Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini.
8O Dios ko, luyag ko nga tumanon ang imo kabubut-on.
Ang imo kasuguan ginahuptan ko sa akon tagipusuon.”
9Ginasugid ko ang imo pagluwas40:9 pagluwas: ukon, pagkamatarong. sa akon sa pagtililipon sang imo katawhan.
Nahibaluan mo, Ginoo, nga indi ako mag-untat sa pagsugid sini.
10Wala ko ginatago sa akon kaugalingon ang imo nga pagluwas sa akon.40:10 ang imo nga pagluwas sa akon: ukon, ang imo pagkamatarong.
Ginasugid ko nga matutom ka kag nagapangluwas.
Wala ko ginahipsan ang imo gugma kag kamatuoran40:10 kamatuoran: ukon, pagkamasaligan. Amo man sa bersikulo 11. kon magtilipon kami sang imo katawhan
11Ginoo, indi pagpunggi ang imo kaluoy sa akon.
Kabay pa nga ang imo gugma kag kamatuoran magatipig permi sa akon.
12Kay ginalibutan ako sang madamo nga kalisod nga indi maisip.
Daw sa natabunan na ako sang akon mga sala, kag indi ako makakita.
Mas madamo pa ang akon mga sala sang sa akon buhok,
kag tungod sini nadulaan ako sang kaisog.
13Ginoo, palihog luwasa ako!
Buligi ako gilayon.
14Kabay pa nga ang tanan nga nagatinguha sa pagpatay sa akon mahuy-an kag magasalasala.
Kabay pa nga ang tanan nga nagahandom sang akon kalaglagan magapalalagyo sa kahuya.
15Kabay pa nga ang mga nagayaguta sa akon matingala gid nga nahuy-an sila.
16Pero kabay pa nga ang tanan nga nagadangop sa imo magkalipay gid tungod sa imo.
Kabay pa nga ang mga naluyag sa kaluwasan nga halin sa imo magsiling permi, “Dalayawon ang Ginoo.”
17Kon parte sa akon, kubos kag imol ako.
Kabay pa nga hunahunaon mo ako, Ginoo.
Ikaw ang akon manugbulig kag manughilway.
O Dios ko, buligi ako gilayon.
