Salmos 39 – OL & HLGN

O Livro

Salmos 39:1-13

Salmo 39

Salmo de David. Para o diretor do coro, Jedutun39.0 Cf. 1 Cr 16.41..

1Disse para mim mesmo:

“Vou estar atento quando abrir a minha boca,

principalmente quando estiver rodeado de ímpios.”

2Mas enquanto estive em silêncio,

nada dizendo, mesmo de bem,

cresceu o tumulto dentro de mim até rebentar.

3Quanto mais refletia,

mais cresciam as labaredas da agitação em mim.

Até que falei e supliquei a Deus:

4Senhor, ajuda-me a compreender

como é curto o meu tempo aqui na Terra!

Ajuda-me a compreender a minha fragilidade!

5Aos teus olhos, a minha vida pode medir-se em palmos;

o tempo da minha existência é como um sopro para ti. (Pausa)

6Na verdade, o ser humano,

por mais bem estabelecido que esteja na vida,

é frágil como um sopro, é como uma sombra.

Em vão corre atarefado, de um lado para o outro,

e amontoa fortunas, para serem gastas por outros.

7Assim, Senhor, em quem posso eu esperar?

Tu és a minha única esperança.

8Livra-me de ser subjugado pelos meus pecados,

porque até os loucos me desprezariam.

9Estou sem fala diante de ti.

Não direi uma palavra só de queixa,

porque o meu castigo vem de ti.

10Não me atormentes mais,

pois estou a desfalecer sob o golpe da tua mão.

11Quando castigas um homem pelo seu pecado,

logo fica destruído;

fica como roupa bonita estragada pela traça.

Sim, o homem vale tão pouco como um simples sopro. (Pausa)

12Ouve, Senhor, a minha oração

e inclina os teus ouvidos ao meu apelo.

Não fiques parado perante as minhas lágrimas!

Sou para ti como um simples estranho;

sou como um viajante passando pela Terra,

como todos os meus antepassados.

13Poupa-me, Senhor!

Ajuda-me a recuperar forças,

antes que venha a morte e eu deixe de existir.”

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 39:1-13

Salmo 39Salmo 39 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat ni David. Sa direktor sang mga manugkanta nga si Jedutun.

Pagtuad sang Sala sang Tawo nga Nagaantos

1Nagsiling ako sa akon kaugalingon,

“Bantayan ko gid ang akon pamatasan,

kag likawan ko nga makasala sa akon paghambal.

Punggan ko gid ang akon baba nga magreklamo sa Dios

samtang ara sa akon tupad ang malaot nga mga tawo.”

2Gani naghipos lang ako; wala gid ako sing may ginhambal.

Pero wala ini nakabulig sa akon,39:2 Pero… akon: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini.

kay nagdugang pa gid gani ang kasakit sang akon buot.

3Natublag gid ako katama.

Kag sa sagi ko nga hunahuna kon bala mahipos lang ako, nagdugang pa gid gani ang akon pagkatublag.

Gani wala ko na mapunggan; nagsiling ako,

4Ginoo, padumduma ako nga may katapusan ang akon kabuhi kag naisip na ang akon mga inadlaw.

Padumduma ako nga umalagi lang ang akon kabuhi.”

5Kalip-ot sang kabuhi nga ginhatag mo sa akon.

Baliwala lang ini sa imo panulok.

Sa matuod, ang kabuhi sang tawo daw sa hangin lang nga nagaagi,

6ukon pareho lang sang landong nga nagakadula.

Masako ang tawo sa mga buluhaton nga wala sing pulos.

Nagatipon siya sang manggad,

pero indi siya makahibalo kon sin-o ang magapulos sini kon mapatay na siya.

7Kag karon, Ginoo, wala na ako sing saligan pa.

Ang akon pagsalig ara sa imo.

8Hilwaya ako sa tanan ko nga sala,

kag indi pagtuguti nga yagutaon ako sang mga buang-buang.

9Mahipos na lang ako; indi na lang ako magreklamo,

kay ikaw ang nagapaantos sa akon.

10Karon, indi na ako pagsiluti.

Daw sa mapatay na ako sa imo mga pagpaantos sa akon.

11Ginadisiplina mo ang tawo paagi sa pagsaway sa iya, sa iya mga sala.

Kag pareho sa sapat-sapat nga nagapang-ut-ot, ginaubos mo ang iya malahalon nga mga pagkabutang.

Matuod gid man nga ang kabuhi sang tawo pareho sa hangin nga nagaagi lang.

12Sabta ang akon pangamuyo, Ginoo;

pamatii ang akon pagpangayo sang bulig.

Indi ka magpabungol-bungol sa akon paghibi.

Kay isa man lang ako ka dumuluong nga bisita mo diri sa kalibutan, pareho sa tanan ko nga mga katigulangan.

13Indi ka na mangakig sa akon,

agod magmalipayon man ako sa wala pa ako mapatay.