Provérbios 25 – OL & VCB

O Livro

Provérbios 25:1-28

Mais provérbios de Salomão

1Estes provérbios, a seguir, foram descobertos e copiados pelos secretários de Ezequias, rei de Judá:

2É um privilégio de Deus agir em segredo;

os governantes têm como privilégio desvendar o segredo.

3Contudo, há coisas impenetráveis como o infinito do universo e as profundezas do planeta;

frequentemente, também, as verdadeiras intenções políticas dos governantes.

4Retirada a escória da prata,

fica-se com prata-de-lei, pronta para o joalheiro.

5Da mesma forma, quando a administração pública é limpa de homens perversos,

o governo torna-se estável e firma-se na justiça.

6Não te engrandeças a ti mesmo na presença de autoridades ou governantes,

nem forces para que te considerem uma alta individualidade.

7Vale mais que sejam eles a convidar-te

para o círculo das pessoas importantes,

do que arriscares-te a ser publicamente envergonhado,

por não te tomarem em consideração.

8Não tenhas muita pressa em levar a tribunal uma questão com alguém;

a conclusão do processo pode não te ser favorável

e sujeitas-te a ficares numa situação extremamente desagradável.

9É preferível tentares resolver o assunto

diretamente com a pessoa com quem estás em conflito.

10Podem outros acusar-te de inconfidência,

de modo que nunca mais recuperarás a tua boa reputação.

11Como maçãs douradas, numa salva de prata,

assim é uma boa palavra dita a seu tempo.

12Como uma condecoração, ou como um anel de ouro,

assim é a crítica sincera, objetiva e justa, para aquele que a sabe aceitar.

13Como a frescura da neve, no auge dos calores do verão,

assim é aquele que cumpre fielmente a sua missão para com quem o mandou.

14Uma pessoa que promete, mas que nunca chega a dar,

é como nuvens que passam sobre a terra seca,

sem nunca trazerem chuva.

15Com muita paciência pode chegar-se a convencer até mesmo um magistrado;

as palavras brandas são capazes de quebrar ossos duros.

16Gostas de mel? Não comas demais,

para que não venhas a enjoá-lo.

17Não visites demais o teu amigo;

a certa altura, ele não poderá mais suportar-te.

18Dizer mentiras sobre alguém,

fere tanto, como bater-lhe com uma vara de ferro ou feri-lo com uma arma.

19Confiar num indivíduo desleal, quando estamos aflitos,

é comer carne com um dente quase a partir-se,

ou correr com um osso do pé deslocado.

20Cantar cantigas alegres,

ou dizer piadas junto de quem está a sofrer,

é o mesmo que obrigar alguém a andar em camisa, num dia de muito frio,

ou esfregar uma ferida com sal.

21Se o teu inimigo tiver fome, dá-lhe de comer;

se tiver sede, dá-lhe de beber.

22Porque assim amontoarás brasas vivas sobre a cabeça dele

e o Senhor te recompensará.

23Assim como o vento do norte traz a chuva,

também uma resposta torta provoca a ira.

24Vale mais viver num canto dum sótão,

do que numa bela casa com uma mulher implicadora e rabugenta.

25Como água bem fresca para quem está sedento e cansado,

assim são as boas notícias que se recebem de longe.

26Um homem justo, mas que se compromete com os ímpios,

é como uma fonte poluída, ou um poço cheio de lama.

27Tal como não é bom comer mel em exagero,

também não está certo uma pessoa passar a vida a pensar nas honras que teria merecido.

28Uma pessoa que não sabe, ou não pode, controlar-se

é como uma cidade aberta, sem muralhas.

Vietnamese Contemporary Bible

Châm Ngôn 25:1-28

Những Châm Ngôn Khác của Sa-lô-môn

1Sau đây là những châm ngôn của Sa-lô-môn, do triều thần của Vua Ê-xê-chia, nước Giu-đa sưu tầm và sao chép:

2Vinh quang của Đức Chúa Trời là giữ kín một điều gì,

tìm tòi, khám phá là vinh quang của các vua.

3Không ai biết trời cao, đất thấp bao nhiêu,

lòng vua chúa cũng khó dò như vậy!

4Khi khử sạch cáu cặn khỏi bạc,

con có vật liệu để chế tạo vật quý.

5Khi trừ diệt người xấu trước mặt vua,

ngôi nước ngươi sẽ vững mạnh nhờ công lý.

6Trước mặt vua, con chớ phô trương,

cũng đừng tranh địa vị với hàng cao trọng,

7Thà ngồi thấp, rồi được nhấc lên cao,

còn hơn bị hạ trước bao nhiêu người.

8Đừng hấp tấp kiện thưa ai cả,

vì biết đâu con phải bị thua.

Khi danh dự tổn thương, con sẽ làm gì?

9Tốt hơn cả là hai bên ngồi đối chất,

nhưng đừng tiết lộ điều gì cho người khác,

10Kẻo đối phương nghe được, lên án con nói xấu,

và con không thể rút lại được lời mình.

11Lời bàn đúng lúc,

chẳng khác gì trái táo vàng trên đĩa bạc.

12Nghe lời chỉ trích của người khôn ngoan,

là giá trị hơn đeo nữ trang bằng vàng.

13Một sứ giả trung tín làm thỏa dạ chủ mình.

Như tuyết mát lạnh giữa mùa gặt với nắng hè gay gắt.

14Hứa cho, nhưng chẳng giữ lời,

giống như có mây, có gió, rồi lại chẳng mưa.

15Lòng kiên nhẫn thắng hơn cường lực,

lưỡi dịu dàng bẻ gãy cả xương.

16Con có thích mật ong?

Cũng đừng ăn nhiều quá, kẻo con phải mửa ra!

17Chớ đến nhà láng giềng thường quá,

e nhàm mặt, người sẽ chán ghét con.

18Lời chứng gian vô cùng hiểm nguy,

hại người chẳng khác nào gươm, tên, và dùi cui.

19Đặt lòng tin vào một người không đáng tin cậy,

chẳng khác gì nhai với răng bị gãy, hay đi với chân khập khiễng.

20Hát xướng trước người đang âu sầu buồn bã,

cũng như lột áo người ngày đông tháng giá,

như đổ giấm vào vết thương.

21Đói cho ăn, khát cho uống,

săn sóc kẻ thù, cho nước họ uống.

22Làm như vậy con sẽ chất than lửa đỏ trên đầu họ,

và Chúa Hằng Hữu sẽ thưởng cho con.

23Gió bấc đem mưa,

nói hành sinh giận.

24Thà ở nơi góc mái nhà,

còn hơn ở chung nhà với đàn bà hay sinh sự.

25Được tin lành từ xứ xa đưa vào,

như được nước mát lúc khát khao.

26Người công chính ngã quỵ trước người gian ác,

sẽ như suối nước bị dấy đục một nguồn nước bị hư.

27Ăn nhiều mật có hại,

tìm vinh quang cá nhân quá cũng không tốt.

28Ai không chế ngự lòng mình, chẳng lo tự chủ,

như thành bỏ ngỏ không có tường.