1Balaão viu bem que os planos do Senhor eram de abençoar Israel. Por isso, nem sequer foi desta vez procurar adivinhá-los, como fizera antes. Em vez disso, voltou-se logo para o deserto. 2Olhou para os israelitas, que se encontrava lá em baixo, distribuído pelas suas áreas tribais.
E o Espírito de Deus veio sobre ele, 3declarando esta profecia a respeito do povo:
“Balaão, filho de Beor,
o homem que tem os olhos abertos,
4que ouve a palavra de Deus,
e que tem a visão da parte do Todo-Poderoso.
Inclina-se até ao chão, mas tem os olhos abertos:
5Oh! Que alegrias esperam por Israel,
que contentamentos haverá nos lares de Jacob!
6Vejo-os espalhados diante de mim como vales verdes,
como jardins verdejantes à beira de rios,
como aloés plantadas pelo próprio Senhor,
como cedros junto à fonte de água.
7A água corre dos reservatórios deste povo,
e com a água, as searas produzirão muito.
O seu rei revelar-se-á como sendo bem maior do que Agague.
O seu reino será exaltado.
8Deus os tirou do Egito.
Israel tem o poder de um boi selvagem.
Devorará as nações que se lhe opuserem,
esmigalhará os seus ossos em pó,
crivá-los-á de flechas.
9Ali está Israel descansando como um leão, como uma leoa:
Quem ousará perturbá-lo?
Abençoado será quem te abençoar, ó Israel,
e maldito quem te amaldiçoar!”
10O rei Balaque estava cheio de cólera. Brandindo os punhos cerrados de fúria, gritou: “Eu chamei-te para amaldiçoares os meus inimigos e afinal acabas por abençoá-los já por três vezes! 11Fora daqui! Vai lá para donde vieste! Tinha planeado elevar-te a um cargo de grande honra, mas o Senhor privou-te desse privilégio!”
12Balaão replicou: “Não disse eu aos teus delegados 13que mesmo que me dessem um palácio cheio de ouro e prata, não poderia ir além das palavras do Senhor? Não poderia dizer uma só palavra da minha lavra. 14Sim, vou com certeza regressar para donde vim, para a minha terra. Mas primeiro deixa-me dizer-te o que os israelitas vão fazer ao teu povo futuramente.”
A quarta profecia de Balaão
15E disse-lhe mais esta profecia:
“Balaão, o filho de Beor,
é o homem cujos olhos estão abertos,
16que ouve as palavras de Deus,
que conhece os pensamentos do Altíssimo,
que tem a visão da parte do Todo-Poderoso,
que se inclina até ao chão e cujos olhos estão abertos:
17Vejo o futuro de Israel,
vejo bem longe o seu trilho.
Há de aparecer uma estrela vinda de Jacob!
O governante de Israel esmigalhará o povo de Moabe,
e destruirá os filhos de Sete.
18Israel virá a possuir todo o Edom e Seir.
Eles vencerão os seus inimigos.
19De Jacob erguer-se-á um que na sua força
acabará com os sobreviventes da capital.”
A quinta profecia de Balaão
20Em seguida, Balaão virou-se para Amaleque e profetizou ainda:
“Amaleque foi o primeiro das nações,
mas o seu destino será a destruição!”
A sexta profecia de Balaão
21Depois, referindo-se aos queneus disse:
“Sim, estás situada num sítio com toda a segurança,
o teu ninho está posto sobre as rochas!
22Mas os queneus serão também destruídos
e o poderoso exército do rei da Assíria
te levará para longe desta terra!”
A sétima profecia de Balaão
23E concluiu assim estas profecias:
“Ai de nós! Quem poderá viver
quando é Deus quem faz estas coisas?
24Virão até barcos das costas de Chipre,
que oprimirão tanto Eber como a Assíria.
Também eles hão de ser destruídos.”
25Desta forma, se separaram Balaão e Balaque e regressaram cada um ao seu lugar.
1Sa dihang nakita ni Balaam nga gusto sa Ginoo nga panalanginan ang Israel, wala na siya managna sama sa iyang gihimo kaniadto, kondili miatubang hinuon siya sa kamingawan 2diin nakita niya ang mga Israelinhon nga nagkampo sumala sa ilang tagsa-tagsa ka tribo. Unya gigamhan siya sa Espiritu sa Dios, 3ug unya miingon siya, “Ako si Balaam nga anak ni Beor, ug may maayo akong panabot.24:3 panabot: sa literal, panan-aw. 4Nadungog ko ang pulong sa Dios, ug nakakita ako ug panan-awon nga gikan sa Makagagahom nga Dios. Nagpaubos ako kaniya, ug gipasabot niya ako.24:4 gipasabot niya ako: sa literal, giablihan ang akong mga mata. Mao kini ang akong mensahe:
5Pagkatahom sa mga tolda nga ginapuy-an sa katawhan sa Israel nga mga kaliwat ni Jacob.
6Sama kini sa naglinya nga mga palma,24:6 naglinya nga mga palma: o, kapatagan nga nagabukhad. ug sa mga hardin sa daplin sa suba.
Sama usab kini sa kahoyng aloe nga gitanom sa Ginoo, ug sa mga kahoyng sedro sa daplin sa katubigan.
7Mag-awas ang tubig sa ilang mga sudlanan, ug magtanom silag liso diha sa mga yuta nga abunda ug tubig.
Ang ilang hari mahimong mas gamhanan kaysa kang Agag nga hari sa mga Amalekanhon. Ug ang ilang gingharian mabantog.
8Gipagawas sila sa Dios gikan sa Ehipto; sama siya sa usa ka torong baka nga kusgan alang kanila.
Panaon ug laglagon nila ang ilang mga kaaway; nga daw sa ginalamoy lang nila, ug daw sa ginadugmok nila ang ilang mga bukog.
9Sama sila sa mga liyon nga kon nakatulog na walay mangahas sa pagpukaw kanila.
Panalanginan ang nagapanalangin kanila ug panghimaraoton ang mga nagapanghimaraot kanila.”
10“Tungod niini, labihang sukoa ni Balak kang Balaam. Gisumbag ni Balak ang iyang kaugalingong palad ug giingnan si Balaam, ‘Gipatawag ko ikaw aron sa pagpanghimaraot sa akong mga kaaway, apan gipanalanginan mo hinuon sila sa tulo ka higayon. 11Karon, pauli dayon! Miingon ako nga suholan ko gayod ikaw, apan dili motugot ang Ginoo nga maangkon mo ang suhol.’ ” 12Mitubag si Balaam kang Balak, “Dili ba giingnan ko man ang imong mga mensahero, 13nga bisag ihatag mo pa kanako ang imong palasyo nga puno sa pilak ug bulawan, dili ako makahimo sa pagbuhat sa akong kaugalingong kabubut-on—maayo man o daotan? Ang giingon sa Ginoo kanako nga akong isulti, mao lay akong isulti. 14Oo, karon dayon mopauli ako ngadto sa akong mga katagilungsod. Apan pasidan-an ko ikawng daan kon unsay buhaton niining mga tawhana sa imong katawhan sa ulahing mga adlaw.”
Ang Ikaupat nga Mensahe ni Balaam
15Unya gisulti ni Balaam kini nga mensahe: “Ako si Balaam nga anak ni Beor, ug may maayo akong panabot. 16Nadungog ko ang pulong sa Labing Halangdong Dios ug gihatagan niya ako ug panabot. Nakakita akog panan-awon gikan sa Makagagahom nga Dios. Nagpaubos ako kaniya, ug gipasabot niya ako. Mao kini ang akong mensahe:
17“May nakita ako sa akong panan-awon nga wala pa nahitabo. Sa umaabot may magahari24:17 may magahari: sa literal, may motungha nga bitoon, may mogawas nga baston sa hari. sa Israel nga gikan sa kaliwat ni Jacob. Laglagon niya ang mga Moabihanon ug ang tanang kaliwat ni Set. 18Sakopon niya ang Edom nga iyang kaaway, nga gitawag usab ug Seir, samtang ang Israel molig-on. 19Magadumala ang usa ka pangulo sa Israel24:19 Israel: sa literal, Jacob. ug laglagon niya ang mga nahibiling buhi sa lungsod sa Moab.”
Ang Kataposan nga Mensahe ni Balaam
20Unya nakita ni Balaam sa iyang panan-awon ang katawhan ni Amalek ug miingon siya, “Kaniadto ang Amalek mao ang nagauna sa mga nasod, apan malaglag kini.”
21Unya nakita usab ni Balaam sa iyang panan-awon ang mga Kenihanon ug miingon siya, “Lig-on ang inyong puloy-anan, kay nahimutang kini sa batoon nga bukid. 22Apan malaglag kamo kon bihagon na kamo sa Asiria.”
23Ug misulti pa gayod si Balaam niini nga mensahe, “Kinsay magpabiling buhi kon buhaton na kini sa Dios? 24Mangabot ang mga barko nga gikan sa Kitim, ug sakopon nila ang mga katawhan sa Asiria ug Eber, apan ang Kitim malaglag usab.”
25Unya mipauli si Balaam ingon man si Balak.
