Jeremias 46 – OL & ASCB

O Livro

Jeremias 46:1-28

1Seguem-se as mensagens que foram dadas a Jeremias, referentes a várias nações estrangeiras.

Uma mensagem sobre o Egito

2Esta mensagem foi dada contra o Egito, por ocasião da batalha de Carquemis, quando o Faraó Neco, rei do Egito, com o seu exército, foi derrotado junto ao rio Eufrates por Nabucodonozor, rei da Babilónia, no quarto ano do reinado de Joaquim, filho de Josias, rei de Judá.

3“Cinjam a vossa armadura, vocês egípcios, preparem-se para a peleja! 4Selem os cavalos e preparem-se para os montar; ponham os elmos, vistam as couraças, limpem as armas. 5Mas reparem! O exército egípcio está a fugir de terror; os melhores dos seus soldados correm sem sequer olhar para trás. Sim, o terror circunda-os de todos os lados!, diz o Senhor. 6O mais ligeiro não escapará, nem sequer o mais valente dos lutadores. Lá no norte, junto ao rio Eufrates, tropeçaram e caíram.

7Que poderoso exército é este que se levanta como o Nilo no tempo da cheia, alagando e ocupando a Terra toda? 8É o exército egípcio gabando-se de que cobrirá toda a Terra como um dilúvio, destruindo as cidades e os seus habitantes. 9Venham então, ó cavalos, carros de combate e valentes soldados do Egito! Venham de Cuche, Pute e Lude todos os que são hábeis a segurar no escudo e a atirar com o arco! 10Porque para Deus, o Senhor dos exércitos, este dia é o dia da vingança sobre os seus inimigos. A espada devorará até ficar saciada, sim, até ficar embriagada de sangue, porque Deus, o Senhor dos exércitos, irá receber um sacrifício, lá nas regiões do norte, junto ao rio Eufrates!

11Vai a Gileade à procura de medicamentos, ó virgem, filha do Egito, ainda que não haja cura para as tuas feridas. Apesar de já teres experimentado muitos remédios e tratamentos, não há cura para ti. Já as nações todas ouviram falar da tua vergonha. 12Toda a Terra está cheia dos teus gritos de desespero e derrota; os teus mais poderosos guerreiros tropeçarão uns nos outros e acabarão por cair juntos.”

13Então o Senhor deu a Jeremias mais esta mensagem referente à vinda de Nabucodonozor, rei da Babilónia, para atacar o Egito:

14“Grita bem alto ao Egito, publica-o nas cidades de Migdol, Menfis e Tafnes! Mobilizem-se para a guerra, porque a espada da destruição irá devorar tudo o que encontrar à sua volta. 15Por que razão caíram os vossos guerreiros? Eles não conseguem ficar de pé, porque o Senhor os abaterá. 16Vastas multidões cairão umas sobre as outras continuamente. Nessa altura, o povo restante dos judeus dirá: ‘Tornemos novamente para Judá, a terra onde nascemos, e fujamos daqui, desta carnificina!’ 17Deem outro nome ao Faraó Hofra; chamem-lhe ‘o homem sem poder mas muito barulhento’.

18Tão certo como eu vivo, diz o Rei, cujo nome é Senhor dos exércitos, que há de vir alguém como o monte Tabor ou o monte Carmelo, junto ao mar, para vos atacar! 19Preparem-se! Aprontem-se para irem para o exílio, cidadãos do Egito, pois a cidade de Menfis será completamente destruída e deixada sem vivalma.

20O Egito é elegante como uma bezerra, mas um moscardo o faz fugir a correr, um moscardo do norte! 21Até os seus famosos mercenários se tornaram semelhantes a bezerros cevados. Viram as costas e fogem, porque é um dia de grande calamidade para o Egito, um tempo de grande castigo.

22-23O Egito assobiará como uma serpente que foge, porque o exército invasor aproxima-se. Uma multidão inumerável de soldados vai desbastando e abatendo a população, como um lenhador que progride no interior duma densa floresta, abatendo as árvores e cortando a vegetação. 24O povo do Egito está coberto de opróbrio; será entregue nas mãos desses homens do norte.”

25O Senhor dos exércitos, o Deus de Israel, diz: “Castigarei Amom, o deus de Tebes, e todos os outros deuses do Egito. Castigarei igualmente o Faraó e todos os que confiam nele. 26Entregá-los-ei nas mãos daqueles que procuram matá-los, nas mãos de Nabucodonozor, rei da Babilónia, e do seu exército. Depois disso a terra há de recompor-se das devastações da guerra.

27Não estejam atemorizados, ó meu povo! Vocês que estão a retornar à vossa própria terra, não se espantem! Porque vos salvarei, mesmo estando muito longe, e trarei os vossos filhos de uma terra bem distante. Sim, Israel há de voltar, encontrará descanso e nada o tornará receoso. 28Não temas, pois, ó Jacob meu servo, diz o Senhor, porque eu estou contigo! Destruirei todas as nações para onde vos exilei, mas a vocês não vos destruirei de maneira nenhuma! Castigar-vos-ei, mas só o necessário para vos corrigir!”

Asante Twi Contemporary Bible

Yeremia 46:1-28

Nsɛm A Ɛfa Misraim Ho

1Yei ne asɛm a ɛfiri Awurade nkyɛn baa odiyifoɔ Yeremia hɔ a ɛfa aman no ho.

2Deɛ ɛfa Misraim ho no nie:

Yei ne nsɛm a ɛtia Misraimhene Farao Neko akodɔm a Babiloniahene Nebukadnessar dii wɔn so nkonim wɔ Karkemis, Asubɔnten Eufrate ho wɔ Yudahene Yosia babarima Yehoakim adedie afe a ɛtɔ so ɛnan no:

3“Siesie wʼakokyɛm, akɛseɛ ne nketewa nyinaa,

na montu ntene nkɔ ɔsa!

4Monsiesie apɔnkɔ no,

na momforo ntenatena wɔn so.

Monyinagyina mo afa

a mo dadeɛ kyɛ hyehyɛ mo!

Monse mo mpea ano,

na monhyɛ mo nkataboɔ.

5Ɛdeɛn na mehunu?

Wɔabɔ hu,

wɔresane wɔn akyi,

wɔn nnɔmmarima adi nkoguo.

Wɔdwane ntɛm so

a wɔnnhwɛ wɔn akyi,

na ehu wɔ baabiara,”

Awurade na ɔseɛ.

6Ɔhoɔherɛfoɔ ntumi nnwane,

na ɔhoɔdenfoɔ nso saa ara.

Atifi fam wɔ Asubɔnten Eufrate ho

wɔsuntisunti na wɔhwehwe ase.

7“Hwan, na ɔma ne homene so sɛ Asubɔnten Nil,

sɛ nsubɔntene a emu nsuo woro soɔ yi?

8Misraim ma ne homene so sɛ Nil,

sɛ nsubɔntene a emu nsuo woro soɔ.

Ɔka sɛ, ‘Mɛsɔre akata asase no so;

mɛsɛe nkuropɔn ne emu nnipa.’

9Monkɔ mo anim, apɔnkɔ!

Monka wɔn anibereɛ so, Ao teaseɛnamkafoɔ!

Montu ntene, Ao nnɔmmarima,

Kus ne Put mmarimma a mokura akokyɛm,

Lidia mmarima a moto agyan.

10Nanso, ɛda no yɛ Awurade, Asafo Awurade dea,

aweretɔ da, nʼatamfoɔ so aweretɔ.

Akofena bɛkunkum akɔsi sɛ ɔbɛmee,

akɔsi ɛberɛ a ɔde mogya bɛdwodwo ne sukɔm ano.

Ɛfiri sɛ, Awurade, Asafo Awurade bɛbɔ afɔdeɛ

wɔ atifi fam asase a ɛwɔ Asubɔnten Eufrate ho no so.

11“Foro kɔ Gilead kɔgye aduro

Ao, Misraim Babaa Babunu.

Nanso, nnuro bebrebe a wofa no yɛ kwa,

ayaresa biara nni hɔ ma wo.

12Amanaman no bɛte wʼanimguaseɛ;

wʼagyaadwoɔ bɛhyɛ asase so ma.

Ɔkofoɔ baako bɛsunti ɔfoforɔ so;

na wɔn baanu bɛbɔ mu ahwe ase.”

13Yei ne asɛm a Awurade ka kyerɛɛ odiyifoɔ Yeremia a ɛfa Babiloniahene Nebukadnessar ba a ɔbɛba abɛto ahyɛ Misraim so:

14“Mommɔ yei ho dawuro wɔ Misraim, na mompae mu nka wɔ Migdol;

monka wɔ Memfis ne Tapanhes nso sɛ,

‘Monnyinagyina na monyɛ krado,

ɛfiri sɛ, akofena rekunkum wɔn a wɔatwa mo ho ahyia.’

15Adɛn enti na mo nnɔmmarima bɛboto sei?

Wɔrentumi nnyina, ɛfiri sɛ, Awurade bɛbɔ wɔn ahwe fam.

16Wɔbɛsuntisunti atoatoa so;

wɔbɛhwehwe ase adeda wɔn ho wɔn ho so.

Wɔbɛka sɛ, ‘Monsɔre, momma yɛnkɔ yɛn nkyi

nkɔ yɛn nkurɔfoɔ nkyɛn ne baabi a wɔwoo yɛn,

na yɛmfiri ɔhyɛsofoɔ no akofena ano.’

17Ɛhɔ na wɔbɛteam sɛ,

‘Misraimhene Farao dwa nʼanom kwa;

nʼakwannya a ɔwɔ no atwam.’

18“Ampa ara sɛ mete ase yi” Ɔhene a

ne din ne Asafo Awurade na ɔseɛ,

“Ɔbaako bɛba a ɔte sɛ Tabor wɔ mmepɔ no mu,

anaasɛ Karmel a ɛwɔ mpoano.

19Mommoaboa mo nneɛma ano ntwɛn nnommumfa,

mo a motete Misraim,

ɛfiri sɛ wɔbɛsɛe Memfis kuro

na ɛbɛda mpan a obiara rentena so.

20“Misraim yɛ nantwie ba bereɛ a ne ho yɛ fɛ,

nanso kawere bi firi

atifi fam reba ne so.

21Asraafoɔ apaafoɔ a wɔwɔ wɔn mu no

te sɛ anantwie mma a wɔadɔre sradeɛ.

Wɔn nso bɛdane wɔn ho adwane abom,

wɔrentumi nnyina wɔn nan so,

ɛfiri sɛ, amanehunu da no reba wɔn so,

ɛberɛ a wɔde bɛtwe wɔn aso no.

22Misraim bɛtee so sɛ ɔtweaseɛ a ɔredwane

ɛberɛ a ɔtamfoɔ de ahoɔden reba ne so no;

wɔde mmonnua bɛba ne so

te sɛ mmarima a wɔbu nnua.

23Wɔbɛsɛe ne kwaeɛ,”

Awurade na ɔseɛ,

“sɛdeɛ ayɛ kusuu yi mpo.

Wɔdɔɔso bebree sene ntutummɛ,

na wɔrentumi nkane wɔn.

24Wɔbɛgu Ɔbabaa Misraim anim ase,

wɔde no bɛhyɛ atifi fam nnipa no nsa.”

25Asafo Awurade, Israel Onyankopɔn, ka sɛ, “Mede asotwe reba Tebes nyame Amon, Farao, Misraim ne nʼanyame ne nʼahemfo ne wɔn a wɔde wɔn ho to Farao soɔ no so. 26Mede wɔn bɛhyɛ wɔn a wɔpɛ sɛ wɔkum wɔn no nsa: Babiloniahene Nebukadnessar ne nʼadwumayɛfoɔ no. Nanso, akyire no, nnipa bɛtena Misraim asase so te sɛ kane no,” Awurade na ɔseɛ.

27“Nsuro, Ao Yakob me ɔsomfoɔ;

mma wʼaba mu mmu, Ao Israel.

Ampa ara mɛgye wo afiri beaeɛ a ɛwɔ akyirikyiri,

ne wʼasefoɔ afiri wɔn nnommumfa asase so.

Yakob bɛsane anya asomdwoeɛ ne banbɔ,

na obiara renhunahuna no.

28Nsuro, Ao, Yakob me ɔsomfoɔ;

na me ne wɔ hɔ,” Awurade na ɔseɛ.

“Ɛwom sɛ mesɛe aman no nyinaa koraa,

aman a mehwetee mo kɔɔ so no deɛ,

nanso merensɛe mo korakora.

Mede tenenee nko ara na ɛbɛtenetene mo so;

meremma mommfa mo ho nni a merentwe mo aso.”