Isaías 62 – OL & ASCB

O Livro

Isaías 62:1-12

O novo nome de Sião

1Por amor de Sião, por amor de Jerusalém, não me calarei! Não deixarei de fazer oração por ela, nem de clamar a Deus a favor dela, até que resplandeça na sua justiça e se torne gloriosa na sua salvação! 2As nações verão a tua justiça. Os chefes das nações ficarão ofuscados pela tua glória. Serás chamado por um novo nome, o qual foi escolhido pelo Senhor. 3Serás como uma esplêndida coroa, um diadema real, que o Senhor, o teu Deus, segura na sua mão. 4Nunca mais serás chamada Abandonada, nem a tua terra será chamada Desolada. Antes o teu novo nome será a Terra Preferida de Deus, e também a Esposa, pois terás a preferência do Senhor e a tua terra será desposada. 5Os teus filhos terão cuidado de ti, ó Jerusalém, com a mesma alegria com que um noivo se ocupa da sua jovem esposa. Deus se regozijará em ti como um noivo na mulher com quem acaba de casar.

6Ó Jerusalém, coloquei intercessores sobre os teus muros, para que clamassem ao Senhor dia e noite pelo cumprimento das suas promessas. Não descansem, os que oram a Deus! 7Não lhe deem descanso enquanto não tiver restabelecido Jerusalém, enquanto não a tiver tornado respeitada e admirada por toda a Terra.

8O Senhor jurou a Jerusalém com toda a integridade: “Nunca mais te darei aos teus inimigos! Nunca mais soldados estrangeiros virão pilhar o azeite e o vinho novo, que tanto te custou a cultivar! 9Tudo aquilo que colheres guardarás e darás graças a Deus. Dentro dos átrios do templo só tu beberás o vinho que pisaste nos teus lagares.”

10Saiam! Saiam! Preparem a estrada pela qual regressará o povo! Construam-na onde for preciso, limpem-na de pedregulhos, ergam a bandeira de Israel!

11Vejam! O Senhor enviou os seus mensageiros a cada terra com este recado: “Digam a Sião que eu, o teu Salvador, estou a chegar, trazendo a recompensa que cada um merece de acordo com as suas obras.” 12Serão chamados o Povo Santo e os Redimidos do Senhor. Jerusalém será apelidada Terra Desejada e Cidade não Abandonada.

Asante Twi Contemporary Bible

Yesaia 62:1-12

Sion Edin Foforɔ

1Sion enti, merenyɛ komm,

Yerusalem enti, merenyɛ dinn,

kɔsi sɛ ne tenenee bɛhyerɛn sɛ adekyeɛ,

na ne nkwagyeɛ adɛre sɛ ogyatɛn.

2Amanaman no bɛhunu wo tenenee,

na ahemfo nyinaa ahunu wo animuonyam;

wɔbɛfrɛ wo din foforɔ

a Awurade de bɛto wo.

3Wobɛyɛ animuonyam ahenkyɛ wɔ Awurade nsam,

ne adehyeɛ abɔtiten wɔ wo Onyankopɔn nsam.

4Wɔremfrɛ wo atugya bio,

anaa wʼasase sɛ amanfo.

Na mmom wɔbɛfrɛ wo Hefsiba anaa anisɔ Kuropɔn

ne wʼasase sɛ Beula anaa ɔwarefoɔ

ɛfiri sɛ Awurade ani bɛgye wo ho,

na ɔbɛware wʼasase.

5Sɛdeɛ aberanteɛ ware ababaawa no,

saa ara na wo mmammarima bɛware wo;

sɛdeɛ ayeforɔkunu ani gye nʼayeforɔ ho no,

saa ara na wo Onyankopɔn ani bɛgye wo ho.

6Mede awɛmfoɔ agyinagyina wʼafasuo so Ao, Yerusalem;

wɔremmua wɔn ano awia anaa anadwo.

Mo a musu frɛ Awurade no,

monnhome koraa,

7na mommma ɔnnye nʼahome kɔsi sɛ ɔbɛma Yerusalem atim

na wayɛ no deɛ asase nyinaa bɛkamfo.

8Awurade de ne basa nifa aka ntam,

ne basa a ɛyɛ den no sɛ,

“Meremfa mo ayuo

mma mo atamfoɔ sɛ wɔn aduane bio,

na ananafoɔ rennom nsã foforɔ

a moabrɛ ho no bio;

9wɔn a wɔtwa no na wɔbɛdi

na wɔakamfo Awurade,

na wɔn a wɔboaboa bobe ano no bɛnom

wɔ me kronkronbea adihɔ.”

10Momfa mu, momfa kuropɔn apono no mu!

Monsiesie kwan no mma nkurɔfoɔ no.

Mompae, mompae kwantempɔn no!

Monyiyi so aboɔ no.

Monsi frankaa mma amanaman no.

11Awurade abɔ no dawuro

akɔsi nsase ano sɛ,

“Monka nkyerɛ Ɔbabaa Sion sɛ,

‘Hwɛ, wo Agyenkwa reba!

Hwɛ nʼakatua ka ne ho,

na nʼanamuhyɛdeɛ nso ka ne ho.’ ”

12Wɔbɛfrɛ wɔn Nnipa Kronkron,

wɔn a Awurade Agye Wɔn;

na wɔbɛfrɛ wo Deɛ Wɔrehwehwɛ Nʼakyiri Ɛkwan,

Kuropɔn a Ɛrenyɛ Afo Bio.