1Paulo e Timóteo, ao serviço de Jesus Cristo, saúdam todos os santos na cidade de Filipos, cujas vidas estão unidas a Cristo Jesus. Saúdam também os líderes e os diáconos.
2Que Deus, nosso Pai, e o Senhor Jesus Cristo vos deem graça e paz.
Ação de graças e oração
3Sempre que penso em vocês, louvo e expresso a Deus o meu reconhecimento pelas boas recordações que me deixaram. 4E quando faço oração, é com alegria que sempre vos menciono, 5por causa da vossa participação ativa na difusão do evangelho, desde o primeiro dia até agora.
6E tenho a certeza de que Deus, que começou essa boa obra na vossa vida, vai completá-la até ao momento em que Jesus Cristo voltar.
7E é justo que sinta isto a vosso respeito, porque têm um lugar muito especial no meu coração: participámos juntos das bênçãos de Deus, tanto quando estava na prisão como em liberdade, defendendo a verdade e proclamando o evangelho. 8Deus sabe como sinto saudades de todos, no verdadeiro amor de Cristo Jesus.
9E peço a Deus que o vosso amor cristão aumente cada vez mais e se enriqueça de conhecimento e compreensão. 10Pois assim saberão dar o verdadeiro valor às coisas essenciais e a vossa conduta será marcada pela sinceridade, de forma a que nunca haja razão de censura, até ao dia em que Jesus há de voltar. 11E a vossa atividade dará frutos de justiça, os quais são produzidos por Jesus Cristo, do que resultará honra e louvores a Deus.
A prisão de Paulo e o avanço do evangelho
12Gostava que ficassem a saber, meus irmãos, que tudo o que me tem acontecido serviu para uma maior divulgação do evangelho, 13de tal maneira que todos os guardas da prisão, e muitos outros, sabem a verdadeira razão por que estou preso. 14E até muitos cristãos, por causa disso, têm sido encorajados no seu testemunho e falam com mais ousadia aos outros sobre a palavra de Deus.
15É verdade que alguns pregam a Cristo só para se porem em pé de igualdade comigo. Contudo, muitos outros fazem-no com boas intenções. 16Estes fazem-no por amor, sabendo que fui aqui posto para defender o evangelho. 17Outros, contudo, falam de Cristo, mas num espírito de disputa e sem sinceridade, pensando até com isso aumentar as aflições do meu cárcere. 18Mas isso que importa? Desde que Cristo se torne conhecido, seja de que maneira for, com segundos intentos ou com honestidade, fico e sempre hei de ficar satisfeito. 19Porque sei que disto virá a resultar a minha libertação, com a ajuda das vossas orações e com o socorro do Espírito de Jesus Cristo.
20É que eu vivo numa intensa expectativa e esperança, e sei que em nada ficarei dececionado, antes pelo contrário, de acordo com a confiança que sinto, Cristo será honrado pela minha pessoa, agora como sempre, continue eu com vida ou venha a ser executado. 21Porque Cristo é a única razão da minha existência e a morte representa para mim um ganho!
22E se o viver me der oportunidades de obter frutos do meu trabalho, então nem sei o que é melhor. 23As duas coisas me atraem: por um lado, desejo partir e estar com Cristo, isto ainda seria o melhor. 24Por outro, é necessário que eu fique para poder ajudar-vos. 25E é isso que me leva a pensar que não morrerei já; que ainda viverei aqui na Terra mais algum tempo, para ajudar-vos a crescer espiritualmente e a experimentar a alegria da vossa fé. 26E para que, quando puder ir visitar-vos, a vossa alegria em Jesus Cristo abunde por aquilo que ele fez por mim.
27Contudo, devem conduzir-se sempre conforme o evangelho de Cristo. E, quer possa ou não ir visitar-vos, que aquilo que se diz a vosso respeito seja que continuam unidos espiritualmente, combatendo juntos num mesmo propósito de espalhar a fé que nos vem pelo evangelho de Cristo. 28Não tenham receio dos que resistem: esse é o sinal de que caminham para a perdição; mas para vocês é a indicação de que da parte de Deus vos é concedida a salvação. 29Porque vos foi concedido, em relação a Cristo, não somente crer nele, como também padecer por ele! 30Estamos, vocês e eu, empenhados no mesmo combate; combate que me viram sustentar no passado e que, como sabem, continuo a travar.
سلام و درود از پولس
1از طرف پولس و تيموتائوس، خدمتگزاران عيسی مسيح، به كشيشان و خدمتگزاران كليسا، و تمام مسيحيان راستين در شهر فيليپی.
2از درگاه پدرمان خدا و خداوندمان عيسی مسيح، طالب فيض و آرامش برای شما هستم.
شكرگزاری و دعای پولس
3هرگاه شما را به ياد می‌آورم، خدا را برای وجودتان سپاس می‌گويم. 4هر بار كه برای شما دعا می‌كنم، قلبم لبريز از شادی می‌گردد، 5زيرا شما از همان روزی كه پيغام انجيل را شنيديد تا به حال، كمكهای بسياری در اشاعه و گسترش آن نموده‌ايد. 6اطمينان دارم خدا كه اين عمل نيكو را در شما آغاز نمود، شما را ياری خواهد داد تا در فيض او رشد كنيد تا به هنگام بازگشت عيسی مسيح، كار او در شما تكميل شده باشد.
7اين طبيعی است كه دربارهٔ شما چنين احساسی داشته باشم، چون همهٔ شما در دل من جای داريد. چه، زمانی كه در زندان بودم و چه، زمانی كه آزادانه در ميان شما به سر می‌بردم، به اتفاق هم از حقيقت دفاع می‌كرديم و خبر نجات مسيح را به گوش مردم می‌رسانديم؛ به همين جهت همواره با هم در بركات خدا شريک بوده‌ايم. 8فقط خدا می‌داند كه عيسی مسيح چه محبت و اشتياق عميقی نسبت به شما در من گذاشته است.
9از اين رو، برای شما دعا می‌كنم كه محبتتان نسبت به ديگران روز‌به‌روز فزونی يابد و دانش و بينش روحانی‌تان نيز به حد كمال برسد، 10تا بتوانيد فرق ميان خوب و بد، و درست و نادرست را تشخيص دهيد. دعا می‌كنم كه زندگی‌تان چنان پاک گردد كه هيچكس نتواند تا زمان بازگشت خداوند ما مسيح، عيبی در شما بيابد. 11همچنين دعا می‌كنم كه همواره به اعمال نيكو بپردازيد، اعمالی كه باعث ستايش و جلال خداوند می‌گردند و نشان می‌دهند كه شما فرزند خدا هستيد.
شادی پولس برای بشارت انجيل مسيح
12برادران عزيز، می‌خواهم اين را نيز بدانيد كه آنچه برای من پيش آمده، در واقع به اشاعه و گسترش پيغام انجيل منجر شده است؛ 13زيرا اكنون همه، منجمله سربازان گارد، به خوبی می‌دانند كه من به علت مسيحی بودن، در زندان به سر می‌برم. 14به علاوه، زندانی بودن من باعث شده كه بسياری از مسيحيان اينجا، ديگر ترسی از زندان نداشته باشند؛ و صبر و تحمل من به آنان جرأت بخشيده كه با شهامت بيشتری پيغام مسيح را اعلام كنند.
15البته، بعضی به كاری كه خدا توسط من انجام می‌دهد، حسادت می‌ورزند و به همين علت می‌كوشند كه خودشان نيز انجيل را موعظه كنند؛ هدف ايشان از اين كار اينست كه مورد تشويق و توجه ديگران قرار گيرند. اما بعضی نيز انگيزه و هدفی خالص برای اين كار دارند؛ 16-17اينان مرا دوست دارند و پی برده‌اند كه خدا مرا برای دفاع از حقيقت به اينجا آورده است. عده‌ای هم برای اين موعظه می‌كنند كه حسادت مرا برانگيزند، با اين تصور كه پيشرفت كار آنان، غمی به غمهای من در زندان می‌افزايد. 18اما هر کس با هر انگيزه و هدفی انجيل را موعظه كند، باعث شادی من می‌شود، چون به هر حال پيغام نجاتبخش مسيح به گوش همه می‌رسد.
بلی، شادی من پايان نخواهد پذيرفت، 19زيرا می‌دانم تا زمانی كه شما برايم دعا می‌كنيد و روح‌القدس نيز مرا ياری می‌نمايد، تمام اين امور به نفع من تمام خواهد شد.
زندگی پولس برای مسيح
20آرزوی قلبی و اميد من اينست كه هرگز در انجام وظايف خود، شرمنده و سرافكنده نشوم، بلكه همواره آماده باشم تا در تمام سختيها با كمال دليری دربارهٔ مسيح سخن بگويم، همانطور كه در گذشته نيز چنين كرده‌ام؛ تا بدين وسيله، چه زنده باشم و چه بميرم، باعث سربلندی مسيح گردم. 21چون برای من، «زندگی» فرصتی است برای خدمت به مسيح، و «مرگ» به معنی رفتن به نزد او می‌باشد. 22اما اگر زنده ماندن من، سبب خواهد شد كه عدهٔ بيشتری را به سوی مسيح هدايت كنم، در اين صورت واقعاً نمی‌دانم كدام بهتر است، مردن يا زنده ماندن. 23گاه می‌خواهم زنده بمانم و گاه آرزو می‌كنم كه اين زندگی را ترک گويم و به نزد مسيح بشتابم، كه اين برای من خيلی بهتر است. 24اما در حقيقت اگر زنده بمانم، می‌توانم كمک بيشتری به شما بكنم. 25بلی، وجود من هنوز در اينجا لازم است؛ از این رو يقين دارم كه باز مدتی در اين دنيا خواهم ماند و به رشد و شادی شما در ايمان، كمک خواهم نمود. 26ماندن من، شما را شاد خواهد ساخت؛ و هنگامی كه نزد شما بيايم، مطمئنم او را تجليل خواهيد كرد كه مرا سالم نگاه داشته است.
زندگی در مقام شهروندان آسمان
27-28اما هر چه برای من پيش آيد، چه شما را بار ديگر ببينم، چه نبينم، به ياد داشته باشيد كه همواره بايد همچون مسيحی واقعی زندگی كنيد، تا هميشه خبرهای خوب دربارهٔ شما به من برسد و بشنوم كه دوش به دوش يكديگر، استوار ايستاده‌ايد و هدف همگی‌تان اينست كه بدون توجه به مخالفتهای دشمن، پيغام نجاتبخش انجيل را به همه اعلام كنيد. همين امر برای ايشان نشانهٔ هلاكت است، اما برای شما نشانهٔ اينست كه خدا با شماست و به شما زندگی جاويد عطا كرده است. 29زيرا خدا به شما اين افتخار را داده است كه نه فقط به او ايمان آوريد، بلكه در راه او متحمل زحمات و مشقات نيز بشويد. 30در اين مجاهده و پيكار، ما با يكديگر شريک می‌باشيم. شما در گذشته شاهد زحمات من در راه مسيح بوده‌ايد، و همانطور كه می‌دانيد هنوز هم درگير همان زحمات و مبارزات هستم.
