Roboão rei de Judá
(1 Rs 14.21-31)
1Ao chegar a Jerusalém, Roboão mobilizou as tropas de Judá e de Benjamim, 180 000 hábeis soldados, e declarou guerra contra o resto de Israel, numa tentativa de reunir o reino.
2Contudo, o Senhor enviou ao profeta Semaías, homem de Deus, a seguinte mensagem: 3“Vai dizer a Roboão, o filho de Salomão, rei de Judá, e a todo o povo de Judá e Benjamim estas palavras: 4O Senhor diz: Não combatam contra os vossos irmãos. Vão para casa; porque sou eu quem está por detrás desta rebelião.” Eles assim fizeram; obedeceram ao Senhor e desistiram de combater contra Jeroboão.
Roboão fortifica Judá
5Roboão ficou em Jerusalém e fortificou as seguintes povoações de Judá, reforçando muralhas e portas para maior segurança: 6Belém, Etã, Tecoa, 7Bete-Zur, Socó, Adulão, 8Gate, Maressa, Zife, 9Adoraim, Laquis, Azeca, 10Zora, Aijalom e Hebrom. Estas cidades fortificadas estão nos territórios de Judá e de Benjamim. 11Também reconstruiu e reforçou as fortalezas, guarnecendo-as com maiores contingentes de tropas sob o comando de oficiais, reabastecendo-as com comida, azeite e vinho. 12Também renovou as provisões, escudos e lanças, em cada cidade, como medida de segurança. Porque só Judá e Benjamim se mantiveram leais.
13-14Contudo, os sacerdotes e os levitas das outras tribos abandonaram as suas casas e localidades de origem e mudaram-se para Jerusalém, porque o rei Jeroboão os despedira, dizendo-lhes que tinham de deixar de ser sacerdotes do Senhor. 15Jeroboão designou outros sacerdotes no lugar dos primeiros, encorajando o povo a prestar culto a ídolos, e não a Deus, fazendo sacrifícios a imagens de ídolos feitas por mãos de homens, que haviam construído em forma de bodes e de bezerros. 16Houve também gente de todas as partes de Israel a mudar-se para Jerusalém, onde podia continuar a adorar livremente o Senhor, o Deus dos seus antepassados, e a prestar-lhe culto. 17Isto deu ainda mais força ao reino de Judá, pelo que o rei Roboão pôde fortalecer-se durante três anos sem dificuldade; porque, durante esse tempo, houve um esforço grande para obedecer ao Senhor, tal como os reis David e Salomão tinham feito.
A família de Roboão
18Roboão casou-se com Maalate, que era filha de Jerimote, filho de David e Abiail, filha de Eliabe, que era filho de Jessé. 19Três filhos nasceram desse casamento: Jeús, Semarias e Zaão. 20Mais tarde, casou-se também com Maacá, filha de Absalão. Os filhos que esta última lhe deu foram Abias, Atai, Ziza e Selomite. 21Roboão amou mais Maacá do que qualquer outra das mulheres ou concubinas e teve 18 mulheres e 60 concubinas que lhe deram 28 filhos e 60 filhas.
22Abias, filho de Maacá, era o seu favorito, e decidiu fazê-lo herdeiro no trono. 23Prudentemente espalhou os outros filhos pelas povoações fortificadas das terras de Judá e Benjamim, dando-lhes generosas pensões e a possibilidade de viver com muitas mulheres.
پيغام شمعيا
(اول پادشاهان 12:21-24)
1وقتی رحبعام به اورشليم رسيد صد و هشتاد هزار مرد جنگی از يهودا و بنيامين جمع كرد تا با بقيه اسرائيل بجنگد و آنها را هم زير سلطهٔ خود در بياورد. 2اما خداوند برای شمعيای نبی اين پيغام را فرستاده، گفت:
3-4«برو و به رحبعام پسر سليمان، پادشاه يهودا و به تمام قبيلهٔ يهودا و بنيامين بگو كه نبايد با اسرائيلی‌ها كه برادرانشان هستند بجنگند. به آنها بگو كه به خانه‌های خود برگردند؛ زيرا تمام اين اتفاقات مطابق خواست من صورت گرفته است.» پس ايشان خداوند را اطاعت كرده، از جنگ با يربعام خودداری نمودند.
استحكامات رحبعام
5-10رحبعام در اورشليم ماند و برای دفاع از خود، دور اين شهرها را كه در يهودا و بنيامين بودند حصار كشيد: بيت‌لحم، عيتام، تقوع، بيت‌صور، سوكو، عدلام، جت، مريشه، زيف، ادورايم، لاكيش، عزيقه، صرعه، ايلون و حبرون. 11او اين شهرها را مستحكم ساخت و فرماندهانی بر آنها گذاشت و خوراک و روغن زيتون و شراب در آنجا انبار كرد. 12برای احتياط بيشتر، در اسلحه خانه‌های هر شهر، سپر و نيزهٔ فراوان ذخيره كرد؛ زيرا از تمام قوم اسرائيل فقط يهودا و بنيامين به او وفادار مانده بودند.
كوچ كاهنان و لاويان به يهودا
13-14كاهنان و لاويان از سراسر خاک اسرائيل، خانه‌ها و املاک خود را ترک گفته، به يهودا و اورشليم آمدند، زيرا يربعام پادشاه و پسرانش ايشان را از شغل كاهنی بركنار كرده بودند. 15يربعام، كاهنان ديگری برای بتخانه‌های بالای تپه‌ها و بتهايی كه به شکل بز و گوساله ساخته بود تعيين كرد. 16اما كسانی كه طالب پرستش خداوند، خدای اسرائيل بودند، از سراسر خاک اسرائيل، به دنبال لاويان به اورشليم نقل مكان نمودند تا بتوانند در آنجا برای خداوند، خدای اجداد خود قربانی كنند. 17به اين ترتيب، پادشاهی رحبعام در يهودا استوار شد و مردم سه سال از رحبعام پشتيبانی كردند و طی اين سه سال، مانند زمان داوود و سليمان، خداوند را اطاعت نمودند.
خانوادهٔ رحبعام
18رحبعام با محلت ازدواج كرد. محلت دختر يريموت و نوه داوود بود و مادر محلت ابيحايل نام داشت. ابيحايل دختر الی‌آب برادر داوود بود. 19حاصل اين ازدواج سه پسر بود به نامهای يعوش، شمريا و زهم.
20سپس رحبعام با معكه دختر ابشالوم ازدواج كرد. او از معكه نيز صاحب چهار فرزند شد به اسامی ابيا، عتای، زيزا و شلوميت. 21رحبعام، معكه را بيشتر از ساير زنان و كنيزان خود دوست می‌داشت. (رحبعام هجده زن، شصت كنيز، بيست و هشت پسر و شصت دختر داشت.) 22او به پسرش ابيا كه از معكه بود مقامی بالاتر از ساير فرزندانش داد، زيرا قصد داشت بعد از خود، او را پادشاه سازد. 23پس بسيار عاقلانه رفتار نموده، بقيهٔ پسرانش را در شهرهای حصاردار سراسر قلمرو يهودا و بنيامين پراكنده كرد و مايحتاج آنان را تأمين نمود و برای هر كدام زنان بسيار گرفت.
